018 Analyse


Trots op National Health Service


Hoe presteert de Britse National Health Service, het staatsgerunde stelsel van gezondheidszorg in de UK? De Britse media focussen op knelpunten en problemen, maar in werkelijkheid doet de NHS het helemaal niet zo slecht. Misschien kan Nederland er nog iets van opsteken.


D


e Britten houden van hun National Health Service. Neem de ope- ningsceremonie van de Olympische Spelen in 2012, toen in Londen honderden Britse doctors and nurses voor het oog van miljarden tv-kijkers


prominent mee mochten paraderen. En kijk op een willekeurige tv-avond naar de BBC, waar bijna dagelijks een documentaire of serie (zoals Casualty) te zien is waarin de NHS mag schit- teren. Bij ons zal niemand op het idee komen om in het Nederlandse zorgstelsel hét symbool van nationale trots te zien. De Britten doen dit wel, en schatten de NHS nog hoger in dan de koninklijke familie en The Beatles. Maar houden ze zichzelf niet voor de gek? Iedere dag staan Britse media vol berichten


over hoe de NHS juist tekortschiet. Over lange wachttijden, niet alleen voor eerstelijns- en electieve zorg maar ook voor sommige soorten kankerzorg. Over de chaos op overbelaste SEH’s. Over nijpende personeelstekorten, vooral aan huisartsen en verpleegkundigen, die nog eens extra kunnen oplopen bij een exodus van niet- Brits zorgpersoneel vanwege de Brexit. En over structureel geldgebrek, dat zonder maatregelen in 2020/21 zal zijn opgelopen tot 30 miljard pond per jaar.


Toch zijn de Britten in hun blijvende liefde voor de NHS, bijna zeventig jaar na de oprich- ting in 1948, echt wel goed bij hun verstand. Al die knelpunten bestaan wel degelijk. Maar de hieraan vastgeknoopte doemscenario’s zijn overdreven alarmistisch.


Veel van het publieke NHS-discours wordt opgezweept door achterliggende politieke agenda’s. En veel meer dan bij ons is het Britse medialandschap gepolariseerd, tussen een ‘links’ en een ‘rechts’ dat – mede door het bizarre kiesstelsel – nooit heeft leren denken in termen van samenwerking en compromis. Voor rechts is de NHS nog steeds een aan de natie opgedrongen socialistisch project, inge- voerd door de eerste Britse regering waarin de Labour Party het alleen voor het zeggen had. Het verwijt van bureaucratische regelzucht en van aan ‘big government’ inherente verspilling is hierdoor nooit ver weg.


te


Links op zijn beurt levert dagelijks harde zorgkritiek op de huidige, conservatieve rege- ring. Die durft de NHS niet af te schaffen, want


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116