Interview
Kinderarts Jos Draaisma pleit voor meer centra voor complete kindergeneeskunde
Denken vanuit totale zorg
Kinderarts Jos Draaisma van UMC St Radboud Nijmegen werd onlangs voor het derde opeenvolgende jaar door vakgenoten verkozen tot Mednet Toparts van het jaar. Maar naast de waardering van collega’s staan de verwachtingen van ouders die de beste zorg verlangen voor hun zieke kind. Draaisma vat de emoties niet persoonlijk op. “Ik voel eigenlijk nooit angst dat ouders hun woede op mij zullen projecteren.”
H
oewel hij in januari voor het derde achtereenvolgende jaar door tijdschrift Mednet werd uitgeroepen tot Toparts van het jaar blijft Jos Draaisma (55), kinderarts in het Nijmeegse
UMC St Radboud en mede-initiatiefnemer van de Stichting Spoedeisende Hulp bij Kinderen, de nuchterheid zelve. “Het is geen democratisch gekozen titel. Ik zie de uitverkiezing veel meer als de waardering van een fanclub dan dat ik daadwerkelijk de beste kinderarts van Nederland ben. Maar drie keer achter elkaar geeft wél aan dat mensen niet in een opwelling op mij stem- men”, stelt hij tevreden vast. Dat betekent niet dat de prijs hem niets doet. Vooral de aanleiding – collega’s dienden de vraag te beantwoorden aan welke arts zij de zorg voor hun zieke kind zouden toevertrouwen – geeft hem een goed
010 mei 2012 ArtsenAuto
gevoel. Draaisma denkt dat zijn collega’s hem als rolmodel beschouwen, een kinderarts die niet alleen klinisch tot de top behoort maar er ook in slaagt om goed te communiceren met zijn collegae, patiënten en hun ouders. “Een goede dokter is empathisch en een kei in klinische patroonherkenning. Maar een goede kinderarts overlegt ook met ouders en helpt de patiënt te emanciperen. Ik leg strategiekeuzes altijd aan de ouders voor en leg uit waarom ik denk dat deze goed zijn voor hun kind.” Draaisma, zelf vader van vier kinderen, maakt samen met de ouders een keuze voor het te doorlopen behandeltraject en neemt kinderen van 12 jaar en ouder actief mee in dit proces. “Dat kost wat extra tijd, maar maakt het leven ook veel makkelijker.” Keerzijde van de goede relatie tussen een kin-
derarts, de ouders en hun kind is dat het nog moei- lijker wordt om vervelend nieuws te vertellen. Ook
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100