Naast het handgas (links) de hendels voor de vier versnellingen en de drie powershifttrappen. Volledig doorschakelen is er niet bij. Eérst de versnelling kie- zen, en dan drie keer zonder koppelen schakelen.


wit van David Brown is toen gecombineerd met het power red van Case.


Nieuwe vormgeving In 1978 maakt de 70-serie plaats voor de 90-serie. De motorkap krijgt een andere vorm en vooral een flink aangepaste grille. In de cabine wordt het ven- tilatiesysteem ingrijpend veranderd. Voor eenvou- diger onderhoud kan de motorkap nu voorover klappen. Ook zijn de accu’s voortaan makkelijker toegankelijk. Voorwielaandrijving is leverbaar en het instrumentenpaneel wordt één geheel dat in een keer te vervangen is. Bij de 94-serie is dat een volledig elektronisch dashboard. Onderhuids ble- ven de trekkers in essentie dezelfde. In 1983 ver- vangt de trekkerbouwer – onder druk van nieuwe wetgeving die loodhoudende verf verbiedt – het power red door zwart, en doopt de trekkers om tot 94-serie. Economisch gaat het in de VS niet best begin jaren


tachtig. De inflatie is 15%, de rente schiet in 1981 in zes weken tijd van 15,5 naar 21,5%, terwijl de export van Amerikaans graan door de politiek van de regering Carter met 25% afneemt. Boeren gaan massaal failliet, en in de werktuigenindustrie is het weinig beter. Dat leidt in 1985 tot de overname van de landbouwdivisie van International Harves- ter door Tenneco, dat al sinds 1967 eigenaar is van J.I. Case. De witte kleur van Case wordt rood, de stickers vermelden Case IH. De nieuwe 88-serie van International gaat na de overname vrijwel di- rect uit productie en uiteindelijk vervangt de Mag- num in 1987 de 94-serie. Hoewel er ook bij Case weinig geld was voor productontwikkeling, kon het zich met de 94-serie nog behoorlijk redden. Voor de Amerikaanse markt was het in die tijd een redelijk moderne trekker.


TEKST: MARTIN SMITS FOTO’S: HANS PRINSEN


83 TREKKER DECEMBER 2019


Allicht is het stuur verstelbaar. Maar bijzonder voor 1983 is het elektronische dashboard, dat nog steeds functioneert. Radar-snelheidsmeting was optie. Al- leen de uren worden nog mechanisch geteld.


De vooras is van ZF. Inschakelen gebeurt met een bowdenkabel die een klauwkoppeling bedient. Als handrem is in Europa een remschijf op de aandrijfas gemonteerd, al volstaat de P-stand van de power- shift ook.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92