To the Point
In To the Point kunt u kort en bondig uw mening kwijt. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren en in te korten. Helaas kunnen slechts enkele van de vele brieven die dagelijks binnen- komen worden geplaatst. Brieven kunt u sturen naar: Checkpoint, brievenrubriek To the Point, Postbus 1091, 6501 BB Nijmegen of
tothepoint@veteranen.nl (o.v.v. uw huisadres).
Nederlandse Militaire Missie in Indonesië
Met veel interesse heb ik de bijdrage over Jan Mulder (Checkpoint 8-2014) gelezen betreffende de Nederlandse Militaire Missie (NMM) in Indonesië. Al lezende ontdekte ik dat Mulder er in dezelfde periode was dat mijn ouders en ik er waren. Ik als dochter van een marineman die ook deel uitmaakte van de NMM. Het maakte bij mij veel her- inneringen los. Wat mij in zijn verslag verbaasde, was de aanwezige spanning
daar die aan mij volledig voorbijge- gaan is. We woonden op Laan Trivelli in Djakarta tegenover een voormalige KNIL-kazerne die toen in bezit was van het Indonesische leger. Ik was een puber en hield mij nog niet bezig met de politiek. Ik ging op de fiets naar school (het C.A.S.) en deed dat onbe- zorgd, totdat de marineleiding daar een andere oplossing voor bedacht. Vanaf die tijd werd ik met een jeep gebracht en gehaald. Nooit iets gemerkt van zaken die mij ongerust konden maken. Bij mijn ouders merkte ik ook geen nervositeit. Mijn moeder had er werk gevonden op het kantoor van een groot in- en exportbedrijf. Ze werd dagelijks met een personeelsbusje gehaald en weer thuisgebracht. Via haar collega’s werd ze geïntroduceerd bij autochtone
40 NOVEMBER 2014
families en kreeg uitnodigingen voor bruiloften en partijen. Naar de stad om te winkelen deden we gewoon met betjaks. Als er in Laan Holle (waar het o.o.-verblijf was) een film werd gedraaid voor alle leeftijden, mocht ik mee. Was hij niet geschikt bevonden voor mij, dan bleef de kokkie mij thuis gezelschap houden. Ons buurmeisje, dat volwassen was, nodigde mij wel eens uit om mee te gaan naar het Chi- nese zwembad, een fancy fair of naar een film in de tuin van de Nederlandse Handelmaatschappij waar zij werkte. Dat werd door mijn ouders goed bevonden, maar toen ze mij ook mee vroeg voor een weekend naar Bogor met vrienden en vriendinnen werd die toestemming niet gegeven. Voor ons huis stond de container die gebruikt was voor de overzeese verhuizing met de naam in grote letters erop met toe- voeging Nederlandse Militaire Missie, duidelijk leesbaar vanaf de weg. Ook wij zijn op vakantie geweest naar Huis den Donck in Lembang. Een heerlijk klimaat in de bergen en even weg van de drukkende warmte van Djakarta. Ook daar nooit iets gemerkt van drei- ging. We maakten wandelingen in de bergen, gingen naar het zwembad van het plaatselijke hotel, naar Bandung om te winkelen en naar de dierentuin. Op excursie naar de theeplantage Malabar bij Pengalengan. Alles was heel ontspannen. Later zijn we ook nog met vakantie naar Trètes bij Soerabaja geweest. Met mijn moeder op paardjes door de bergen gereden. Ons altijd bewogen zonder argwaan. In januari 1954 voeren we met de laatste groep van de NMM terug naar Nederland met de Willem Ruys. Tot slot nog dit. Ik heb er nog eens over gesproken met mijn moeder. Ze is nu hoogbejaard, maar nog helder van geest. Ook zij heeft zich nooit onveilig gevoeld in die periode. Ze zei: “Met zo’n naambordje voor de deur zouden we een gemakkelijk doelwit zijn geweest, maar er is zelfs nooit een poging tot inbraak gedaan, ook niet als we op vakantie waren.” De situatie van Mulder is natuurlijk anders geweest en ik wil met deze brief niets afdoen aan zijn beleving.
Rini Hofstra, Bolsward
Club bevlogen mensen Graag reageer ik op het artikel ‘Het is een club bevlogen mensen’ (Check- point 8-2014). Het is goed om aandacht
te besteden aan 25 jaar Veteranen Plat- form. Het behoeft een aanvulling op het tijdstip waarop de veteranen, in het bijzonder de Indiëveteranen, aandacht vroegen voor de bij hen voorkomende problemen. Vanaf de demobilisatie na de jaren vijftig was er van regering en de plaatselijk overheden geen enkele belangstelling voor de opvang, erken- ning en waardering voor Indië- en Nieuw-Guineaveteranen. Er waren ook geen instanties die zich daarmede bezighielden. Wel waren er in de jaren zestig enige commoties, in het bijzon- der de komst van deserteur Poncke Princen naar Nederland en de televisie- uitzending waarbij J.H. Hueting, zelf Indiëveteraan, beweerde dat Neder- landse militairen betrokken waren bij oorlogsmisdaden. Het resultaat was de op verzoek van de regering uitgegeven Excessennota. Om beide gebeurtenis- sen kwamen de Indiëveteranen massaal in verweer. Het is eind 1984 als een Indiëveteraan, de heer Zantinge, een artikel geplaatst krijgt in enige lande- lijke dagbladen, waarin de overheid wordt verweten geen aandacht te heb- ben geschonken aan de Indiëmilitairen. Er was geen enkele vorm van erken- ning en waardering gekomen. Daarna kregen J. van Rossum, oprichter van de reüniecommissie van 3 RS, en H. van Leeuwenstein spreektijd in het pro- gramma Sprekershoek. In dat interview konden zij hun verhaal kwijt en daarop ontvingen zij vele reacties. In het daar- opvolgende TROS-programma Voor een gulden per dag, geregisseerd door Jan Aagten, konden Van Rossum en De Vries hun ervaringen wat betreft de slechte opvang aangeven. Er kwamen veel reacties en dat was op 23 oktober 1985 de aanleiding voor het oprichten van de Vereniging Oud Militairen Indi- egangers (VOMI) door een aantal vete- ranen van 3 RS samen met de toenma- lige commandant van Bronbeek, de bri- gadegeneraal b.d. W. Epke. Bij de grote reünie van de 1 divisie 7 december op
Muzikale missie
Leuk vond ik het verhaal van Ruud Bos in Muzikale Missie (Checkpoint 8-2014). Ik zat in dezelfde tijd in Sorong en heb de foto opgezocht die ik nog altijd in mijn album heb bewaard en heb nog veel herinnerin- gen uit die tijd.
Rob Moen, Amsterdam
Foto: privécollectie Rini Hofstra
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65