This page contains a Flash digital edition of a book.
vond het ’s avonds natuurlijk wel leuk om haar te zien.” Het kamp stond onder regiem van de marine en dat zorgde voor een cultuurbotsing met de luchtmacht. Ferry: “De huisvesting bij ons was prima geregeld, grote grijze tenten met tussenschotten. Ruimte voor zes militairen en een zit- hoekje. Maar de marine had bepaald: mannen en vrouwen samen was een no go. Mannen mochten in de nachtver- blijven op het tentenkamp überhaupt niet in de buurt van vrouwen komen.” Nu was dit vooraf al duidelijk geworden en het stel had aangegeven dat dan voor hun de uitzending niet hoefde. “Maar onze luchtmachtbaas had gezegd: aan die flauwekul doen we niet mee. Want je creëert juist pro- blemen als je echtparen uit elkaar gaat halen. Dat heeft hij ook bij het commandantenoverleg ingebracht.”


Intimiteit


geven ze eerlijk toe. Christel: “We kregen een huis aange- boden vlak voordat we zouden gaan. Met de uitzendtoe- lage konden we het mooi inrichten.”


Eritrea


Na een verblijf in Asmara, omdat de geïmproviseerde landingsplaats voor helikopters nog niet gereed was, kwamen ze uiteindelijk op het tentenkamp in Dekemhare terecht, aan de grens met Ethiopië. Ferry was vanwege zijn functie veelal aan het vliegen voor onder meer troe- penvervoer en de bevoorrading van de andere posten. “Je gebruikt zo’n helikopter als een soort vrachtwagen.” Christel verliet nauwelijks het kamp, maar kreeg vanwege haar functie als ops-assistent in de ops-room wel mee dat er op locatie nogal eens calamiteiten waren. “Niet altijd leuk, want ik wist dan ook of Ferry erbij betrokken was.” Allebei benadrukken ze dat het feit dat ze een stel waren, in het werk geen rol speelde. Christel: “Ik denk dat veel mensen het niet eens door hadden. Ik zou het ook niet prettig vinden als mensen zich daar anders door zouden opstellen. Ferry: “Je trekt overdag gewoon met de mannen op en doet gewoon je werk. Maar ik


Het resultaat was dat hen op het luchtmachtdeel van het kamp een eigen tent aangeboden werd, maar dat wilden ze ook weer niet. “We wilden als echtpaar wel samen sla- pen, maar ook gewoon onder de collega’s blijven. Uitein- delijk bleken drie luchtmachtcollega’s bereid om in ‘hun’ tent te slapen. De twee kozen voor een plek achterin de tent. “We hebben een cabine gemaakt en met klittenband de bedden en matrassen tegen elkaar geplakt om net als thuis een tweepersoonsbed te hebben.” Hun samenzijn bleef niet onbesproken op het kamp. “Er werd door marinepersoneel scheef naar gekeken. Waarom mogen zij dat wel en wij niet?” Toch vonden ze de uitzending samen een goede ervaring, “Maar het was toch ook wel moeilijk omdat je intieme zaken niet met anderen erbij bespreekt. Je relatie staat eigenlijk stil”, evalueert Christel. Was er dan helemaal geen ruimte voor genegenheid? Ferry: “Ja, dat moest natuurlijk stiekem en heel rustig. Op het moment dat je met elkaar wil vrijen, moet je wel het dekbed over je heentrekken. Maar je moet wel goed blijven beseffen dat er misschien collega’s naast je een boekje zitten te lezen.” Overigens was seks in het kamp niet speciaal voorbe- houden aan stellen. Christel: “Collega’s gingen elkaar ook opzoeken.” Er bleek zelfs een vaste ontmoetingsplek nabij het medisch hospitaal te zijn waar mannelijke en vrouwelijke militairen elkaar opzochten om vervolgens seks met elkaar te hebben, weten ze. Ferry: “Ja, dat is toch ook niet raar? Met een detachement van 1200 mannen en vrouwen? Zoiets gebeurt natuurlijk ook in ziekenhuizen of op kazernes met binnenslapers, maar dat valt minder op. In zo’n kamp zie je alles van elkaar.” Christel verliet de dienst nadat ze in verwachting was van hun tweede kind. Kort daarop werd Ferry naar Irak uitgezonden en besloten ze vooraf te trouwen. Nu maakt Christel als ‘vrouw van een militair’ de uitzendingen van de andere kant mee. “In het begin had ik daar wel moeite mee, zeker toen de kinderen nog jong waren. Maar nu gaat dat prima. Sterker nog: bij mij kriebelt het dan, want de luchtmacht blijft toch trekken.”


Om veiligheidsredenen is de achternaam van het echtpaar niet vermeld.


NOVEMBER 2014 19


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65