Lezersvragen enantwoord
Digitale dubbelganger Iemand anders gebruikt mijn mailadres. Wat kan ik daartegen doen?
Als u een veelvoorkomende naam heeft, is de kans groot dat u berichten voor naamgenoten in uw mail aantreft. Mij gebeurt dat ook regelmatig. Zo krijg ik uitnodigingen voor verjaardagen van andere Vermeers, mails waarin ruzies worden bijgelegd en zelfs overlijdens- berichten van vreemden. Als het belang- rijk lijkt, stuur ik een mailtje terug dat kennelijk een andere Vermeer bedoeld wordt. Wordt het irritant, dan stuur ik ook een mail naar iedereen die in de cc staat. Dat is gênant genoeg om het te laten ophouden.
Lastiger is het als mensen hun eigen mailadres niet kunnen onthouden. Ook dat is een bekend verschijnsel. Op veel websites moet men zich inschrijven met een mailadres. Wanneer iemand daarvoor een foutief mailadres gebruikt, komt alle post bij iemand anders terecht – bijvoor- beeld bij de vragensteller. Daar is weinig aan te doen, zolang onduidelijk is wie het betreft. Als het vervelend wordt, kunt u de klantendienst van de betreffende websites op de hoogte stellen. U kunt ook proberen in te loggen op die website door een nieuw wachtwoord op te vragen, al is dat in veel gevallen illegaal. Vervelend wordt het als de digitale dubbelganger echt overtuigd is van zijn foute mailadres en zich toegang probeert te verschaffen tot uw mail. Zorg in elk geval voor een sterk wachtwoord en ik zou ook contact opnemen met de helpdesk van uw mailprovider.
Robuust geheugen
Moet ik mijn harde schijf inwisselen voor ‘flashopslag’?
Sinds ik laptops gebruik met flashopslag, heb ik minder reparaties. Ik ben niet echt voorzichtig met mijn laptop; het apparaat moet altijd mee en dan gaat er weleens wat mis. Een flinke stoot is voldoende om een harde schijf definitief tot zwijgen te brengen. Harde schijven slijten ook. Na tien jaar is de kans groot dat ze het spontaan begeven, maar
sommige exemplaren halen ook de drie jaar niet. Dat is niet gek, want het is een wonderlijk stukje techniek, met snel ronddraaiende magnetiseerbare schijven en bewegende sensoren voor het lezen en schrijven van gegevens. Flashopslag heeft geen bewegende onderdelen, net als een usb-stick. De gegevens worden in een elektronisch geheugen bewaard. Dat is veel robuuster. Het is ook veel sneller, omdat er geen tijd verloren gaat met starten van de schijven en het dirigeren van de sensoren naar de goede plek. Ze gebruiken ook minder stroom. Een ander voordeel: als u een bestand wist van flashopslag, is het ook echt weg; bij een harde schijf blijven vaak nog restanten van het bestand vindbaar met speciale software. Maar flashopslag is wel duurder, wat er meestal toe leidt dat de opslagcapaciteit beperkt is. Bovendien gaan ze op den duur ook stuk, vooral bij intensief schrijven van gegevens. Veel nieuwe computers zijn al met flashopslag uitgerust. Maar een bestaan- de computer zou ik niet ombouwen. Dat is een kostbare en soms lastige operatie, die de levensduur van het apparaat maar weinig verlengt.
Drie is genoeg Ik deel mijn iPad in ons gezin. Nadat we drie accounts hebben ingericht, lukt een vierde niet meer. Wat doe ik fout?
Als iemand iets fout doet, is dat Apple. Het aantal nieuwe ID’s dat op een iPad kan worden aangemaakt, is beperkt tot drie, gedurende de hele levensduur van het apparaat. Waarschijnlijk is dat niet bedacht door de technici van Apple, maar door de marketingmensen. U kunt dat omzeilen door een nieuwe Apple-ID aan te maken op een andere computer. U kunt die dan (vooralsnog) onbeperkt gebruiken op een iPad.
Bram Vermeer is wetenschapsjournalist en is gespecialiseerd in innovatie
Beperking
Berichten op Twitter kunnen maar 140 tekens lang zijn, inclusief de spaties. Het is de enige plek op inter- net waar schrijvers zich moeten inhouden. Voor mij is dat een verademing in vergelijking met de aaneenge- regen betekenisloosheid elders op het net. Wanneer de ruimte onbeperkt is, verwatert de boodschap. In de beperkte ruimte van 140 tekens – zo’n twintig woorden – moet je nadenken over je boodschap en puzzelen om de tekst puntig en interessant te maken. Wie geen zin in nadenken heeft, kan ook gewoon iets roepen, met als excuus dat het korte formaat geen argumentatie toelaat. Het is de tegenstelling tussen deze twee groepen gebruikers – de aforisme- schrijvers en de schreeuwers – die het medium zo interessant maakt. Die grens van 140 letters werd ooit door de tech-
niek opgelegd. Je moest een sms als ‘tweet’ kunnen sturen. Maar ook sms’jes kunnen op de meeste telefoons inmiddels langer zijn. Toen Twitter eerder dit jaar suggereerde dat de beperking van 140 letters zou worden opgeheven, stak er een storm van protest op en daalden de aandelen van het bedrijf met 3 procent. De gebruikers waarderen de gesel van de beperking.
onbeperkt is, verwatert de boodschap
Twitter bestaat deze maand tien jaar. Het bedrijf
is twee jaar jonger dan Facebook, maar ouder dan Instagram of Snapchat. Iedereen die het net als ik leuk vind om met korte teksten te puzzelen – of om hard te schreeuwen – is inmiddels lid. Alle media en celebreties gebruiken Twitter om hun boodschappen de wereld in te slingeren. Doel bereikt, zou ik zeggen. Maar in de wereld van double-digit-growth heet dat stagnatie. Dus verzinnen de ingenieurs van Twitter nieuwe mogelijkheden om nieuwe doelgroepen aan te trekken. Maar daarmee verdwijnen de eenvoud en de beperking die de dienst aanvankelijk zo aantrekkelijk maakte, al was dat misschien voor een beperkte groep gebruikers. Voordeel is wel dat voortaan ook de wilde schreeuwers genoeg ruimte hebben om hun uitspraken met argumenten te onderbouwen.
Digitaal onder redactie van Bram Vermeer. Heeft u een vraag of opmerking, mail dan naar
digitaal@artsenauto.nl.
Wilt u reageren? Mail dan naar
digitaal@artsenauto.nl Wanneer de ruimte
Column
ArtsenAuto maart 2016
067
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
