Mijn machinepark


Loonbedrijf Huybregts


De Veris-scanner van Agrometius is sinds een jaar op het bedrijf.


Stef Huybregts aan het werk met een overzicht van de Verisscan. “In overleg met de klant wordt bepaald wat de beste vervolgstap is. Indien aan de orde maken we de taakkaarten voor het werk op het perceel.”


een drierijige ponsmachine. Steeds meer preitelers willen van vierrijige bedden overstappen naar bedden met drie rijen. Maar ze hebben meestal geen drierijige ponser. Een goed idee, vond de toen 25-jarige Wil Huy- bregts, en legde ƒ 3.500 op tafel voor zijn eerste loonwerkmachine. Doe je ook spitwerk, was een volgende vraag van zijn toenmalige klanten. ‘Ja na- tuurlijk’. Er moest dus ook een spitmachine komen. Bospeentelers zijn nu een zeldzaamheid rond Bre- da, maar een kwart eeuw geleden werd er nog vol- op bospeen geteeld. Het zaaien gebeurde toen veelal met borstelzaaimachines (vooral van het merk Thilot). Die waren betaalbaar, maar legden het zaad in dotjes weg. Niet ideaal voor worteltjes die even lang en dik moeten zijn. Huybregts: “Ik schafte toen een pneumatische precisiezaaimachi- ne aan, die legde het zaad wel een voor een op eindafstand weg. Dat apparaat kostte ƒ 47.000. Een rib uit mijn lijf, maar de hoeveelheid werk die ik daarmee kreeg betekende de doorbraak voor ons bedrijf.” Er diende zich nog wel een probleempje aan: voor het vacuümsysteem op de zaaimachine


HET BEDRIJF


Wil (52) en Ingrid (53) Huijbregts startten 25 jaar geleden met wat loonwerk. Stef Huy- bregts (20) kwam onlangs in het bedrijf. In de loop van de tijd is het werk verschoven van groenteteelt naar grondverzet en composte- ring. Het loonbedrijf heeft zo’n 25 werknemers.


66 TREKKER MAART 2020


was een trekker met doordraaiende aftakas vereist (de aftakas blijft draaien bij het intrappen van de koppeling). “Zo’n trekker had ik niet, dus wat doe je dan?” Pa Huybregts zag het vanaf de zijlijn aan, “Jongen toch, moet je dat allemaal wel doen?”


Steeds meer klanten Er kwam een medewerker bij, en mede door de toename van het areaal aardbeien groeide het werk als ruggen trekken, folie leggen en aardbei- planten rooien. “Ik kwam ook steeds vaker bij boomkwekers, met wensen als het uitrijden van stalmest. We kochten een mestverspreider, daar hoort dan een kraan bij. Zo kwam het grondwerk in beeld, toen voor een oprit of een funderinkje.” Ingrid, Huybregts’ vrouw, is vanaf het begin actief bij het bedrijf betrokken. Dat is niet veranderd, nu met de financiële administratie als hoofdtaak. Ze zag die grondwerkplannen aanvankelijk niet zo zitten. “Komt er een kraan, dan ben ik weg.” Wil, on- derkoeld: “Ik weet niet of je dat moet opschrijven, maar er draaien er nu zestien.” De preiponsers van Huybregts zijn, op dat allereerste exemplaar na,


niet meer aanwezig. Loonbedrijf Huybregts kreeg vorig jaar nog opdracht een perceeltje te ponsen, maar het aantal preitelers rond Breda is tegen- woordig op de vingers van een hand te tellen. Bij bladgewassen en peen is dat niet veel anders. “En de teelt van aardbeien is aan het verschuiven. Voor aardbeiplantenrooiers is het de vraag of daar vol- doende werk voor blijft. We doen nog steeds van alles in en rond de aardbeienteelt, maar anders dan voorheen: we graven bassins, verrichten grondwerk, en egaliseren en profileren voor sub- straatteelten.”


Blijven zoeken en innoveren “Hoe krijgen we die ooit vol?”, merkte Ingrid op na- dat de allereerste loods van het loonbedrijf over- eind stond, met een oppervlakte van 600 vierkante meter. Dat bleek vlot te lukken. Buiten op het ter- rein wijst Huybregts op twee later bijgebouwde loodsen van 800 en 1.200 vierkante meter, en op de recente verbouwing van de loods waar het loonbedrijf mee startte. Op de begane grond huist de werkplaats voor reparatie en onderhoud, eron- der ligt een kelder die dienstdoet als onderdelen- magazijn, met een praktische smeerput. Een bedrijf in de benen houden betekent blijven zoeken naar nieuwe kansen. “We kijken voor onze klanten continu naar machines en diensten die een ander niet heeft”, omschrijft Huybregts bon- dig. Hoe dat kan uitpakken, is achter op het terrein te zien. Links is een kraan in de weer met hout van bomen en struiken, rechts – tussen hopen com- post – staan machines om organisch materiaal uit te zeven en te verpulveren. Het loonbedrijf ont-


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92