068 Mijn huis
Wie Jos Burghouts (76, gepensioneerd internist-oncoloog) en Lieke Burghouts-Cammaert (71). Huis vrijstaande boerderij (gemeentemonument) in Nistelrode (gem. Bernheze). Bouwjaar 1789.Wonen hier sinds 1989.
Thuis op ’t Brabantse land
Het is een stap die ze ongetwijfeld zwaar gaat vallen. Maar Jos en Lieke Burghouts weten dat er een moment komt dat ze hun tweehonderd jaar oude, grote boerderij gaan verruilen voor een modernere, kleinere seniorenbungalow. Voor het zover is, genieten ze nog iedere dag van hun zo dierbaar geworden thuis op het Brabantse platteland. Helaas regent het pijpenstelen wanneer we het echtpaar bezoeken.
Onder een strakblauwe hemel zal het helemáál een plaatje zijn, deze boerderij met zijn karakteristieke voorgevel en monumentale linde- bomen. Bij het haardvuur vertelt Jos dat de baron van het nabijgelegen kasteel Heeswijk de boerderij in 1789 liet bouwen. “Daarna is deze lang- durig verpacht aan een familie die hem pas in 1964 in eigendom kreeg. In de jaren zeventig is de boerderij nog een keer van eigenaar verwisseld, waarna wij ’m eind 1988 kochten.” Hij haalt herinneringen op aan het jaar 1980, toen hij staflid hemato-
logie in het Nijmeegse Radboud was en gevraagd werd om in het Groot Ziekengasthuis in Den Bosch een afdeling oncologie op te zetten. “We woonden in Berg en Dal, maar omdat huizen in die tijd moeizaam ver- kochten, heb ik eerst nog heen en weer gependeld. Het gebeurde ook vaak dat ik in het ziekenhuis sliep, op een opklapbedje.” Omdat deze situatie verre van ideaal is, kopen Jos en Lieke in 1984 in de buurt van Den Bosch een recreatiewoning voor diensten en late vergaderingen.
De baron van het nabijgelegen
kasteel Heeswijk liet de boerderij in 1789 bouwen
In 1988 attenderen kennissen – die weten hoe graag Lieke in een boer-
derij wil wonen – het paar op het historische huis vlak bij Nistelrode. Voor Lieke is het liefde op het eerste gezicht. Ze weet haar man, die aanvanke- lijk aarzelt, over te halen. “Ik zei tegen Jos: ik heb ooit voor jou moeten verhuizen, dan moet jij nu maar hetzelfde doen voor mij!” Spijt van de verhuizing naar Nistelrode heeft Jos nooit gehad. Het zie-
kenhuis bleek met de auto minder ver dan hij dacht, en de rust van het platteland uiterst heilzaam. Hij zegt dat hij zijn vak, naarmate hij vaker geconfronteerd werd met patiënten die jonger waren dan hijzelf, steeds zwaarder vond worden. “Met het klimmen der jaren word je emotioneler. Maar gelukkig was er dan altijd weer deze oase van rust. Een dag werken in de tuin was voor mij vaak dé manier om het hoofd leeg te maken.” Nu proberen ze alvast langzaam te wennen aan het idee dat ze op een
dag afscheid moeten nemen van hun geliefde boerderij, de zo gewaardeer- de stilte, het bos aan de overkant en, niet te vergeten, hun fijne buren.
Wilt u ook meedoen?Mail naar
oproep@artsenauto.nl Benieuwd naar nog meer foto’s van dit huis?
artsenauto.nl/wonen
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
