Reacties 095
Blij Een van onze leden zocht contact vanwe- ge pech met een – overigens niet via Arts en Auto geboekte – reis. Reden voor een bloemetje.
Geheel onverwacht werden we vandaag blij verrast door de bloemenman met een prachtig boeket van de redactie van Arts en Auto. Zo wordt elke zieke een blij mens. Een bijzonder sympathieke geste, waarvoor onze hartelijke dank. Nieke Müller en Ben Tromp
Patiënten betrekken In Arts en Auto 05 verscheen een interview met de nieuwe voorzitter van de Federatie Medisch Specialisten, Marcel Daniëls. Daarop kwam vorige maand nog onder- staande reactie.
Een goed interview met de nieuwe voor- zitter van de FMS, Marcel Daniëls. Mooie plannen. Acht het van groot belang, dat een professional weer voorzitter is gewor- den. Toch twee opmerkingen over wat ik mis bij de speerpunten van het kwaliteits- beleid. Er is vast al meer gezegd over de betekenis en het gebruik van protocollen (EBP) in de gezondheidszorg. Bezwaarlijk kan het worden als protocollen als vast onderzoek en behandelstrategie worden gebruikt. De RVS schreef er inmiddels een onderhoudend rapport over. Ik denk hierbij vooral aan de patiënten met zeldza- me ziekten. Hoe komen zij nog aan bod? Durven we nog de ruimte te nemen voor ander dan voorgeschreven onderzoek en/ of bewijsvoering? Sinds kort ben ik be- trokken bij een patiëntenorganisatie voor een zeldzame ziekte. Ik ben geschokt over de jaren die passeren en de vele verwijzin- gen voordat de diagnose wordt gesteld en de behandeling aanvangt. Verder vraag ik dringend, om patiëntenorganisaties structureel te betrekken bij onderzoek en beleid. Er wordt met de patiënt gesproken over zijn behandeling, maar patiënten- platforms zijn in Nederland niet struc- tureel betrokken bij het opstellen van behandelplannen en beleid. Dat geldt niet alleen voor de medisch specialisten, maar ook voor het ZIN en zorgverzekeraars etc. Terwijl zij door hun contacten binnen de vereniging inzicht hebben in de ziektepro- cessen. Zij informeren en ondersteunen de patiënten met het hanteren van hun ziekte. Dat komt het contact met de specia- list en ook de behandeling ten goede. Het
beleid is voor ons, maar te weinig met ons volwassen patiënten. Ik vraag dus dringend, aan alle medisch specialisten- verenigingen om patiëntenorganisaties te betrekken bij onderzoek en beleid. H.J.M. van Egmond
Jong en klaar In oktober verscheen het tweede deel in een korte reeks over de arbeidsmarkt voor medisch specialisten. Voor jonge klaren (zeker in sommige specialismen) is een vaste plaats nog altijd een vergezicht, hetgeen hen voor allerlei problemen stelt.
Met genoegen las ik het artikel ‘Jong en klaar’ waarin de onzekerheid op de arbeidsmarkt van de jonge klaren goed wordt belicht. Echter, het standpunt van KNO-arts Liane Tan vind ik opmerkelijk. Zij noemt de flexibilisering van de arbeids- markt als oorzaak van de tijdelijke con- tracten en vindt dat we ons hier het beste bij neer kunnen leggen. Mijns inziens is de flexibilisering in het bedrijfsleven niet direct te vertalen naar de wereld van de geneeskunde. Ten eerste heeft de toename van het aantal flexwerkers volgens het CBS met name betrekking op jonge, lager opgeleide werknemers. Ten tweede dienen de flexwerkers binnen een bedrijf een an- der doel: zij worden aangenomen om een tijdelijke behoefte te vervullen binnen een veranderlijke bedrijfsstrategie. Ten slotte zijn de aiossen gedurende hun oplei- ding al minimaal 5 tot 6 jaar ‘flexwerker’ geweest. Des te meer reden om de jonge klaren wel een vast contract te bieden waarin zij zich kunnen ontplooien binnen hun specialisme met een daarbij passende vergoeding. Nu wordt hen met een tijde- lijke aanstelling een worst voorgehouden (een vaste plek), maar ondertussen funge- ren ze als goedkope werkkrachten voor de maatschap. Jonge Klare (op verzoek anoniem)
Evidente onzin Hans Münstermann schreef in Arts en Auto 11 de rubriek Spiegel, waarin publicisten zorgprofessionals een spiegel voorhouden. In het stuk zegt een psychiater tegen hem, nadat hij zijn twijfels heeft geuit over het al dan niet aangaan van het ouderschap, dat hij zich geen zorgen moet maken, omdat alle mensen van hun kinderen houden’. Münstermann was opgelucht en dankbaar voor deze uitspraak.
Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te wei- geren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of:
brieven@artsenauto.nl
In Arts en Auto van november trof ik een artikel van Hans Münstermann waar- in, in grote letters staat: “Maakt u zich geen zorgen, alle mensen houden van hun kinderen”. Dit is evidente onzin en beledigend voor de vele mensen die liefdeloosheid of haat van hun ouders hebben ervaren en daar vaak hun leven lang gevolgen van ondervinden. Boven- dien is het schadelijk voor degenen die in verband hiermee hulp zoeken: juist door deze fabel worden de problematiek en het lijden niet onderkend, laat staan adequaat behandeld. Ik gun de heer Münstermann zijn literaire succes, maar ik vind niet dat daarom een schadelijke onwaarheid gepu- bliceerd mag worden. Ik zou het op prijs stellen als in uw blad een aanvulling, correctie of commentaar op de bewuste zinsnede wordt gegeven. Guus Jongen, psychiater
Naschrift: De redactie is zich er zeer van bewust dat het niet elk mensenkind gegeven is op te groeien bij liefdevolle ouders. Hetgeen nog iets anders is dan ouders die niet van hun kind houden en het onvermogen van sommigen om hun kind een liefdevolle omgeving te bieden. Bijzonder tragisch voor de mensen op wie u doelt. Wij denken echter dat de in dit artikel opgevoerde psychiater haar opmerking tegen de heer Münstermann persoonlijk maakte. Hemzelf en zijn context in het oog houdend. Neemt niet weg dat de redactie op deze plaats nog eens wil melden dat de opmerking van de psychiater zonder nuance, niet op een absolute waarheid berust; er zijn ouders die niet het vermogen hebben van hun kinderen te houden.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116
