040 Voorpublicatie


Gynaecoloog Marc Spaanderman is hoogleraar verloskunde aan het Maastricht Universitair Medisch Centrum en het Radboudumc.


Hoogleraar verloskunde Marc Spaanderman


‘Ik vind dat we als zorg een morele plicht hebben tegenover onze


zwangere mensen’


modellen in je arbeidsplanning maken waarin je zwangerschapsverzuim meeneemt, zoals je dat ook doet met ziekteverzuim.”


Zin in Zorg


Een uitgebreidere versie van dit tweegesprek is te lezen in het (e-)boek dat VvAA in het komend najaar uitgeeft. Met verhalen uit de praktijk en visies over thema’s die raken aan de werk- cultuur in de zorg. Aan- gevuld met praktische tips en handvatten. Met het programma


Zin in Zorg zet VvAA zich in voor meer werk- plezier en een gezonde werkcultuur in de zorg. Vanuit die ambitie lanceerde VvAA begin 2025 de campagne #vaniknaarwij. Onder die vlag verschenen dit jaar al video’s en een podcastreeks. Ook organiseerde VvAA Zin in Zorg-workshops over gelijkwaardig samenwerken.


Tough ladies Er is nog wel een probleem dat beiden benoemen. Schepers: “Er is een fi ks aantal tough ladies in de zorg. Die vrouwen blij ven heel lang zeggen: joh, het gaat nog wel. Daar moeten we vanaf omdat dat onbedoeld ook invloed heeft op anderen voor wie het minder makkelij k te combineren is. In Amerika bleek uit onderzoek dat het aantal miskramen vele malen hoger lag bij vrouwen die door moesten draaien in de diensten. Daarbij moet je sterk kij ken naar de werkzaamheden die bij een bepaald beroep horen. Een internist kan af en toe rustig gaan zitten en een poliplekje bewust leeg laten om even bij te komen, maar als je bij voorbeeld in de chirurgie werkt, sta je veel tij dens operaties, waarbij je niet zomaar even kunt gaan zitten en dat verhoogt potentieel de kans op complicaties.” Spaanderman: “Er is een onderzoek gedaan


naar de mate van stress die artsen ervoeren bij het uitvoeren van een keizersnee. Ze maten de bloeddruk van de arts en wat denk je? Kolossaal hoog. Dus ook al ervaar je het niet zo, er gebeurt biologisch gezien veel bij een arts. En dat is logisch. Er staat druk op. Ik vind dat we een morele plicht hebben als zorg tegenover onze zwangere mensen. Door het generiek in te richten en geen ruimte te laten voor discussies,


zodat niemand meer zegt: ‘Ik kan het nog wel’. Want dat weet diegene helemaal niet.”


Geen nachtdiensten Schepers is zelf moeder van drie kinderen. Hoe ging het bij haar? “Ha! Ik wilde vooral niet als ‘die zwangere’ worden betiteld. Doe maar normaal. Op werk, thuis, ik was wie ik was en ook nog zwanger, niks bij zonders. Dat was mij n diepe gevoel en ik had geen enkele behoefte gestigmatiseerd te worden. Maar ik ben het, met alle kennis van nu, met jou eens, Marc. De nachtdiensten kun je er bij zwangeren beter uithalen en misschien ook wel de avond- diensten, want die halen je biologisch gezien ook behoorlij k uit je ritme. Je zou zwangeren overdag weekenddiensten kunnen laten draaien met compensatie. Als je dat goed weet te organi- seren, zullen anderen die meer avond- en nacht diensten moeten overnemen dat heus niet zo erg vinden. En ik pleit ook voor betere informatie voorzieningen. Hoe zit het met radio- actieve straling? Met het blootstellen aan toxische geneesmiddelen? Als dat schadelij k is voor zwangeren, moet je daarop gaan handelen.” Spaanderman: “Wellicht is het goed de focus


meer te leggen op de gezondheid van de baby?” Schepers: “Zeker. Moeders kiezen eerder


voor het kind dan voor zichzelf. Pas bij mij n derde zwangerschap dacht ik: verrek, als ik de zwangerschap omarm, is dat toch ook wel fij n. Dus ik waarschuw nu de aiossen: je krij gt spij t


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108