‘Consulten duren niet alleen langer door taalbarrière, maar ook door meer behoefte aan aandacht’


ogen die een nerveuze indruk maakt. Huisarts Fisscher kent hem goed. “Die man schopt regelmatig stennis. Van de week bedreigde hij in het ziekenhuis twee collega’s. Bewakers hebben hem er toen uitgezet.”


Nicole Stoel komt de personeelskamer binnenlopen voor een korte pauze. Ze heeft net bloed geprikt. De jonge assis- tente die begin dit jaar nog de opleiding tot praktijkassistente deed, werkt bijna fulltime op de huisartsenpost. “Ik heb een halve dag per week vrij, maar daar is het de afgelopen week niet van geko- men, zo druk was het.” Intussen heeft Fisscher het ene telefoongesprek na het andere. Een van zijn patiënten wordt ont- slagen uit een ziekenhuis in Nijmegen, maar kan om gezondheidsredenen niet terug naar Heumensoord. Voor hem is Fisscher een overplaatsing naar een


azc aan het regelen. “Van patiënten krijgen we regelmatig verzoeken tot overplaatsing, bijvoorbeeld omdat ze naar familie willen. Maar alles zit vol, dus die verzoeken kunnen we niet honoreren.” GZ-psycholoog Niels Vermont merkt nog weleens dat patiënten hun psychische klachten wat overdrijven om overplaat- sing af te dwingen. “Ik kan daar niet aan meewerken maar begrijpen doe ik het wel. Als mensen hier komen, hebben ze een lange reis achter de rug en denken ze dat ze kunnen beginnen met het opbouwen van een nieuw leven. Vervol- gens komen ze tot de ontdekking dat dat nog lang niet kan. Dat komt hard aan en levert veel frustratie op.”


In een van de spreekkamers zit huisarts Schoevers met huisarts in opleiding Assman naast zich en de Syrische astmapatiënt tegenover zich te wachten op tolk Majeed die zijn diensten heeft aangeboden. Als Majeed er is, start de anamnese. Vakkundig vuren Schoevers en Assman de ene vraag na de andere af op de patiënt. Na een kwartier is duide- lijk hoe de vork in de steel zit en krijgt de patiënt een recept voor een inhalator met corticosteroïden mee, af te halen bij de apotheek achter de huisartsenpost. De man oogt heel tevreden maar is nog niet klaar. Hij wil graag dat de artsen zijn hart onderzoeken. Zijn halve familie zou op jonge leeftijd zijn overleden aan een hartinfarct. Assman neemt zijn bloed- druk op en Schoevers geeft de man een formulier mee voor bloedafname. Over een week moet hij terugkomen. De Sy- riër informeert welke dagen Schoevers werkt. “Jij hebt vorige week zijn zoon geholpen en nu hem”, vertaalt Majeed ijverig. “Hij vindt jou lief en heeft een goed gevoel bij jou als arts.” Na ruim een half uur is het consult


ten einde. “Ja, ook dat moet je niet ver- gelijken met de gang van zaken in een praktijk”, zegt Schoevers. “Consulten duren heel veel langer, door de taalbar- rière, maar ook doordat deze patiënten vaak veel meer aandacht nodig hebben.”


ArtsenAuto maart 2016


< 029


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100