Serie
aanpalende specialismen en ook enkele patiënten. Omdat de IKC inhoudelijke expertise ontbeert, wordt via de vereni- ging voor longartsen een onafhankelijk longarts als extern deskundige geworven om de IKC bij te staan. In oktober 2010 rapporteert de IKC
haar bevindingen aan de medische staf. In drieënhalf A4-tje oordeelt de IKC over Moldovan. Het eindrapport is positief. ‘Een harde werker, altijd goed gestemd en laagdrempelig te benaderen. Zij is collegiaal, begaan met patiënten, komt altijd snel en is enorm servicegericht, ook buiten kantooruren. Er zijn opvallend goede technische vaardig- heden (beter dan die van sommige andere longartsen).’ Als verbeterpunt wordt de taalvaardigheid genoemd. Deze wordt als onvoldoende ervaren, zo concludeert de IKC. Ook merkt de IKC op dat sommige radiologen zich ergeren aan het feit dat Moldovan vijfmaal zo vaak een beroep op hen doet als de overige longartsen. De extern deskundige oordeelt over
het medisch-inhoudelijk functioneren van Moldovan als volgt: ‘Onderbouwing van beleid laat vaak te wensen over. Moldovan heeft vaak ad hoc geneeskunde bedreven zonder een robuust beleid, gebaseerd op een pathofysio- logisch overzicht.’ Het was voor de extern deskundige niet te beoordelen of dit aan haar kennisniveau of aan de omstandig- heden van grote drukte en haar gebrek aan uitdrukkingsvaardigheid lag. Bij de extern deskundige bestaat de indruk – en dit komt overeen met de mening van de longartsen uit de vakgroep – dat ‘de collega niet makkelijk ruggespraak pleegt.’ De extern deskundige geeft aan de zorgen van de vakgroep over het medisch-inhoudelijk functioneren goed te kunnen begrijpen. Anderzijds vindt hij het functioneren niet onvoldoende: ‘een mager zesje.’
Extern deskundige De vakgroep is verbolgen over het eind- rapport van de IKC. De gekozen onder- zoeksmethode zou veel te vrijblijvend en te weinig toetsend zijn voor een situatie waarin sprake is van mogelijk disfunctio- neren. Ook de verslaglegging van de IKC zelf vindt men erg mager. Van de 21 ge- voerde gesprekken zouden geen notulen zijn gemaakt. Daarnaast heeft de extern deskundige geen twintig dossiers onder-
028 mei 2013 ArtsenAuto
zocht zoals de IKC in haar verslag meldt, maar slechts vier à vijf. “Er was geen tijd om meer dossiers te onderzoeken”, verklaart de deskundige desgevraagd tegen Arts en Auto. Hij voelde er bovendien niets voor om een rapport op te stellen: “Ik wilde geen betrokkene worden in het proces en bovendien was ik niet handig met computers. Ik heb mijn hele leven lang brieven gedicteerd. Zelf een rapport schrijven, daar ging ik aan het einde van
trokken longarts en waarschijnlijk geldt hetzelfde voor de RvB. Terug naar de IKC. Deze concludeert
De gesprekken
zijn niet uitgewerkt en dus niet
controleerbaar
mijn loopbaan niet meer aan beginnen.” De neuroloog uit de IKC, met wie de ex- tern deskundige zich een dag lang opsluit om de dossiers te bestuderen, vertelt hem hoe de vakgroepleden Moldovan zien. De extern deskundige concludeert daaruit dat “de vakgroepleden Moldovan op de huid zaten.” Dat de extern deskundige de indruk-
ken van de IKC-neuroloog lijkt over te nemen, is wellicht minder toevallig dan op het eerste gezicht lijkt. Hij werkte in 2008 als chef de clinique in een acade- misch ziekenhuis intensief samen met een longarts die na een conflict met dezelfde vakgroep moest vertrekken. De extern deskundige nam zo kennis van diens ervaringen met de vakgroep. Voordat hij twee jaar later zou worden aangesteld als extern deskundige in de IKC, was het beeld dat hij over de vak- groep longgeneeskunde had dus moge- lijk al gekleurd. Dat roept de vraag op in hoeverre hij in staat was om onafhanke- lijk de situatie-Moldovan te beoordelen. Overigens waren ook de longartsen uit de vakgroep op de hoogte van de relatie tussen de extern deskundige en de ver-
in haar eindrapport dat ‘het functioneren van Moldovan niet zodanig is dat haar het lidmaatschap van de medische staf moet worden ontzegd.’ Daarbij wordt ook de vakgroep longgeneeskunde zeer kritisch aangesproken: de taakverdeling moet dringend worden herzien, de vakgroep moet Moldovan gelegenheid geven een professionele taalcursus te volgen en er moet worden gewerkt aan verbetering van de onderlinge verhoudingen en com- municatie. De melding over vermeend disfunctioneren van een individuele longarts draait daarmee uit op hevige kri- tiek op de vakgroep als collectief. In een brief aan de vakgroep longgeneeskunde, met kopie aan de RvB, laat het stafbestuur weten dat ‘er onvoldoende concrete aanwijzin- gen naar voren zijn gekomen die de kwalifica- tie disfunctioneren rechtvaardigen.’ Verder beveelt het stafbestuur de vakgroep aan om een mediationtraject te starten om de onderlinge verhoudingen te verbeteren.
Kritiek op rapport De voorzitter van de vakgroep, die de melding deed over het vermeende disfunctioneren van collega Moldovan, kan de uitkomst van de IKC niet geloven. Het is een klap in haar gezicht dat niet Moldovan, maar de vakgroep van onder uit de zak krijgt. Ze heeft het gevoel dat de interne commissie in haar rapport volledig voorbijgaat aan het standpunt van de vakgroep en de door haar gesig- naleerde problematiek. Ook vindt zij de door de IKC gehanteerde onderzoeksme- thode ongeschikt voor het beoordelen van disfunctioneren, omdat het systeem zich te veel richt op het vinden van verbeter- punten. Volgens een betrokkene zou later ook het stafbestuur deze mening zijn toegedaan. En er is nog meer, meent de vakgroep. Factfinding en verificatie zouden niet aan de orde zijn geweest. De keuze voor de 21 geïnterviewde personen is volgens de longartsen niet onderbouwd en de gesprekken zijn niet uitgewerkt en dus niet controleerbaar. De RvB is evenmin overtuigd van de uit-
komsten van het IKC-rapport. In een brief aan de vereniging voor longgeneeskunde
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
