klus en besloot een Tournedozer-dozerbak met ruim 18 ton laadinhoud te kopen en die achter zijn zelfrijder te bouwen. Met die gigantische machine met twee knikpunten is nog veel werk verzet, her- innert Arnold zich.


Lieren Voor de tweede, verbeterde versie greep Lindberg opnieuw terug op een scraper als basis van zijn ideale zaaimachine. Wederom was er een buur- man die een pick-up had met motorproblemen, en zodoende pronkte er wederom een Chevrolet- cabine op de machine. Ditmaal koos Glenn echter voor een automatische Allison-transmissie. Omdat die qua omvang groter is dan de standaard hand- matige versnellingsbak die in de scraper zit, maak- te Glenn ruimte door een zes-in-lijn-motor te ver- vangen door een Detroit V6-motor. In totaal ligt er daarmee zo’n 450 pk onder de kappen (tweemaal ongeveer 225 pk). Lindberg maakte handig ge- bruik van de standaard aanwezige elektromotoren die op de scraper aanwezig waren – de vleugels vouwen bijvoorbeeld niet hydraulisch omhoog, maar hangen aan staalkabels en worden opge- lierd. Dat verklaart tegelijk waarom de vleugels na al die jaren stilstand nog imposant omhoog staan. De doseerunit wordt aangedreven door een wiel- tje tegen de achterwielen aan te drukken en Lind- berg gebruikte een aantal lange kettingen om de aandrijving compleet te maken.


Bommenwerper Tegenwoordig gebruiken de meeste akkerbou- wers in Montana zogenoemde airseeders – pneu- matische zaaimachines. Maar in de tijd dat Glenn sleutelde, waren er alleen nog mechanische zaai- machines. Volgens Arnold was zijn broer de eerste in de wijde omgeving die experimenteerde met luchtdruk. Glenn kocht op een militair depot de turbo van een B17-bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog en dreef die aan met een elektromo- tor. Daarmee bouwde hij voldoende luchtdruk op voor de bijna 17 meter werkbreedte.


Lindberg bouwde eigenhandig een airco in de cabine. Ook bekleedde hij de deuren en vloer met hoogpolig tapijt en plaatste hij een portofoon in de Chevrolet-cabine.


In de nogal knusse cabine valt op dat er geen stuurwiel is. Sturen gaat met twee hendels, waar- mee je elektrisch de draaikrans van de scraper ge- bruikt. Er is een hendel om de automatenbak te bedienen en een gaspedaal, en er zijn schakelaars en trekkoorden waarmee je de zaaimachine be- dient. De vloer en deuren zijn bekleed met een vloertapijt, er is een bakkie voor de portofoon en Lindberg bouwde er eigenhandig een airco in. Er is zelfs een computer aanwezig voor de zaai zaad-


dosering. De zitpositie is zoals in de originele Che- vrolet-pick-up, redelijk onderuit. Kortom: Glenn stak veel moeite in het creëren van een comforta- bele werkplek. En die moeite was het waard, blijkt uit de verhalen van Arnold. Want Lindberg zou zo’n twintig jaar hebben gezaaid met zijn creatie, ook in loonwerk.


TEKST: BOB KARSTEN FOTO’S: MARK PASVEER


De hele zaaimachine is zelfgebouwd, van dosering tot zaaielement aan toe. Volgens Arnold was het bouwen van de drie delen (twee zijkanten en achter) het mees- te werk.


Arnold Lindberg (84) was vliegtuigmonteur en spuit- vliegtuigpiloot en woont nog op het voormalige akker- bouwbedrijf. Er staat onder andere een compacte han- gar voor zijn vliegtuig.


De doseerunit van de zaaimachine met kettingaandrij- ving, onderaan de trechter van de zaaibak. Let ook op de afgeslepen versnellingspook.


De standaard zes-in-lijn-motor verruilde Lindberg voor een Detroit V6-motor. Die is korter en dus paste er een Allison-automaat in de zelfrijder.


71 TREKKER JULI/AUGUSTUS 2022


De eerste zelfrijdende zaaimachine is later weer terug- gebouwd tot scraper. Hier een blik vanaf de cabine, op een van de twee knikpunten van de machine.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124