030 Opinie


Tekst: Koen Harms


We praten al vele jaren over digitale zorgverlening, maar adoptie gaat nog traag. In de Miljoe- nennota constateert het kabinet dat de coronacrisis de inzet van verschillende innovaties, zo- als zorg op afstand, heeft versneld. Op onderdelen is dat zeker zo, maar de zorg is vooral toe aan structurele digitalisering. De technologie is er, de wil ook. Toch kijken betrokken partijen vooral naar elkaar voor ze in beweging komen. Wie zet de eerste stap? De coronacrisis toont in mijn ogen vooral dat de tijd van wachten voorbij is: we moeten dóén.


Corona, Prinsjesdag & de zorg


Elke dag ben ik bezig met de implemen- tatie van digitale zorgverlening. Ik geloof dat de adoptie van digitale zorg kan leiden tot grote verbeteringen in kwaliteit, toe- gankelijkheid en betaalbaarheid. Als mensen met een chronische aandoening niet naar hun specialist kunnen of dur- ven, raken ze uit beeld bij de zorgverle- ner; dat kan ernstige gevolgen hebben. Medisch en persoonlijk leed dat naar mijn idee voorkomen kan worden. Nu is de coronacrisis uitzonderlijk.


Bekostig zorg op basis van winst voor gezondheid en welzijn


Dan nog blijft het verbazingwekkend dat mensen met chronische aandoeningen als diabetes en hart- en vaatziekten zo afhankelijk zijn van een fysiek bezoek aan een specialist. We facetimen, chatten en whatsappen de hele dag, maar het bespreken van bloedglucosewaarden kan veelal alleen ter plekke in het ziekenhuis of de huisartsenpraktijk. In de Miljoenennota zegt het ministerie


Wat vindt u? In deze rubriek biedt Arts en Auto u ruimte om op persoonlijke titel uw meningen en inzichten rond zorggerelateerde onderwerpen te delen met andere leden/lezers. Stuur uw bijdrage van maximaal 600 woorden) naar: redactie@artsenauto.nl


van VWS dat ‘koudwatervrees voor beeld- bellen of andere technologische hulpmid- delen grotendeels weggenomen’ is. Waarom hebben we nog niet geregeld dat een specialist op afstand waarden moni- tort en dat patiënten via chat vragen kun- nen stellen wanneer het hen uitkomt? Aan de technologie ligt het niet. Persoon- lijke hulpmiddelen als insulinepompen of glucosemeters voor mensen met diabetes genereren continu data, waaruit een dia- betesverpleegkundige, praktijkondersteu- ner of internist op afstand een gedetail- leerd beeld krijgt van het verloop van de aandoening. Dit maakt de minder waardevolle periodieke afspraken in het ziekenhuis overbodig; er kan actief con- tact opgenomen worden met de pa- tiënt wanneer dat nodig wordt geacht. De digitalisering maakt het zelfs mogelijk om meer te doen dan het organiseren van enkel videogesprekken. Financiering van de zorg wordt hier- voor vaak gezien als bottleneck. Dit is niet


onterecht, maar we moeten ons er niet van afhankelijk maken. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) adviseerde eind juli het ministerie van VWS om bekostiging van zorg anders in te richten. Kort samen- gevat: bekostig niet op basis van produc- tie, maar bekostig zorg op basis van de winst voor gezondheid en welzijn. Ook moet er gekeken worden naar ziektespe- cifieke vergoedingssystemen in plaats van financiering van het gehele ziekenhuis. Een mooie stap in de goede richting. Zorgverleners kunnen de volgende stap


zetten. Wacht niet op institutionele finan- ciering, maar maak plannen en ga het doen. Pak zelf de regie en lever het bewijs dat het werkt. Voor zorgverzekeraars en de NZa kan het goed zijn om naar initia- tieven in het zorgveld te kijken en die te ondersteunen. Ten slotte, maak het niet te complex. Start klein en probeer continu te ontwikkelen. Zo hoeft deze verbetering voor de zorg geen totale revolutie te zijn, maar een gecontroleerd groeiproces met vooral aandacht voor patiënt en zorgver- lener. De Miljoenennota is expliciet: ‘Uit on-


derzoek blijkt dat een groot gedeelte van de zorg net zo goed of zelfs beter thuis of dichter bij huis kan worden geleverd (e-health). Dit kan de toegankelijkheid van zorg voor patiënten verbeteren en be- taalbaarder maken.’ Dat is een conclusie die hoop geeft op verandering, maar die we ook al flink wat jaren geleden met el- kaar hebben getrokken. Ik zie te vaak dat partijen naar elkaar blijven kijken en zeg- gen wat de ander moet doen. Op elkaar wachten zorgt niet voor de broodnodige verbinding en daadkracht. Alleen door te dóen, kunnen we samen de best passende adoptie van technologie realiseren.


Koen Harms is Head of Healthcare & Business Development België & Nederland bij Roche Diabetes Care


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108