search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
one of the guys’


“Ik moest bij mijn schoonvader in de keuken verantwoording afleg- gen. Hij wilde hem thuishouden; waarom ik het dan wel goedvond?” Monique Kaldenbach (55) raakte verliefd op Antoine net voordat hij begin 1981 naar Libanon ging. “We waren bevriend en hij had wel een vriendin, maar ik vond hem ook leuk en dat bleek wederzijds. We hadden pas twee keer gezoend toen hij vertrok naar Libanon.”


Verwachtingen Voor alle vier geldt dat het hun part-


ner was die vroeg of ze mee wilden gaan op terugkeerreis. Marjan: “Toen ik hem aanspoorde, zei hij: ‘Nee, echt niet, tenzij jij meegaat.’” Angeline: “Ik heb de Checkpoint met die advertentie van Weerzien met Libanon opengeslagen op tafel neergelegd. Gewoon omdat ik dacht dat het goed was om terug te gaan. Het eerste wat hij zei was: ‘Wauw’, en daarna: ‘maar dan moet jij wel mee!’” Voor Marjan, die werkzaam is op het ministerie van Buitenlandse zaken, was er nog een extra reden om mee te willen. “Ik vind het inte- ressant om te kijken naar de relatie tussen het besluit om aan missies mee te doen en wat het met die jongens doet.” Als meest ervaren veteranenpartner had Angeline wat dat laatste betreft veel verwachtin- gen. “Van de uitzending en het land weet ik al veel, want we schreven elkaar veel brieven. Maar na de uit- zending heb ik gezien wat die kame- raadschap betekent. Hij heeft vier vrienden eraan overgehouden die hij regelmatig ziet. Ik weet dat ze er voor elkaar zijn in moeilijke tijden. Dat is geweldig om te zien.”


Judith Geertsema en Frans van Splunter: onuitwisbare indruk. Foto: Iris Wijngaarde


Positieve ‘vibe’ Datzelfde zag zij op de Weerzien


twee keer gezoend naar Libanon. ...


met Libanon-reis, vertelt ze enkele weken na terugkeer. “Kameraad- schap is misschien een te groot woord, maar de herkenbaarheid was zeker terug. En het delen van alles wat er gebeurde, dat was mooi om mee te maken. Dus er ontstaat wel degelijk weer een band. Ik verbaas me er wel over dat Libanon nog zo leeft bij veel veteranen.” Judith noemt dat laatste heel bijzon- der om mee te maken. “Vooral om te zien wat het met die mannen doet. Op de eerste post waar drie van de mannen gezeten hadden, zag je dat al. Het hele dorp liep uit en ook de Muchtar (burgemeester; red.) ont- ving ons.” Ook Monique is enthousi- ast over hoe de veteranen ontvangen werden op de locaties. “Er hing echt een positieve vibe bij onze blauwe baretten. Dat hoorde je van iedereen. Nog steeds zijn het welkome gasten. Soms is een veteraan specifiek op zoek naar iemand en die komt dan ineens aanscheuren met een brom- mer of auto. Het is zo bijzonder dat die mannen, nu allemaal in de 50, nog zo’n band met elkaar hebben.” Judith wijst ook op het effect van


de foto’s die meegenomen waren. “Die lieten ze zien en toen zei die Muchtar: ‘Dat is mijn vader!’ Som- mige mannen werden heel emo- tioneel bij die posten, maar je zag tegelijkertijd dat er een soort last van ze afviel. Zo van: hèhè, ik ben er geweest.” Angeline: “Het mooiste vond ik hoe die mannen daar overal met respect werden ontvangen na al die jaren.”


Verwerkingsproblemen Vorig jaar kreeg Antoine Kalden-


bach na ruim 35 jaar ineens last van zijn Libanonverleden. Vermoedelijk naar aanleiding van het meewerken aan de totstandkoming van een boek over veteranen in de Stichtse Vecht. Monique: “Kort daarna kreeg hij last van enkele paniekaanvallen en hij sliep slecht. Dat is met hulp van een psycholoog goed gekomen. En op de reis is alles prima gegaan. We hebben na terugkeer wel over de reis gedroomd, maar daar verder geen last van gehad. Ik denk dat het alleen maar goed is geweest. In het reisgezelschap zaten wel enkele veteranen die echt PTSS hadden, dat is wel heftig.” Angeline vond het om die laatste


juni 2018 19


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65