Reacties 093


Extramurale artsenvakken In zijn redactioneel in Arts en Auto 06 schrijft hoofdredacteur Martijn Reinink over de geringe interesse van geneeskunde- studenten in artsenberoepen buiten het ziekenhuis.


Tijdens mijn studie geneeskunde was er eerlijk gezegd geen haar op mijn hoofd die eraan dacht binnen de sociale genees- kunde te gaan werken. De cultuur was zo dat er werd gezegd dat je dat alleen deed als je geen ambitie had. Na een carrière binnen de ziekenhuismuren kwam ik er pas achter dat dit helemaal niet bij mij paste. Ik voel me nu als een vis in het water binnen de jeugdgezondheidszorg. Het biedt waanzinnig mooie kansen, ik heb de tijd en ruimte me echt te verbinden met cliënten en sta midden in de maat- schappij. En als kers op de taart lukt het ook zonder al te veel stress er een mooi gezinsleven naast te hebben. Toch vraag ik me inderdaad af: hoe maken we het voor net afgestudeerden aantrekkelijk hiervoor te kiezen? Op die leeftijd heb je vaak toch andere prioriteiten. Anjo Riemens, aios profielopleiding jeugdarts


Verzekerde huisdierzorg In een interview in Arts en Auto 06 pleit dierenarts-specialist Paul Mandigers voor de komst van een verplichte basisverzekering voor huisdierzorg, waar iedere huisdier- eigenaar in Nederland aan meebetaalt.


Door een dergelijke verzekering zullen diereigenaren eerder naar de dierenarts gaan, want ‘die zal wel regelen dat het onder de dekking valt’. Ook zullen er dierenartsen zijn die bewust of onbewust overdiagnostiek en overbehandeling gaan toepassen, want ‘de verzekering betaalt toch…’ Met als gevolg dat de premies zullen stijgen. En als er een basisverzekering voor


huisdierzorg komt: hoeveel heeft de verzekeraar dan te zeggen? Kijk eens naar de fysiotherapeuten in de humane gezondheidszorg; een broodnodige beroepsgroep die in de problemen komt omdat de verzekeraar ze niet behoorlijk wil betalen. Een dergelijke verzekering is boven-


dien koren op de molen van de duurdere behandelaars, vooral de ketens. Met hen zullen verzekeraars wel tot afspraken komen, met individuele dierenartsen is


dat veel moeilijker. Daar komt nog bij dat de voorwaarden van een verzekering per ras verschillend moeten zijn, omdat de risico’s per ras erg verschillen. Of gaan alle rasspecifieke problemen uitgesloten worden in deze verzekering? Of moeten deze rassen dan maar verboden worden? Dat zal niet zomaar geaccepteerd worden. Het verplichten van een dergelijke


verzekering zal voorlopig sowieso een utopie zijn. Ik voorzie dat de minder draagkrachtigen onder ons geen polis zullen afsluiten, terwijl het juist voor hen van nut zou zijn. Voor de draagkrach- tige cliënten zal het een manier zijn (met extra voorwaarden op de verzekering) om meer voor hun huisdier voor elkaar te krijgen; overdiagnostiek en overbe- handeling liggen dan weer op de loer. Jan Kooken, dierenarts


Juridisch In Arts en Auto 06 bespreekt VvAA- advocaat Shirin Slabbers een uitspraak van het RTG Amsterdam, waarin het regionaal tuchtcollege een huisarts een waarschuwing oplegt voor het afgeven van een verklaring over een patiënt.


Ik begrijp niet helemaal wat er in dit stuk staat. Of is de informatie die erin staat onvolledig? Er kunnen nogal wat nuances zijn. Het gaat over het afgeven van een verklaring waarbij in deze situatie de huisarts op papier zet ‘dat er geen aanwij- zingen bestaan voor dementie’. Als dat daadwerkelijk het enige is, vraag ik mij af wat het probleem is. Het lijkt mij dat dit niet per definitie een waardeoordeel is, maar een uitspraak die gebaseerd kan zijn op feitelijke professionele observaties. Dat is objectief en niet subjectief. En het geeft geen waardeoordeel over de rol van de patiënt in het desbetreffende conflict. Of mis ik nu informatie? En als het wel exact is gegaan zoals


beschreven: zou de uitspraak anders zijn geweest als er een MMSE was gedaan die normaal zou zijn? Of als de huisarts in een gesprek met de patiënt had aangegeven dat er geen aanwijzingen zijn voor demen- tie, en dit op papier had meegegeven aan de patiënt of diens advocaat? Birgit Bertholet, huisarts


Antwoord In de uitspraak van 18 februari 2025 oordeelt het RTG Amsterdam dat de huisarts geen


verklaring had mogen afgeven inhoudende dat er geen aanwijzingen voor enige vorm van dementie zijn gevonden. De verklaring is afgegeven voor een juridische procedure. En diende dus een ander doel dan de behande- ling of begeleiding van de patiënt. Vanwege de context waarin de verklaring is afgege- ven – een juridisch conflict – en de inhoud daarvan, is sprake van een waardeoordeel over de patiënt, aldus het college. Ik ben het met deze lezer eens dat het


maar de vraag is of er sprake is van een waardeoordeel. In de KNMG-richtlijn ‘Omgaan met medische gegevens’ staat onder meer: “Een diagnose wordt over het algemeen niet gezien als een waardeoordeel. En dat geldt ook voor een prognose met een behandeldoel, die met medische feiten wordt onderbouwd.” Ik zou zelf als advocaat van de huisarts hebben bepleit dat met ‘er zijn geen aanwijzingen gevonden voor dementie’ geen sprake was van een waardeoordeel, omdat het louter om medische gegevens gaat. En bijvoorbeeld niets gesteld wordt over wils- bekwaamheid. Maar feit is dat de tuchtrecht- spraak verklaringen al heel snel ziet als een geneeskundige verklaring. Daar heb ik voor willen waarschuwen. Een oplossing kan inderdaad zijn om


onderzoek te doen en dat, met de conclusie, in het dossier te noteren. En vervolgens de patiënt een kopie van het desbetreffende stuk van het dossier mee te geven. Let dan wel op dat er niet ook bij wordt genoteerd dat het ten behoeve van een juridisch conflict is. Shirin Slabbers, advocaat gezondheids-


recht en klachtenmanager bij VvAA Stichting Rechtsbijstand en Legal


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD, Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108