044 Historie
Het grote gebouw is het oude sanatorium, helemaal rechts bevindt zich Eugenia, dat in 1957 werd geopend als astmakliniek en in 1975 personeelshuis werd. Daartussen bevindt zich een zogenaamde tussenbouw, met een sportzaal en een knutselafdeling speciaal voor astmapatiënten. Laatstgenoemden kregen een dagprogramma, terwijl tbc-patiënten rust moesten houden
zeventig zouden andere Nederlandse onderzoekers, onder wie de allergoloog Voorhorst en de bioloog Spieksma, ontdekken dat astmapatiënten worden getriggerd door allergenen die door de huisstofmijt worden geproduceerd en dat die veel minder aanwezig zijn in huizen in de bergen dan in huizen op zeeniveau. In 1957 veranderde het sanatorium
zijn naam in het Nederlands Astma- centrum Davos (NAD). Ook voor astma kwamen er steeds betere medicijnen, maar er bleef een groep patiënten bestaan die onvoldoende herstelde met behulp van deze orale en inhala- tiesteroïden. Voor hen bleef een (peri- odieke) hooggebergtebehandeling een belangrijke mogelijkheid om hun astma onder controle te krijgen en steroïden- gebruik te verminderen.
Geldproblemen zijn er altijd geweest in de geschiedenis van het NAD en zijn voorganger. Steeds weer sprongen betrokken artsen en (oud-)patiënten in de bres. Afgelopen jaar dreigde het NAD dan toch het loodje te leggen, nadat de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) de maximale vergoeding terugschroefde en verzekeraars steeds meer dwarslagen bij het afgeven van een machtiging voor een behandeling van twaalf weken.
Zoon van longarts De redding kwam deze keer uit onver- wachte hoek, van de in Davos geboren zorgondernemer Tim Roldaan, wiens vader als longarts in het NAD werkte. “Ik heb de verhalen over longpatiënten met de paplepel ingegoten gekregen aan de eettafel. De ondergang van het NAD ging mij aan het hart, want
Hooggebergtebehandeling
Longarts Lous Rijssenbeek- Nouwens vertrok in 2000 naar het Nederlands Astma- centrum in Davos om enkele weken waar te nemen voor een collega. “Het viel mij op dat patiënten in Davos beter opknapten dan gelijksoortige patiënten in Astmacentrum Heideheuvel in Hilversum, waar ik toen werkte. Zware medicatie kon in Davos veel sneller worden afgebouwd. Dat intrigeerde mij zo dat
ik wilde begrijpen hoe dat mogelijk was.” Na een aanbod om vast
in Davos te komen werken, zette Rijssenbeek in 2001 de stap om met man en kinderen naar Zwitserland te emigreren. “Daar ben ik mijn werk gaan combineren met wetenschappelijk onder- zoek, waar ik vorig jaar op ben gepromoveerd aan de Universiteit van Amsterdam. Mijn studies laten onder meer
zien dat patiënten met niet- allergisch astma in Davos net zo goed opknappen als pati- enten met allergisch astma. Die eersten zijn erg gevoelig voor luchtverontreiniging. En die is er niet in Davos.” Hooggebergtebehandeling
is opgenomen in de richtlijn van de Nederlandse long- artsenvereniging en in de Zorgstandaarden Astma voor volwassenen en kinderen/ jongeren. Astma-experts in
Nederland willen de behan- deling graag in het therapeu- tisch arsenaal houden, maar de Nederlandse Zorgauto- riteit eiste een wetenschap- pelijk onderzoek naar de meerwaarde ervan. Die stu- die, waarin een vergelijking wordt getrokken tussen een behandeling op zeeniveau in Heideheuvel en in de bergen van Davos, loopt nu. De eer- ste resultaten worden medio 2017 verwacht.
ik geloof in de meerwaarde van hoog- gebergtebehandeling. Het gaat om pa- tiënten die veelal hoge doses prednison gebruiken, met botontkalking en dia- betes als gevolg en die vaak emotionele problemen hebben vanwege hun aandoe- ning. Deze patiënten verlaten Davos met minder medicatie en kunnen vaak weer participeren in de maatschappij. ” Roldaan reorganiseerde het NAD
het afgelopen half jaar en keek naar mogelijkheden om de kosten omlaag te krijgen en behandelingen korter dan twaalf weken aan te bieden. Daarnaast zocht hij aansluiting bij de twee an- dere astmaklinieken die nog bestaan in Davos, een Duitse en een Zwitserse. “Daar begrijpt men niet dat er in Neder- land zo veel discussie is over hooggeberg- tebehandeling. Het is toch duídelijk dat het werkt, zeggen ze.”
<
<
FOTO: VERENIGING NEDERLAND DAVOS
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
