044 Interview


Nadat Aram Hasan (45) in 1999 naar ons land was gevlucht, verbleef hij in zes azc’s. Nu maakt de Syrische psychiater zijn collega’s wegwijs in de vaak zo andere denkwereld van hun getraumatiseerde niet-wester- se cliënten. “Ik begrijp het gevoel van ontheemding.”


“


Toen ik hier tien jaar geleden mijn studie psychiatrie begon, maakte ik al snel kennis met de Nederlandse uit- drukking ‘aan een dood paard trekken’. Zo zien sommige collega’s binnen de psy- chiatrie de geestelijke hulpverlening aan vluchtelingen. Gezien het hoge percenta- ge cliënten dat niet of nauwelijks op hun afspraken komt opdagen, kun je ze dat ook niet kwalijk nemen. Dat ‘dode paard’ motiveerde mij juist


extra bij het studeren. Ik wilde het waar- om van het afhaken weten en ik wilde daar wat aan doen. Inmiddels weet ik de meeste oorzaken wel; onwetendheid, wantrouwen, woede en apathie. ‘Wat is een psychiater, wat kan die nou voor mij doen, wat heeft het voor zin, moet ik hem het achterste van mijn tong laten zien of hoort hij bij degenen die die frustrerende asielprocedure uitvoeren?’ Ik herken die gevoelens wel. Zelf vroeg


ik hier als Syrische vluchteling met vrouw en peuter eind 1999 asiel aan. We waren openlijk tegen Assad en moesten vluchten voor zijn regime. We verbleven in drie jaar tijd in zes verschillende azc’s. Ik had in Oekraïne mijn studie genees-


kunde voltooid, maar mocht hier gedu- rende de aanvraagperiode niets doen, terwijl ik zo graag aan de slag wilde. Het was een tijd vol obstakels en tegenvallers; ook bij mij vochten woede, wantrouwen en apathie om voorrang. Uit die gehele periode kan ik mij


niets leuks herinneren. Sport, fi lms, muziek, ik was er in Syrië dol op, maar in de azc’s speelde het geen enkele rol meer in mijn leven. Gedurende de asielprocedure stond mijn hoofd nergens


ArtsenAuto


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116