dat moet allemaal kloppen. Niet alleen wat je op je etiket zet telt trouwens mee. Alle gezondheidsgerelateerde infor- matie, ook op je website, wordt als claim bekeken. Zo doen collega’s van ons onderzoek naar wat voor teksten ver- trouwd worden, wat teksten met mensen doen, hoe je mensen al van jongs af aan kunt trainen in het begrijpen en inschatten van informatie. Dat helpt bij het maken van ge- zonde keuzes: waar je doorheen kunt prikken en wat écht wetenschappelijk is aangetoond.”


Ook ingewikkeld genoeg in tijden van infostress en fake news. “Ja, politiek en maatschappij eisen van voedingsproducen- ten wel veel info, maar we weten nog niet goed wat voor effect die verplichte informatie op consumenten heeft. Doel is het beschermen van de consument, maar als de manier waarop die informatie nu moet worden opgesteld voor consumenten niet vertrouwenwekkend is of onbegrijpelijk, dan schieten we met zijn allen ons doel voorbij.”


Juridische taal verenigbaar maken met goede marke- ting, ook niet zomaar voor mekaar. “En óók wil je voorkomen dat snelle vorderingen van de wetenschappelijke kennis door dat juridisch kader ver- traagd bij de consument aankomt. En als er juridische of politieke vertragingen zijn in de controle van claims, hoe zet je dat dan op een product? Dat is bijvoorbeeld aan de hand met kruidenextracten. Daar staat in Nederland nu als disclaimers op verpakkingen dat een gezondheidsclaim voor dit product in afwachting is van goedkeuring door de EU. Hoe leest een consument dat? Dat wéten we niet, dus ook dat onderzoeken we.”


Wat we wel of niet vertrouwen of geloven is toch ook heel persoonlijk? “Ik geef vaak het voorbeeld: als je ziek bent en je oma heeft altijd gezegd ‘dan moet je kippensoep eten, want dat is goed voor je’, dan blijft dat je op de achtergrond beïnvloe- den. Of denk aan de influencers op Instagram, die beweren dat je met één druppeltje cannabisolie het effect van twee Big Macs kunt neutraliseren. Dat soort anekdotisch ‘bewijs’ concurreert met alle wetenschappelijk bewijs. En wat we weten over broccoli is één ding, maar daar eten we meestal ook aardappelen bij en een stukje vlees of een vleesvervan- ger en jus of een sausje. En zulke grotere of kleinere maaltij- den eten we allemaal een keer of zes per dag. En telkens doet dat wat met je lichaam.”


Vooral voor mensen die aan bepaalde ziektes lijden, is dat wel héél interessant. “Jazeker, maar we hebben bewust patiëntengroepen buiten ons onderzoek gehouden. Als we over cranberrysap zeggen dat het blaasontsteking verhelpt, dan is het een medicijn-


Alie de Boer: “We weten dat voeding veel subtielere ef- fecten heeft dan medicijnen, maar gezondheidsclaims voor voedsel worden net als die voor medicijnen ge- toetst op één effect van één stof.”


claim. Daar sturen wij in ons onderzoek niet op aan, we kij- ken naar de rol van voeding om juist gezond te blijven. Daarom werken we in die humane studie alleen met gezon- de mensen. Als we met een zieke populatie zouden werken, dan moet je anders gaan kijken, preciezer focussen op een bepaald mechanisme dat tot een kwaal kan leiden en waar- op een stof, en dus ook een groente waar die stof in zit, op zou kunnen ingrijpen. Dat doen we dus niet. Dat wordt bij andere groepen in Maastricht en andere universiteiten ove- rigens wel gedaan. Het omkeren van diabetes type 2 door anders te gaan eten, daar wordt bijvoorbeeld door allerlei onderzoekers naar gekeken.”


Zou commerciële personalisering van voedsel mis- schien vooruit kunnen lopen op wat wetenschappe- lijk al helemaal rond is? “Ik meet zelf met een activity tracker mijn stappen en ik ge- bruik af en toe de eetmeter van het Voedingscentrum. Men- sen tellen calorieën en houden hun eiwitinname bij om hun sporttraining te perfectioneren. Maar voor de gemiddelde consument zou het al een hele verbetering zijn zich te hou- den aan de algemene voedingsadviezen. Verder gepersona- liseerd optimaliseren, dat kan daarna dan altijd nog. Per- soonlijke verhalen kunnen heel mooi zijn, maar er zijn ook heel veel fantástische verhalen waar je doorheen moet prik- ken. Gelukkig zijn er genoeg mensen die dat doen. Als ik zie hoe kritisch onze studenten zijn op wat ze eten en waar hun eten vandaan komt, dan ben ik wel hoopvol.”


▶ GROENTEN & FRUIT | 10 september 2021 13


FOTO: BERT JANSEN


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48