De Wantijbrug in de N3, tussen Papendrecht en Dordrecht
veerd. De samenwerking tussen beheer- ders zit hem dus op de eerste plaats in het bereikbaar houden van een regio. We hebben in Nederland een uitstekend wegennet met een zeer hoge vervoers- prestatie, maar daar zit ook gelijk de zwakte. De verwachtingen zijn hoog en door het intensieve gebruik zijn er nau- welijks alternatieven. Dat maakt de infra- structuur kwetsbaar. Najaar 2019 zijn bijvoorbeeld de voegovergangen van de Galecopperbrug vernieuwd. Dat leidde gelijk tot een extra reistijd van een half uur. Voor Rijkswaterstaat en voor pro- vincies gaat het in de regel om cruciale verkeersknoppunten. Dat vraagt om een
intensieve afstemming en een slimme programmering. In Zuid-Holland is bijvoorbeeld door alle wegbeheerders een inventarisatie gemaakt van de VenR-projecten. Daar- uit bleek dat tot 2030 alleen al in Zuid- Holland de renovatie en vervanging van dertien bruggen, acht tunnels en tien wegen geprogrammeerd staat. Uit die analyse kwam naar voren dat de renova- tie van de Maastunnel en de aanpak van de Van Brienenoordbruggen niet gelijk- tijdig uitgevoerd kunnen worden, omdat je maar op een beperkt aantal plaatsen de rivier kan kruisen. De aanpak van de Van Brienenoordbruggen is daardoor naar achteren geschoven. Omdat de VenR-opgave een grote impact kan heb- ben op de bereikbaarheid van een regio is het belangrijk om daar ook bestuur- lijk goede afspraken over te maken. Het tijdelijk beperken van de bereikbaar- heid van een regio heeft naast de hinder
voor inwoners vaak ook directe econo- mische consequenties voor die regio. De uitvoeringswijze waarvoor gekozen wordt, heeft invloed op de hoeveelheid hinder, maar ook op het kostenplaatje. In het bestuurlijk overleg dat de minister van Infrastructuur & Waterstaat perio- diek heeft met de landsdelen over het Meerjarenprogramma
Infrastructuur
Ruimte en Transport zijn hier voor de VenR-opgave samenwerkingsafspraken over gemaakt. De sleutel voor de bereik- baarheid van een regio is gelegd bij die regio. Dat is één kant van de samenwer- king. Een andere kant is het uitwisse- len van kennis en ervaring. Omdat 95% van de VenR -opgave ligt bij provincies, gemeenten en waterschappen zit daar ook heel veel objectkennis. Het bunde- len van al die kennis is noodzakelijk om tot een effectieve aanpak te komen van de landelijke VenR-opgave.’
De vervangingsopgave is beschreven door de Minister van Infrastructuur en Waterstaat in haar brief van 17 januari 2018 aan de Tweede Kamer: “Het belang van adequaat beheer en onderhoud is groot omdat een steeds groter deel van de infrastructuur op leeftijd begint te raken. Veel bruggen en tunnels zijn aangelegd vanaf de jaren ’50. De aanvullende en veelal ongeplande reparaties die hiervan het gevolg zijn zorgen ook weer voor hinder. Daarnaast is de intensiteit van het verkeer toegenomen en is het vrachtverkeer zwaarder geworden. Dit leidt tot een hogere belasting van de infrastructuur dan bij de bouw kon worden voorzien en zorgt ervoor dat renovaties of vervangingen eerder moeten worden uitgevoerd. Gezien de omvang van de opgave is er de komende jaren een flinke toename van het budget nodig om de bestaande infrastructuur aan te pakken.”
OTAR Nr. 2 - 2020
9
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
