Tekst: Ilja Leonard Pfeiffer Beeld: Stephan Vanfleteren


Spiegel 047


Op deze plek verhalen schrijvers, journalisten en publicisten over een persoonlijke ervaring met de gezondheidszorg en houden ze (para)medici een spiegel voor.


De gunst


Ik zei dat ik mij bij hem in uiterst kundige handen wist


Dat de bekendheid die ik in mijn vaderland al langere tijd genoot na de publicatie en de goede ontvangst van de Italiaanse vertaling van mijn roman La Superba ook in mijn nieuwe woonplaats Genua gestalte begon te krijgen, ondervond ik voor het eerst toen ik mij na aanhoudende en toenemende klachten bij het ziekenhuis van San Martino vervoegde om een afspraak te maken voor een herniaoperatie – die ik na het onderzoek dat een paar maanden eerder aldaar had plaatsgevonden nog onnodig had geacht – en met alle egards werd ontvangen door professor Palombi, het hoofd van de afdeling chirurgie. Hij wist wie ik was, kende mijn diagnose, had mijn dossier naar eigen zeggen met speciale belangstelling persoonlijk bestudeerd en het sprak vanzelf dat hij ondanks de lange wachtlijsten met spoed een plek in de operatiekamer voor mij had vrijgemaakt. Ik kon de volgende ochtend al onder het mes. Uiteraard zou hij de ingreep zelf uitvoeren. De elegante vanzelfsprekendheid waarmee professor Palombi mij aan een voorkeursbehandeling onderwierp, streelde mijn ijdelheid, het zou zinloos zijn dat te ontkennen. Bovendien was ik blij dat ik eerder dan ik had durven hopen van mijn rugpijn af zou zijn. Maar mijn genoegdoening ging dieper dan dat. In mijn nieuwe stad was ik eindelijk iemand geworden. In de Italiaanse samenleving, die is gebaseerd op gunsten en wederdiensten,


Ilja Leonard Pfeijffer (1968) is een Nederlands dichter, classicus en schrijver. In 2014 won hij voor zijn roman La Superba de Libris Literatuurprijs. In de roman, waarin werkelijkheid en verbeelding door elkaar lopen, speelt de stad Genua, woonplaats van Pfeijffer, de hoofdrol.


hooggeplaatste contacten en sociale status, had ik mij eindelijk, na een jarenlang proces van moeizame integratie, een positie verworven die mij in staat zou stellen het spel van de Italianen als een Italiaan mee te spelen. Dat stemde mij tevreden. De volgende ochtend bij mijn opname zei professor Palombi dat hij officieel geacht werd mijn identiteits- papieren te controleren, maar dat we in dit geval konden afzien van deze formaliteit. De gegevens van de verzekeringsmaatschappij had hij evenmin nodig, want het sprak vanzelf dat die de rekening zou verscheuren. Hij vroeg of ik nog vragen had. Ik wilde onze kersverse vertrouwensrelatie niet compromit- teren en zei slechts dat ik mij bij hem in uiterst kundige handen wist. Met een tevreden glimlach zonk ik weg in de weldadige anesthesie. Toen ik wakker werd uit mijn verdoving, had ik pijn in mijn rug. Niet erger dan voor de operatie, maar ook niet minder. Ik merkte dat ik geen gevoel meer had in mijn linkerbeen. Nadere inspectie wees uit dat dat kwam doordat ik geen linkerbeen meer had. Professor Palombi verscheen aan mijn bed. “Welkom terug onder de mensen, meneer Leveratto”, zei hij. “Ik ben verheugd dat ik u persoonlijk mag melden dat de ingreep vlekkeloos is verlopen.” Toen het aanvankelijke misverstand was opgehelderd, bleek dat professor Palombi mij al tijdens mijn consult van de voorgaande dag had verward met ene Marco Leveratto, die hij nooit had ontmoet maar die de zoon was van de werkster van zijn oude studievriend Vittorio Voltaggio, bij wie hij nog in het krijt stond vanwege een eerder ontvangen gunst. Op mijn vraag of hij weleens romans las, antwoordde professor Palombi ontkennend.


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132