WATERTECHNOLOGIE
Gestopt 1
Opkomende omgekeerde osmose: te veel vervuiling
Pal aan de Westerschelde beschikt Dow Benelux enkel over zoutwater. Wat zou er mooier zijn dan dat water in te zetten voor de dagelijkse proceswaterbehoefte van 30 miljoen liter? Maar alle inspanningen van het chemieconcern bleken tevergeefs. De moeilijke en variabele waterstroom was vijftien jaar geleden nog niet te tackelen.
In de jaren negentig zette Dow Benelux op grote schaal (1000 kuub/uur) zout Scheldewater in door het te verdampen. De toegepaste MSF-installatie (Multi Stage Flash; nog steeds hier en daar in de wereld in gebruik) destilleert het zoute wa- ter in verschillende stappen met stoom, waarna zoet water condenseert en een zoute brijn achterblijft. “Maar de MSF- installatie was zeer energie-intensief”, blikt Niels Groot terug. De water- en milieuspecialist was al in 1999 werkzaam bij Dow, toen het bedrijf begon met de inzet van RO-mem branen uit de eigen Dow-stal. De toepassing van membraantechno- logie beloofde een energiewinst van 90 procent tegenover de oude MSF-installatie.
RO was op dat moment een veelbelovende technologie, maar al snel deden zich serieuze problemen voor, door de wisselende kwaliteit van het zoute Scheldewater. “De oor- zaak lag bij de voorbehandeling”, vertelt Groot. “Het water dat daaruit kwam, zorgde voor veel vervuiling van de membranen. Aan de RO-technologie zelf lag het niet”, benadrukt hij. “RO-membranen zijn uiterst kieskeurig. Het te behandelen water mag maar heel weinig zwevend stof en organisch mate - riaal bevatten, anders krijg je een probleem met biofi lmvor- ming. Ook anorganisch materiaal, denk aan mangaan, levert vervuiling op van de membranen, die zich maar lastig laat ver wijderen. Er waren veel chemicaliën nodig om ze te reini- gen. Op deze wijze konden we geen duurzaam proceswater produceren.”
Slib
De voorbehandelingsstap van het Scheldewater werd met MF-membranen uitgevoerd. Daarvoor zat nog een fi jnmazig
WATERFORUM JUNI 2017 23
fi ltersysteem (80 µm), “maar daar kwam nog altijd fi jn slib doorheen. Dat was bij de MSF-installatie ook al het geval”. Vervanging van de MF-voorbehandelingsstap door nog fi jnere UF-membranen had de nageschakelde RO-membranen wel- licht beter kunnen beschermen, eventueel in combinatie met een DAF-systeem (dissolved air fl otation), als extra stap om zwevend materiaal af te vangen. UF-membraanfi ltratie was in die tijd echter nog nauwelijks in beeld. “Vermoedelijk hadden UF-membranen zelf ook last gekregen van biofi lmvorming.”
En dus werd de inname van Scheldewater in 2007 stopgezet en ging het bedrijf over op de inzet van gezuiverd huishou- delijk afvalwater uit Terneuzen. De behandeling van het zoete effl uent van de rioolwaterzuivering kent minder milieubezwa- ren, doordat het te lozen restconcentraat minder chemicaliën bevat. Het kost bovendien minder energie dan het zuiveren van het zilte water uit de Westerschelde. “Dat was echter niet het probleem”, zegt Groot. “Het energieverbruik is vooral af- hankelijk van de hoeveelheid zout die de membranen eruit moeten halen. In ons geval was dat te voorzien. Dat was niet de reden om met het zoute water te stoppen.”
Een heilige graal wil Groot het niet noemen. “Maar het zou fantastisch zijn als we zeewater tegen acceptabele kosten kunnen inzetten in onze processen. Maar vooralsnog is voor dit soort moeilijke en variabele waterstromen geen duurzame, betrouwbare en kosteneffi ciënte combinatie van voorbehan- deling en eindtechniek voorhanden. Jammer.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48