Tekst: Juul Kramer Beeld: Brenda Manookin
019
ARTS IN EEN GRIEKS KAMP
De aanhoudende behoefte aan medische zorg in de Griekse vluchtelingenkampen motiveert (para)medici wereldwijd om vrijwillig bij te dragen aan hulp ter plaatse. Zo ook in Oinofyta Refugee Camp bij Athene. Onder moeilijke omstandig- heden werken daar zorgprofessionals van Adventist Help. “We moeten vechten voor de mensen van wie de stem is afgenomen.” Een reportage.
hebben de vrijwilligers een goede band met de bewoners. Dat de samenwerking tussen de artsen en de tolkende be- woners belangrijk is, blijkt als er een baby met astma wordt binnengebracht. Hoewel dokter Reyes al snel ziet wat er aan de hand is en net genoeg Farsi verstaat om te begrijpen wat de zeer jonge moeder zegt, heeft de laatstgenoemde wat meer geruststelling in haar moedertaal nodig. En die komt van de vertalers. Ondanks het feit dat de tolken weinig medische ken- nis hebben, werkt het concept goed. Er is vertrouwen tussen de vertalers en medevluchtelingen en dat is belangrijk in een kamp waar artsen komen en gaan.
“Eigenlijk is onze kliniek een uitgebreide huisartsenpraktijk”, vertelt Burgess. “We zijn als vaste arts beschikbaar voor de bewoners van het kamp. In het begin boden we vooral nood- hulp, maar omdat er inmiddels andere organisaties zoals MdM bij zijn gekomen, richten we ons nu ook op behandelingen
tegen chronische aandoeningen. Daarnaast hebben we, zoals in elke ‘vieze’ omgeving veel te maken met infectieziekten. Ook influenza en typische kinderziekten zoals waterpokken, komen veel voor en verspreiden zich razendsnel. We kunnen er hele dagen mee vullen. Om over hoofdluisbestrijding nog maar te zwijgen.”
Naast de huis-tuin-en-keukenproblemen die de vrijwilligers tegenkomen, staan de artsen van AH ook geregeld voor onver- wachte situaties. Zo werd een paar weken geleden een baby geboren in een van de tenten. Verpleegkundige Paulina Grace uit de Verenigde Staten vertelt trots hoe ze persoonlijk de baby op mocht vangen. “Het was een vreselijk spannende situatie. Deze jonge vrouw was al een aantal keer bij ons langsgekomen met weeën, maar toen we haar doorstuurden naar het zieken- huis om te bevallen, kreeg ze daar te horen dat de bevalling nog niet had ingezet en stuurden ze haar zonder pardon terug
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
