search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
schrijft men: ‘De raad van bestuur vond, op basis van het onderzoeksrapport, de conclusie dat geen sprake is van medisch disfunctio- neren, niet onderbouwd c.q. onvoldoende duidelijk. Een 6-minnetje kan zowel voldoende als onvoldoende zijn. De vakgroep was het ook niet eens met de conclusie van de commissie. Na afronding van het onderzoek kwam bovendien nieuwe casuïstiek op tafel, die het vermoeden op medisch-inhoudelijk disfunctioneren op- nieuw versterkte.’ De RvB twijfelt over de juistheid van de


conclusies van de IKC en wil een nieuwe toetsing van het mogelijk disfunctione- ren. Op 21 december 2010 dient de RvB bij de vereniging voor longartsen het verzoek in om een externe onderzoekscommissie (EKC) in te stellen. Deze commissie moet duidelijkheid scheppen over de vraag of er sprake is van disfunctioneren, wat de oorzaak van het eventuele disfunctione- ren is, in hoeverre de organisatie en de sa- menwerking binnen de vakgroep oorzaak zijn van het mogelijke disfunctioneren, of het mogelijk is het functioneren op het vereiste niveau te krijgen en wat hiervoor nodig is. Later wordt hier op verzoek van de advocaat van Moldovan – die nog altijd ziek thuis zit – de vraag aan toegevoegd of er sprake is van disfunctioneren van de vakgroep als geheel, en zo ja, wat hiervan de oorzaak is.


Extern onderzoek Op 7 februari 2011 rapporteert de EKC haar bevindingen aan de RvB. Volgens de commissie wordt er zeer wisselend over Moldovan gesproken; uiteenlopend van veel lof tot uiterst kritisch. Volgens de commissie kan, gemeten naar de criteria CANMED-KNMG, niet worden vastgesteld dat er sprake is van disfunctioneren. Van de drie als calamiteit aangereikte casus- sen vindt de EKC dat alleen bij de eerste sprake is van ernstige onvolkomenheden ten aanzien van het tijdpad van de diag- nostiek, de verslaglegging, intercollegiale toetsing van het totale proces in oncolo- gisch verband en regie. In de overige twee casussen is volgens de EKC geen sprake van een calamiteit hoewel de verslagleg- ging wel onvolkomenheden toont. Over de vakgroep is de EKC hard in


haar oordeel: er is sprake van disfunctio- neren van de vakgroep als geheel. Het


ontbreekt, zo stelt de EKC, aan teamwork, onderling respect, vertrouwen en goede communicatie. Bij een van de EKC-leden én bij de extern deskundige van de interne commissie leeft het idee dat de vakgroep een collega in nood liet vallen, in plaats van deze te steunen, aldus een lid van de externe commissie. De kritiek die andere specialisten in het ziekenhuis hebben op de vakgroep is bovendien groot (‘we hebben liever een longarts met een taalgebrek dan een longarts die niet komt’), maar de vakgroep zelf distanti- eert zich hiervan en ziet zichzelf als een hechte, servicegerichte club van betrok- ken dokters, zo rapporteert de externe commissie. De wijze waarop de EKC tot haar oor-


deel komt, leidt tot grote frustraties bij de vakgroep. Een van de twee EKC-leden bevestigt achteraf aan Arts en Auto dat er bewust voor is gekozen geen dossier- onderzoek naar Moldovan te verrichten, “omdat de extern deskundige van de


rapportcijfer thuiskomen, vind ik dat het beter kan, maar zij zeggen dat het ‘toch’ een voldoende is.”


Het oordeel is geveld. Op 4 maart 2011 schrijft de RvB aan Moldovan dat na een second opinion is gebleken dat er defini- tief geen sprake is van medisch disfunc- tioneren. Wel is er, aldus de RvB in deze felicitatiebrief aan Moldovan, sprake van disfunctioneren van de vakgroep als geheel. Moldovan wordt uitgenodigd haar werkzaamheden in het ziekenhuis te hervatten. De RvB kondigt verder een coachingstraject aan dat het functio- neren van de vakgroep als geheel moet verbeteren. Maar het blijkt onmogelijk om het vertrouwen tussen de verbitter- de vakgroep, die zich in haar eer voelt aangetast, en Moldovan te herstellen. Op 31 oktober 2011 schrijft de advocaat van het ziekenhuis aan de advocaat van Moldovan dat de mediation zonder succes is beëindigd. Vier maanden later zegt de RvB de toelatingsovereenkomst met Moldovan alsnog officieel op. In juni 2012 doet het Scheidsgerecht


Het blijkt


onmogelijk om het vertrouwen tussen de verbitterde


vakgroep en de collega te herstellen


IKC al tien dossiers had doorgeakkerd.” De EKC baseerde haar conclusies dus op vermeende eerdere inspanningen van de IKC die feitelijk nooit verricht waren. De 6- van de extern deskundige noemt het EKC-lid arbitrair: “Dat had ook een 5,5 kunnen zijn. Als mijn kinderen met zo’n


uitspraak in de zaak. De RvB, de vakgroep en de advocaat van Moldovan zijn bij de zitting aanwezig. Het Scheidsgerecht oor- deelt dat niet is gebleken dat de samen- werking door toedoen van Moldovan is verslechterd. Het Scheidsgerecht oordeelt dat ‘er eveneens geen grond is om te conclu- deren dat de slechte onderlinge verhoudingen geheel of voor een betekenisvol gedeelte zijn veroorzaakt door Moldovan. Het lijkt erop dat de longartsen niet hebben kunnen aanvaarden dat de interne en de externe commissie geen disfunctioneren van Moldovan ontdekten, maar wel kritiek hadden op de vakgroep.’ Moldovan verlaat het ziekenhuis met


ruim vierhonderdduizend euro aan schadevergoeding en terugbetaalde goodwill. De maatschap betaalt mee aan dit bedrag. De voorzitter van de vakgroep heeft dan al gekozen voor een andere baan. Moldovan gaat, een jaar later, als waarnemer aan de slag in een ander ziekenhuis. Alle betrokkenen lik- ken hun wonden.


<


Lees volgende maand het geanonimiseerde inter- view met een van de betrokkenen in deze zaak.


ArtsenAuto mei 2013 029


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100