redactioneel Marrith Hoenderken Annette Roetenberg REDACTIE VAN DE


In deze editie van het Lexima Magazine starten we met een column van Harry Kleintjens, hij was tussen 2002 en 2020 algemeen directeur van Lexima en gaat nu van zijn welverdiende pensioen genieten. Met deze column doet hij nog eens de oproep aan alle onderwijsbestuurders en schoolleiders om daadkracht te tonen in het aanpakken van leesproblemen.


TUSSEN DROOM EN DAAD...


Elsschot schreef ooit zo mooi: “tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren.” Je droom verwezenlijken, je passie volgen, gewoon doen wat nodig is, wie wil dat niet? Maar waarom doen we dat meestal niet?


I


k kom op die vraag omdat we in het afgelopen jaar getrakteerd z� n op vele rapporten, adviezen en initiatieven op het gebied van lezen, laaggeletterdheid en


dyslexie. De Inspectie voor het Onderw� s, de SER, de OESO, de Onderw� sraad en Raad voor Cultuur, de Taalraad Begr� pend Lezen en het ministerie van OCW luidden allemaal de noodklok. Wat is er aan de hand?


In Nederland is één op de zes vol- wassenen laaggeletterd, dat is al heel lang zo. Deze mensen kunnen niet meekomen in de maatschapp� , werken vaak in laagbetaalde banen of hebben helemaal geen werk. Bovendien bl� kt dat ze vaker ziek z� n en meer zorgkosten maken. Het perspectief voor hun kinderen is al niet veel beter. Scholen slagen er niet in om leeszwakke leerlingen die het risico lopen laaggeletterd te worden adequate


hulp te bieden, zo toonde onderzoek van de Onderw� sinspectie aan en het OESO rapport laat zien dat Neder- land in vergel� king met andere landen al jaren in een neergaande l� n zit met de leesprestaties en onderaan bungelt met de leesmotivatie van jongeren. Met de huidige uitstroom leeszwakke jongeren uit het onderw� s zal het aantal laaggeletterden in de maatschapp� niet afnemen, het is dweilen met de kraan open. En nu is er het ‘Leesoffensief’ van de ministers van OCW, want zo schr� ven z� in hun kamerbrief “De huidige inspanningen leiden nog niet tot de gewenste verandering. Er is meer actie nodig” en “De leesaanpak moet krachtiger en samenhangender worden.” En jawel, er worden weer allerhande nieuwe plannetjes bedacht en opgetuigd.


Deskundigen z� n het erover eens dat de meeste leesproblemen het gevolg


z� n van kwaliteitsproblemen in het leesonderw� s, ook wel didactische verwaarlozing genoemd. Een gevolg hiervan is dat risicolezers een verhoogd gevaar lopen. We hebben de kennis en we beschikken over de tools om daar wat aan te doen. We weten dat de integrale aanpak van leesproblemen, laaggeletterdheid en dyslexie, solide gebouwd moet worden op de p� lers leesbevordering, preventie, reme diëren en compenseren. We weten ook dat deze aanpak effectief is en de investering zich dubbel en dwars terugverdient. Waar wachten we dan nog op? Alleen als alle basisscholen hun zorgstructuur voor leer lingen met lees- of spellingproblemen op orde weten te brengen, zal Nederland beter gaan presteren. Ik weet uit ervaring dat het scholen niet ontbreekt aan ambitie. Maar ja, tussen droom en daad.. De vraag is dus: welke schoolleiders en welke bestuurders tonen daadkracht?


JAARGANG 2020 3


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52