Tekst: Marco Kamphuis Beeld: Koos Hageraats


Spiegel 047


Op deze plek verhalen schrijvers, journalisten en publicisten over een persoonlijke ervaring met de gezondheidszorg en houden ze (para)medici een spiegel voor.


Inbeelding


Had men mij maar eerder zo streng toegesproken; nu was het echt gedaan met die flauwekul


Kennelijk is het erfelijk, mijn vader liep de deur bij de huisarts ook al plat. In een goedaardige variant staat het bekend als de kandidatenziekte, maar als je geen geneeskunde studeert, heet het hypochondrie. Ik was een jaar of twaalf toen ik me ernstige ziekten begon in te beelden. Wellicht waren educatieve kinderboeken daar deels schuld aan, want in de atlassen van het menselijk lichaam die mijn moeder goedbedoeld aanschafte, raak- te ik verdwaald als in een donker bos. Net als mijn vader begon ik de weg naar onze huisarts met lood in de schoenen af te leggen, om fluitend terug te keren. Nooit is deze rituele weg van de hypochonder mooier verbeeld dan in Woody Allens film Hannah and her Sisters: eerst de wurgende angst, dan de jubelende opluchting – en de existentiële onzekerheid die je eraan overhoudt als je die weg een paar keer hebt afgelegd. Ik heb altijd veel begrip van huisartsen ontmoet, met één enkele uitzon- dering. Ik maakte me zorgen om een pukkeltje op mijn rug dat zó klein was dat ik het thuis met blauwe inkt omcirkelde, bang dat ik het in de spreekkamer niet een-twee-drie zou kunnen vinden. Maar dat cirkeltje was nog altijd zo klein, dat ik, achteromkijkend in de spiegel, een pijl toevoegde die de cirkel aanwees. Toen ik dat weer te veel van het goede vond, was het te laat om alles uit te boenen. De dokter was ziek, zei de assistente, ik kreeg een vrouwelijke vervanger. Ik voelde meteen dat dit niet goed af zou lopen: vrouwen kunnen slecht tegen aanstel- lerij, zeker van mannen (de meeste hypochonders zijn man). En inderdaad, de dokter verloor haar geduld nadat ze met ongeloof de bewegwijze- ring op mijn rug had bekeken. Misschien had ze net een slecht-


Marco Kamphuis (1966) is schrijver van zeven romans, waaronder Havik, dat Boek van de Maand bij DWDD was. Zijn laatste roman, Aurore, gaat over een medicijnenstudent in het Parijs van 1880. Kamphuis is medewerker van NRC Handelsblad en Filosofie Magazine.


nieuwsgesprek met een moeder van drie kleine kinderen gevoerd. In elk geval vroeg ze scherp wat een ‘gezonde jonge vent’ in haar behandelkamer te zoeken had. Ik, op mijn beurt, werd niet boos. Ik was het volledig met haar eens en gelouterd liep ik naar huis. Had men mij maar eerder zo streng toegesproken! Nu was het echt gedaan met die flauwekul. Enkele weken later was ik dankbaar dat ik mijn vertrouwde arts weer had, die serieus als altijd luisterde terwijl ik uitlegde waarom mijn dood ditmaal echt nabij was. Uiteindelijk ging ik naar een psycholoog, die me adviseerde bij wijze van exposure de medische encyclopedie van A tot Z te lezen: medische kennis is de pyromane brandweerman die het vuur van de hypochondrie zowel aansteekt als uitdooft. Deze therapie was de inspiratie voor mijn eerste roman, De medische encyclopedie. Na het verschijnen van dat boek ontving ik een aardig briefje van mijn toenmalige huisarts, en ook een van de dokter uit mijn geboortedorp. Het verraste me toen ik vernam dat laatstgenoemde arts overleden was. Ja, hij was van de leeftijd van mijn ouders, maar een hypochonder gaat ervan uit dat iedereen in zijn omgeving hem overleeft. Ik had hem graag een keer recht- streeks gezegd hoeveel zijn ernst, geduld en begrip voor me hebben betekend.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116