020 Reportage
Oinofyta Refugee Camp
Vluchtelingenkamp Oinofyta ligt vlak boven Athene en heeft ruimte voor ongeveer 650 mensen. Verdeeld over ruim 50 tenten en 100 ‘kamers’ leven de vluchtelingen – die hier bewust residents worden genoemd – in en rond een voormalig chemische fabriek in het Griekse stadje Oinofyta. Van deze 650 vluchtelingen (voornamelijk gezinnen en alleenstaande jonge mannen) is 90 procent afkomstig uit Afghani- stan. De rest uit Pakistan, Irak en Iran. Vanwege spanningen tussen Syriërs en Afghanen worden de vluchtelingen in Griekenland zo veel mogelijk in verschillende kampen geplaatst. Van alle vluchtelingen in Griekenland is 40
procent van Afghaanse afkomst. Afghanen heb- ben, ondanks de blijvende dreiging van de Tali- ban in het thuisland, nauwelijks uitzicht op asiel omdat de VN Afghanistan veilig heeft verklaard en omdat zij in tegenstelling tot de Syriërs niet meer worden beschouwd als oorlogsvluchte- lingen. De bewoners verblijven vaak wel tot een jaar in het kamp. Omdat het kamp niet door de overheid (lees:
het leger) gerund wordt, maar door de ngo Do Your Part is Oinofyta Refugee Camp een van de weinige Griekse kampen waar 24 uur per dag medische zorg beschikbaar is. Ook een aantal kleinere ngo’s en de UNHCR zijn betrokken. De medische zorg is in handen van Adventist Help, dat ondersteund wordt door Médecins du Monde. Beide organisaties hebben dagelijks van 10.00 uur tot 20.00 uur ten minste één arts en twee paramedici in het kamp. Daarbuiten is Adventist Help beschikbaar voor spoedeisende hulp.
Adventist Help is voortdurend op zoek naar vrijwil- ligers met een (para)medische achtergrond. Hoe- wel de organisatie vanuit een christelijke geloofs- overtuiging is ontstaan, is iedereen ongeacht de eigen geloofsovertuiging welkom te komen helpen. Informatie:
greece@adventisthelp.org
naar het kamp. Ondanks ons herhaaldelijk verzoek weigerde het ambulancepersoneel opnieuw uit te rukken, waardoor de aanstaande moeder geen andere keus had dan te bevallen in haar tent. Het was een pré-kerst wondertje. De baby was erg klein, maar na de eerste schrik maakten zowel moeder als kind het goed. De sfeer in het kamp was magisch, iedereen kwam kijken. Zo gebeuren er ondanks de continue spanning ook geregeld mooie dingen.”
Een (slapeloze) nacht later – de prednisonborrel zorgde voor enige stuiterigheid – is de zieke vrijwilligster terug in de kliniek voor een check-up. Ze voelt zich stukken beter en de infectie lijkt zich langzaam terug te trekken, maar de dokters drukken haar toch op het hart rustig aan te doen en vooral weg te blijven uit het overdekte en stoffige woon- gedeelte van het kamp. Het kamp is gebouwd op de resten van een chemische fabriek en de mensen leven er te dicht bij elkaar. Dokter Reyes vertelt dat infectiegevaar voor iedereen in het kamp een groot probleem is. “Het wemelt hier van de (resis- tente) bacteriën. Het is net een vuilnisbelt en er zitten verschil- lende bacteriën die nare en hardnekkige infecties veroorzaken, waar we niet altijd iets tegen kunnen doen. We doen dus alles wat we kunnen om infecties te voorkomen en kwetsbare mensen te beschermen.” Deze strategie is duidelijk terug te zien in de dagelijkse
bezigheden in de kliniek. Meerdere malen worden er kinderen binnengebracht met onschuldig ogende schaafwonden die vol- ledig worden ingepakt door de (para)medici, waarna vol trots
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
