Tekst: Monique Bowman
035
in het noordoosten van Engeland – destijds op zijn middelbare school in Haaksbergen het minste enthousiasme voor kon opbrengen. “Mijn leraar zei steeds dat ik het later nog weleens héél hard nodig kon hebben. Hij moet een vooruitziende blik hebben gehad”, grinnikt de geboren Twentenaar. Het is begin jaren tachtig de popu-
laire BBC-tv-serie All Creatures Great and Small die Gerard op het idee brengt om dierenarts te worden. Ademloos volgt de boerenzoon de perikelen van de drie hoofdpersonen – dierenarts James Herriot en zijn partners, de broers Siegfried en Tristan Farnon – in een plattelandspraktijk in Yorkshire. Als hij eenmaal diergeneeskunde studeert, gaat hij ook de boeken lezen waarop de serie is gebaseerd en die zijn geschreven door ‘de echte’ James Herriot, een pseu- doniem van de Engelse dierenarts Alf Wight (1916-1995).
Zijn tijd vooruit Terugkijkend verklapt Gerard dat het eigenlijk vooral Herriots collega Gran- ville Bennett was die hem intrigeerde. “Dat was de dierenarts die James en zijn collega’s inschakelden wanneer ze er zelf niet uit kwamen. Granville Bennett was, dankzij zijn specialisatie en z’n lef om te investeren, zijn tijd ver vooruit.” Lachend voegt hij eraan toe: “En hij had niet alleen de bloeiendste praktijk, maar ook de knapste vrouw!”
Als student vindt Gerard werk op een schapenboerderij in de Cotswolds. Wanneer hij een Texels ram moet showen op de jaarlijkse Royal Show van Warwickshire, ontmoet hij Joanne Gasgoigne, een jonge kunstenares die op het agrarische evenement aanwezig is om dieren te schilderen. “And the rest is history”, lacht hij. Na zijn afstuderen werkt Gerard te
Lintelo een paar jaar in loondienst in een praktijk in Haaksbergen (“Zo werd ik ook nog even de dierenarts van mijn eigen vader”), maar al gauw waagt hij de oversteek naar Engeland. In 2005 verkast de Nederlandse dieren-
arts – die inmiddels ook een paar jaar in een praktijk in Oxfordshire ervaring heeft opgedaan – met zijn vrouw en (eer-
Britten zijn meer dan Nederlanders bereid veel geld neer te tellen bij ziekte van hun huisdier
ste) zoontje Tristan (“Ja, die is inderdaad vernoemd!”) naar het noorden van Engeland, de regio waar zijn vrouw haar wortels heeft liggen. Hij begint er voor zichzelf en koopt in 2006 voor tweehon- derdduizend pond een MRI-scanner. “Ik dacht, als ik hier de eerste dierenarts ben die een MRI aanschaft, doet niemand anders dat meer. En zo gebeurde het inderdaad. Al snel kreeg ik, specialist in weke delen en orthopedie, ook de neuro- logiegevallen doorverwezen.” Nu, ruim tien jaar later, is de twee ton
die Te Lintelo voor zijn eerste MRI-scan- ner moest ophoesten, peanuts vergele- ken bij de 5,4 miljoen Britse ponden die zijn in 2015 geopende Wear Referrals Animal Hospital heeft gekost. Huisvestte zijn duurzaam gebouwde kliniek – met onder meer zonnepanelen en sedum- plantjes op de daken – in het eerste jaar nog slechts vijftien man personeel, inmiddels is dat aantal opgelopen tot honderd, onder wie achttien gespeciali- seerde dierenartsen en diverse hoog-
gekwalificeerde veterinary nurses. Hoewel diverse van zijn medewerkers – net als hijzelf – niet de Britse natio- naliteit bezitten, ligt Te Lintelo geen nacht wakker van de Brexit. “De Britten kunnen gewoon niet zonder buitenland- se dierenartsen. Het aantal dat hier in de UK wordt opgeleid, is allesbehalve toereikend voor het vele werk dat er is.” En dat die hoeveelheid werk eerder
toe- dan afneemt, daar is de Nederlander van overtuigd. “Britten hebben vaak al gauw twee tot drie honden. Zo’n 30 pro- cent van de eigenaren heeft een ziekte- kostenverzekering voor zijn huisdieren. Afgezien daarvan hebben Britten sowie- so ontzettend veel over voor hun hond of kat. In tegenstelling tot Nederlanders zijn ze veel meer bereid veel geld neer te tellen bij ziekte van hun dier.” Omdat hij nou eenmaal niet kan stil-
zitten (“Ik raak snel verveeld, wil steeds weer iets nieuws aanpakken”), heeft de Dutch vet alweer vergevorderde plannen voor een tweede kliniek. Ditmaal voor specialismen als dermatologie en oog- heelkunde, plus een grote collegezaal. Want de animo van dierenartsen uit heel Noord-Engeland voor de lezingen die hij met zijn collega’s geregeld geeft, is groot, vertelt Te Lintelo.
Romantiek Met de realisatie van een tweede animal hospital zal Te Lintelo’s Wear Referrals be- horen tot de vier grootste tweedelijns kli- nieken van Groot-Brittannië. Het verschil met het eenvoudige plattelandspraktijkje van James Herriot kón niet groter zijn. Mist de Dutch vet niet heimelijk toch een beetje de romantiek die de tv-serie des- tijds zo populair maakte? Die ritten door al die adembenemende landschappen voor visites aan ver afgelegen farms met hun soms zo excentrieke bewoners? Nee hoor, luidt het nuchtere antwoord
van de Twentenaar. “Ik woon met mijn vrouw en drie kinderen midden in de countryside, dus die mooie autoritjes maak ik evengoed wel. En al die colour- ful characters komen nu naar míj in plaats van dat ik naar hen toe moet.” Dat laatste kan soms z’n nadelen hebben, lacht hij. “Ik heb weleens moeite ze de spreekkamer uit te krijgen.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116
