041


als je dat niet voldoende beseft. Bij mij n eerste kind had ik een ernstig kennis- hiaat opgebouwd. Ik vond zwangerschaps- gymnastiek niks, ik hoefde geen cursus- sen. Daardoor was de beginfase meer onwennig dan het had hoeven zij n.”


Hollands dogma Spaanderman: “We moeten hoe dan ook uit het Hollandse dogma dat er een roze wolk aankomt, want dat is bij na nooit zo. Het is: op je tandvlees lopen. Dus schets alsjeblieft een eerlij k beeld. Tegenwoordig is er een baringsplan, alsof het allemaal maakbaar is. Realiseer je liever dat als je in de zorg werkt een zwangerschap nooit goed uitkomt en dat je nooit weet hoe het precies gaat lopen. Dus als je echt van ‘ik’ naar ‘wij ’ wilt in de zorg? Dan zul je samen een plan moeten maken dat ervoor zorgt dat je een realistisch verwachtings- management erop los kan laten.” Spaanderman wij st erop dat een


verandering ook economisch gezien wenselij k is. “Een kind dat te vroeg wordt geboren, genereert meer zorg- kosten dan een ander persoon in zij n hele leven. Een kindje dat bij 24 weken zwangerschapsduur wordt geboren, kost volgens Amerikaans onderzoek meer dan een half miljoen in het eerste levensjaar. Dus als je er een rekenmodel op loslaat om te zien wat het kost om het beter te regelen voor zwangeren in de zorg, moet je dit ook meenemen. Ja, je moet verandering met geld faciliteren, maar het kost je veel meer geld als je het niet doet.”


Ouderschapsverlof Schepers merkt dat er nog weleens sma- lend over gesproken wordt: mannen die meegaan in het verhaal van de zwanger- schap. “Maar de participatie tussen vader en kind begint toch echt al bij de zwangerschap. We vinden het allemaal belangrij k dat de zorgtaken tussen mannen en vrouwen gelij ker verdeeld worden. Stimuleer dan ook actief dat die mannen mee kunnen naar belangrij ke afspraken bij de verloskundige en/of gynaecoloog en in ieder geval geboorte-


verlof en ouderschapsverlof daadwerke- lij k opnemen. Op dat vlak is ook in de zorg veel te doen.” Spaanderman: “Dit is wellicht wel een


idee wat vooral nog bij chirurgie leeft, want in de gynaecologie nemen vrij wel al die ouders al verlof op.” Schepers: “In de snij dende vakken


staan veel mensen er heel positief in, maar er zij n ook nog vakgroepen waar


Vaatchirurg Abbey Schepers


‘Over 20 jaar lachen we


hopelijk om dit verhaal’


oude culturen heersen. Als daar een stafl id roept ‘wat een gedoe, gewoon werken’, hakt het er daar steviger in. Want dit appelleert aan een belangrij k kenmerk van onze beroepsgroep: dat onszelf opgelegde perfectionisme, met als gevolg de angst om onder de maat te zij n. Mensen willen niet de sugges- tie wekken te weinig inzet te hebben, te weinig uren beschikbaar te zij n, onvoldoende commitment aan het vak te doen. In onze vakken selecteert dat door en dan wordt het de norm. Omdat wij daar potentieel gevoelig voor zij n. Je moet duizend keer iets roepen voordat daar iets aan verandert.” Spaanderman: “Het is wel iets van een


generatie die uitsterft.” Schepers: “En toch moet je waakzaam


zij n dat de cultuur niet over slaat naar een volgende generatie. De aankomende generatie mag hier geen last meer van hebben. Ik voel ook echt: dít is het mo- ment. Laten wij het nieuwe geluid zij n.”


<


Abbey Schepers (49) is vaatchirurg en endocrien hoofd-hals-chirurg en hoofdopleider heelkunde in het LUMC.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108