028 Interview Bestuursvoorzitter DSW Chris Oomen


‘Ik wil de beste zijn’


Bestuursvoorzitter van DSW Chris Oomen was het liefst arts geworden. Sinds zijn studie farmacie werkt hij bij de zorgverzekeraar. “Dichter bij de zorg kan ik niet komen.”


C


hris Oomen (69), bestuurs- voorzitter van zorgverze- keraar DSW, steekt zijn mening nooit onder stoelen of banken. Vorige maand nog was hij veelvuldig in het


nieuws met zijn reacties op de abrupte sluiting van het Slotervaart Ziekenhuis en de IJsselmeerziekenhuizen. Zijn com- mentaar wordt hem niet altijd in dank afgenomen. “Dat hoort nou eenmaal bij mij”, stelt Oomen. “Ik zeg de dingen die gezegd moeten worden.” Oomen stoort zich enorm aan de rol die de zorgverze- keraars speelden bij de sluiting van beide ziekenhuizen. Hij begrijpt dat er redenen kunnen zijn voor een faillissement, maar om een ziekenhuis niet geleidelijk af te bouwen maar per direct te sluiten, vindt hij schandalig: “Het is respectloos naar de patiënten om ze met zo veel onzekerheid zo verweesd achter te laten. De zorgver- zekeraars maken hier geen goede beurt. Het belang van de patiënt had boven het financiële belang moeten staan.” Chris Oomen heeft van jongs af aan


een passie voor de gezondheidszorg. Hij wil graag arts worden, maar omdat hij niet tegen bloed kan, is geneeskun- de geen optie. Een studie economie of econometrie ligt meer voor de hand, want Oomen is ook gek op cijfers. Op


zijn vierde is zijn grootste hobby om met zijn vader sommetjes te maken. “Met rekenen was ik de beste van de school, beter dan de juf”, stelt hij en hij herin- nert zich hoe boos hij was toen hij geen 10 op zijn rapport kreeg. “Ik had voor alle proefwerken een 10 gehaald. Maar de juffrouw zei: ‘Een 10 op het rapport is alleen voor God, een 9,5 voor de juf en een 9 voor leerlingen.’ Die 10 voor God kon ik natuurlijk niet aanvechten, maar die 9,5 voor de juf voelde als een grote onrechtvaardigheid.” De juf was niet blij met zijn reactie, maar zo is zijn karakter vertelt Oomen: “Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid.”


Geen uitdaging Opgegroeid met de studieverhalen van zijn zus en zeven broers die allemaal in Leiden studeren, wil Oomen ook naar deze stad. Omdat er geen faculteit eco- nomie is, zoekt Oomen een studie waar hij als bèta toch wat mee kan. Het wordt farmacie, hoewel hij niet echt belang- stelling voor het beroep apotheker heeft. “Door de stages in mijn laatste studiejaar wist ik zeker dat het beroep niet bij mij paste. Ik zag er geen uitdaging in. Waar- schijnlijk zou ik me alleen maar met de bedrijfsvoering van een keten van apotheken zijn gaan bezighouden.”


Tijdens die stageperiode adviseert de apotheker, die ook bestuurslid is bij de voorganger van zorgverzekeraar DSW, hem bij het ziekenfonds te solliciteren. Oomen volgt zijn advies op, voornamelijk omdat hij hem niet voor het hoofd wil stoten. In 1979 kan hij als adviserend apotheker aan de slag en in zeven jaar tijd klimt hij op via hoofd medische dienst tot voorzitter raad van bestuur. Ondertussen richt hij, vanuit zijn passie


voor cijfers en rekenen, het derivatenhan- delaarsbedrijf Optiver op. Oomen noemt Optiver, met 1000 werknemers van 73 nationaliteiten, in zijn soort het beste ter wereld. Met Optiver en de andere bedrij- ven die hij opricht, vergaart hij zijn for- tuin. Daarom kan hij een dure auto rijden en zijn salaris elk jaar weggeven, iets wat vaak wordt aangehaald. Maar dat is niet waar Oomen trots op is: “Voor mij is het niet zo’n groot offer”, zegt hij laconiek. Trots is hij op heel andere zaken. Dat er in de regio twintig huisartsen onder één dak-constructies zijn, en dat er in de stad een verpleeghuis is gered. “Daar heeft DSW aan bijgedragen.” Trots is Oomen ook op het Daan


Theeuwes Centrum, het recent geopende revalidatiecentrum in Woerden dat jongeren met niet-aangeboren hersenlet- sel intensieve revalidatie biedt. Oomen


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132