072 Reizen


In het Villgratental hebben ze nooit meegedaan aan de wintersportgekte. Bewust is er altijd gekozen voor rust en eenvoud. En dat betaalt zich nu uit. Grüss Gott in het allermooiste dal van Oostenrijk.


B


erggids Hannes Grüner trekt op sneeuwschoenen een diep spoor door de verse sneeuw. Het doel is de Oberstaller alm, waar de boeren ’s zomers met hun koeien naartoe trekken. Er dwarrelen dikke vlokken in diepe stilte omlaag. De wereld krimpt. De route omhoog is eigenlijk al voldoende. Veel mooier


hoeft het niet te worden. Maar dan is daar de Oberstaller alm zelf. Zeventien houten huizen – de meeste honderden jaren oud – staan rondom een kapel. Schoonheid verpakt in schitterende eenvoud. Neem de lange houten goten die met kromme takken aan het dak zijn bevestigd, de balkons, het zware ijzeren slot dat lang geleden door de


dorpssmid is gemaakt. Pauze op een houten trap onder een overstekend dak. Droog en beschut tegen de wind. Zitten, kijken en bewonderen. De bergtoppen, bomen en beek hebben geen haast. Hannes Grüner schuift aan en wrijft zachtjes door zijn baard: “Dit is nou een kuuroord in de ware betekenis van het woord.” Je zou bijna denken dat het logisch is dat Villgraten altijd voor de rust heeft gekozen.


Maar in de jaren tachtig van de vorige eeuw was de verleiding groot. Met de aanleg van één cabinelift zou Villgraten aansluiten op de pistes van Silian en onderdeel zijn van het economische wonder dat wintersport destijds was. Hoewel de Villgraters het geld goed konden gebruiken, deden ze het niet. En daar


houden ze moedig aan vast. ‘Wij kunnen altijd nog een Sankt Anton worden, maar Sankt Anton geen Villgraten’, luidt de legendarische uitspraak van Ossi Fürhapter, een van de dwarsdenkers van het eerste uur. Ze hadden het destijds goed gezien. Eén lift zou de toeristenbedden vullen, maar


daarna was er geen weg terug meer geweest. Villgraten zou stukje bij beetje zijn eigen karakter hebben verloren. De bewoners vonden die prijs te hoog en kozen voor de lange moeizame weg van het Sanfter Tourismus, wintersport voor rustzoekers en natuurliefhebbers. Zonder skigebied, maar met authentieke dorpen en een onaan- getaste bergwereld.


Authentiek maar niet ouderwets Het Villgratental is ongeveer 15 kilometer lang en bestaat uit de kleine dorpen Ausservillgraten (1.287 meter), Innervillgraten (1.402 meter) en Kalkstein (1.639 meter). Er zijn twee zijdalen: het Arntal richting de Unter- en Oberstaller almen en het Winkeltal richting Reiteralm. En toeval of niet, als je de grenzen van Villgraten volgt en die lijn op papier zet, heb je de vorm van een hart. De sfeer is authentiek maar niet ouderwets. Zo nam Alfons Steidl ooit de smederij van zijn vader over in de wetenschap dat hij er niet als hoef- of wagensmid van


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132