Tekst: Frank van Kolfschooten Beeld: De Beeldredaktie/Bram Petraeus


Favoriete pil


Kinderarts-infectioloog Michaël Boele van Hensbroek


“De teerling is geworpen van Jean-Paul Sartre maakte grote indruk op me toen ik co-schap- pen liep in het AMC en heeft ook veel impact gehad op mijn verdere carrière en denken”, zegt de Amsterdamse kinderarts Michaël Boele van Hensbroek. Het boek speelt zich af in Parijs ten tijde


van een revolutie, met als hoofdpersonen een man en vrouw die elkaar bij leven niet kennen. Ze ontmoeten elkaar na hun dood in het hiernamaals en worden daar verliefd op elkaar. Ze krijgen de kans om verder te leven. In 24 uur tijd moeten ze bewijzen dat ze voor elkaar bestemd zijn. “Maar dat lukt hen tra- gisch genoeg niet omdat ze te veel opgeslokt worden door hun sociale omgeving”, vertelt Boele van Hensbroek. “Die omgeving heeft zo’n dwingende invloed op ze dat ze zich niet kunnen concentreren op hun liefde, met als consequentie dat ze alsnog doodgaan.” Het boek sprak Boele van Hensbroek in-


dertijd zo aan omdat hij als co-assistent veel patiënten trof bij wie de sociale omgeving een enorme invloed had op hun gedrag. “Ik zag dat patiënten onder die druk steeds terugvielen in overmatig alcoholgebruik of bleven roken ter- wijl ze levercirrose of ernstig longemfyseem hadden. Die kracht van de omgeving verbaasde me als jonge dokter. Ik ging me realiseren dat mensen ook open moeten staan voor hulp, wil


je als arts iets kunnen bereiken. Als dat on- verhoopt toch niet lukt, dan hoeft dat niet te betekenen dat je gefaald hebt als arts.” Bijzonder aan het boek vond Boele van


Hensbroek dat Sartre speculeerde over het leven na de dood, zonder de stereotiepe beel- den van hemel en hel of reïncarnatie. Hij heeft zich dan ook door De teerling is geworpen laten inspireren bij het schrijven van De Witte Ruim- te, een spannend kinderboek dat hij vorig jaar publiceerde. Het gaat over een meisje dat na haar dood de keuze heeft uit diverse opties, zoals reïncarnatie of een sterrenvlucht, en kan switchen als er eentje niet bevalt. “Als


‘De kracht van de omgeving verbaasde me als jonge dokter’


volwassenen denken we dat we kinderen moeten behoeden voor gedachten over de dood, maar kinderen fantaseren daar on- herroepelijk over, of het nu gaat om een dooie mus of poes of hun overleden oma”, zegt hij. “Het is juist goed om de dood bespreekbaar te maken voor kinderen, want zo kun je voor- komen dat ze er bang voor worden en als dit al zo is hun angst ervoor verminderen.”


Michaël Boele van Hensbroek (Rotterdam, 1961) is kinderarts- infectioloog en bijzonder hoogleraar Global Child Health in het AMC in Am- sterdam. Zijn favoriete pil: De teerling is geworpen van Jean-Paul Sartre.


ArtsenAuto maart 2016 071


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100