Tekst: Roel Notten Beeld: De Beeldredaktie/Van Assendelft Fotografie
‘Er is nog zo veel meer in het leven’
vriendinnen van me geworden. Vriend- schap en concurrentie blijken dus goed samen te gaan.
Het unieke aan hardlopen is het gevoel van snelheid. Het voelt goed om op eigen kracht en met mijn eigen lichaam een afstand van 42 km op tempo te lopen. Het voelt echt als ontspanning; zodra ik de veters van mijn loopschoenen strik, valt alles weer op zijn plek en kan ik mijn dag weglopen. Het hardlopen heeft me ook rustiger gemaakt. Vroeger was ik name- lijk een vrij druk, beweeglijk persoon. Maar andersom relativeert het huisarts zijn ook weer het hardlopen, want als je niet uitkijkt kun je het lopen in je hoofd heel groot maken. Als ik nu een slechte wedstrijd loop, weet ik dankzij mijn huisartsenwerk dat sport ook maar relatief is. Er zijn ergere dingen dan geen
Nederland wil daar met een damesploeg aanwezig zijn. De teamlimiet heb ik al bereikt en ook voor de individuele marathon ben ik dicht bij kwalificatie. Drie dames met een tijd onder de 2 uur 34 minuten worden geselecteerd. Ik heb nu 2.35 staan. Tijdens de marathon van Rotterdam in april wil ik de grens van 2.34 gaan slechten. De Olympische Spelen van 2016, daar
denk ik nog niet aan. Ik ben dan 36. Dan moet ik de komende vier jaar er nog eens acht minuten af lopen. Voor mij is het veel te ver weg om in te schatten of dat haalbaar is; er kan in de tussentijd zo veel gebeuren. Ondertussen wil ik als huisarts niet
steeds over hardlopen worden aangespro- ken. Voor mij zijn het toch twee aparte werelden: in de praktijk ben ik huisarts Heleen en niet hardloper Heleen.
‘Zodra ik mijn veters strik, valt alles op z’n plek’
persoonlijk record lopen. Toch blijft het een raadsel wat de oorzaak is van een tegenvallende race. Het kan een slechte nacht zijn of een virus, maar ook dat ik er simpelweg niet in slaag om me de hele race te concentreren. Als dat niet lukt, gaat een wedstrijd pijn doen. In een flow kan ik blijven lopen. Flow is ongrijpbaar; die kan een paar weken wegblijven en er ineens weer zijn. In een flow voel ik niks, gaat er niks door mijn hoofd en hoor ik puur mijn ademhaling en voetstappen. De ultieme hardloopervaring. Ik ben ambitieus, het Europees Kam- pioenschap in 2014 is mijn grote doel.
Een belangrijke ontwikkeling in mijn
vakgebied is dat vrouwen langzaam maar zeker het stokje overnemen in de huisartsenpraktijk. De mannelijke dorps- dokter die dag en nacht voor de patiënt klaarstaat, is verleden tijd en steeds vaker nemen twee vrouwen bestaande solopraktijken over. Dit heeft in mijn ogen het voordeel dat er niet één alwe- tende aan het hoofd staat, maar dat er met twee aanvullende visies kan worden gewerkt. Zelf ben ik een pragmatische huisarts die goed kan luisteren en zich probeert te onthouden van oordelen. Hiermee stel ik patiënten op hun gemak.
Een eigenschap die ik nog moet ontwik- kelen, is het blijven communiceren met patiënt. Als jonge huisarts ben je toch sneller geneigd om protocollen blinde- lings te volgen. Met meer werk- en le- venservaring hoop ik naast het medische verhaal ook nog meer het menselijke verhaal te kunnen zien.
Ik vind dat mijn dubbelrol als huisarts en topsporter soms wordt overschat. Colle- ga’s in de praktijk met kinderen hebben ook twee rollen, namelijk als huisarts en als ouder. Een combinatie van huisarts, hardlopen en kinderen lijkt me daarom wat te veel van het goede. Ik denk wel dat als de tijd van hardlopen is geweest ik een vaste plek als huisarts ambieer. Om de twee jaar evalueer ik voor mijzelf hoe ik erin sta en of de balans tussen huisarts en hardlopen nog intact is, want ik moet mijzelf behoorlijk wat dingen ontzeggen. Er is nog zoveel meer in het leven dat ik nog wil doen, boeken lezen, naar het theater gaan, opleidingen volgen. Hoewel ik in het leven naast het lopen
meer van go with the flow ben, wil ik alles uit het lopen halen wat erin zit, maar dan wel op mijn manier. Ik wil niet tien jaar lang met oogkleppen rondlopen, want als ik dan niet mijn loopdoelen haal, heb ik helemaal niks. Ik vind juist dat er meerdere dingen naast elkaar moeten bestaan. Daarom denk ik dat mijn huidige leven goed bij mij past. Van hardlopen alleen word ik niet gelukkig, juist door de combinatie voel ik me een completer mens.
Heleen Plaatzer loopt op zondag 23 september de Dam tot Damloop. Zij sponsort hiermee AMREF Flying Doctors, de ontwikkelingshulporganisatie die vanuit VvAA wordt ondersteund.
ArtsenAuto april 2012
” 043
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108
