search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Column 081 Vraag en antwoord


Dictaat opnemen Lezer Alexander van Gorkum vraagt zich af welke gratis apps op smartphones beschikbaar zijn om spraak eenvoudig naar tekst om te zetten.


Android-telefoons en iPhones hebben de mogelijkheid om tekst te dicteren gratis ingebouwd. In Android start je de dicteersoftware op elke plek waar je het toetsenbordje kunt gebruiken. Boven de letters van het toetsenbord staat een microfoontje, waarmee je de tekst kunt dicteren. Het toetsenbord moet daarvoor wel de rechten hebben om de microfoon te gebruiken. Dat gaat met Instellingen > Apps > Alle apps > Gboard > Machtigin- gen > Microfoon. Op de iPhone kun je dit aanzetten met Instellingen > Algemeen > Toetsenbord > Schakel dicteerfunctie in. Daarmee verschijnt het microfoontje op het toetsenbord. Deze gratis functies presteren al behoorlijk goed, al is nabe- werking wel nodig. Meer toegesneden op communicatie met doven is Google’s app Live Transcriptie (Live Transcribe) voor Android. Voiceliner is mooi voor korte notities onderweg (iPhone en Android). Ik gebruik AudioPen voor notities (audiopen.ai, Android en iPhone, veel opties betaald). Die app zet mijn hakkelend gepraat met hulp van kunstmatige intelligentie om in mooie volzinnen. Bij de meeste van deze apps is onduidelijk hoe en waar de gegevens verwerkt worden. Ze zijn dus ongeschikt voor het inspreken van medische gegevens of gebruik dat onder de Algemene verordening gegevens- bescherming (AVG) valt. Eerder schreef ik in deze rubriek over


dicteersoftware voor laptops en bureau- computers (Arts en Auto 05-2024; zie: bit.ly/dicta).


Tab-oerwoud Bij het zoeken naar informatie is het handig om verschillende tabs op een browser open te laten. Dan kun je snel heen en weer schakelen tussen meerdere sites. Maar als je verschillende projecten tegelijk onder handen hebt, loopt het snel uit de hand. Wat is daartegen te doen?


Ik ben zelf een ‘tabminimalist’. Ik heb zo min mogelijk tabs open, ook als ik van de


ene naar de andere site klik. Interessante websites sla ik op in een elektronisch notitieboekje met een plugin voor mijn browser (joplinapp.org). Daar maak ik meteen een aantekening bij, zodat ik ze kan terugvinden met categorieën en sleutelwoorden. Voordeel is dat ik de referenties dan voor altijd heb bewaard. Maar ik kom vaak ‘tabverzamelaars’


tegen, die tientallen sites tegelijk open hebben staan, allemaal op verschillende tabs. Het vergelijken van sites met een klik op een tab is op dat moment heel overzichtelijk. Maar browsers zijn nooit ontworpen om werk te organiseren. Zo kan de browser traag worden of een van de tabs vraagt plotseling om aandacht met een video die begint te spelen. Dat laatste kun je makkelijk uitschakelen met de rechtermuisknop op de tab of in de instellingen van de browser. Daar kun je ook inactieve tabs deactiveren om het geheugengebruik van de browser te be- perken. Vooral op wat oudere computers is dat aan te raden. Tabverzamelaars kunnen hun tabcollectie


overzichtelijker maken door ze onder te brengen in tabgroepen met een duidelijke naam. Dat kan met de rechtermuisknop in de tabbalk. Alle moderne browsers slaan tabgroepen op in hun geschiedenis, zodat je er later mee verder kunt werken. De browsers Chrome, Edge en Safari synchroniseren de groepen op verschillende apparaten als je met hetzelfde account bent ingelogd. Je kunt dan naadloos verder werken op een laptop als je de bureaucomputer verlaat. Browsers hebben ook de mogelijkheid


voor het pinnen (vastzetten) van tabs met de rechtermuisknop. Ze verschijnen dan klein aan de linkerkant van de tabbalk, ook na herstarten van de browser. Meer organisatiemogelijkheden bieden


betaalde plugins zoals Toby (gettoby.com) of Workona (workona.com), met verschil- lende bureaubladen waarop de bezochte sites kunnen worden uitgestald.


Bram Vermeer is wetenschapsjournalist en is gespecialiseerd in innovatie


Vuilspuiterij


Elke zomer komen 30.000 internetgoeroes, bloggers en digitaal geïnteresseerden samen op de Re:publica, de grootste conferentie in Europa over online cultuur. Ik ga er graag heen om me offl ine onder te dompelen in nieuw gedachtegoed. Dit jaar was de gemeenschap diep verdeeld over waar het heen moet met internet. Duizenden deelnemers verdrongen zich bij de voor-


dracht van de Oostenrijkse expert Natascha Strobl over de fascistische fascinatie van Amerikaanse techmiljardairs. Ze sprak over vrijheid. De absolute vrijheid waarin de eerste bloggers en websitebouwers geloofden. De vrijheid die heeft geleid tot ‘techbro’s’ als Zuckerberg en Musk, die niet te stoppen zijn. De open uitwisseling van kennis bracht complottheorieën die angst versterken. Digitaal toegankelijke kunstwerken werden toegeëigend als trainingsmateriaal voor AI, wat de kunstenaars berooid achterliet. De afkeer van censuur heeft vuilspuiterij opgeleverd met het karakter van psychologisch geweld. “Ik heb vaak in zwarte afgronden gekeken, maar toen ik de reacties zag op Joe Bidens prostaatkanker werd ik misselijk”, aldus Strobl. De libertaire houding die de begintijd van internet


kenmerkte, heeft een monster geschapen. Een monster dat ons de wapens heeft afgenomen waarmee we het konden temmen: samenkomen in netwerken, kennis delen en tegenstand mobiliseren.


De libertaire houding heeft een monster geschapen


Heeft u een netelige computerkwestie of ander digitaal probleem, mail dan naar Bram Vermeer, redacteur van deze rubriek: digitaal@artsenauto.nl.


Voor het eerst klonk de roep om overheidsingrijpen in het vrijgevochten, antiautoritaire gezelschap van de Re:publica. Sommigen menen dat de Europese wet (DSA) die internet veiliger, eerlijker en transparanter moet maken, niet ver genoeg gaat om burgers te beschermen. De Europese regels zijn uniek in de wereld, maar krachteloos onder het geweld van techmolochs of handelsoorlogen, zo vrezen ze. Anderen, die nog in de vrijheid van vroeger geloven, vinden dat de overheid haar handen thuis moet houden. Maar beide groepen waren met elkaar in gesprek. Dat biedt hoop op vernieuwing van internet.


Wilt u reageren? Mail dan naar digitaal@artsenauto.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108