34 CULTUUR & MEDIA
Gentse
FLORALIËN
DONDERDAG 25 MAART 2010
Belgische wint ‘Nobelprijs jeugdliteratuur’
Verrassing! Een Belgische wint de prestigieuze Astrid Lindgren Memorial Award voor jeugdliteratuur. Maar wie is Kitty Crowther?
JEUGDLITERATUUR
VAN ONZE REDACTEUR
GEERT SELS
BRUSSEL Kitty Crowther (39)
17.4 - 25.4
Gent zet de bloemetjes binnen
Open je zintuigen voor een wereld van geuren en kleuren tijdens de Gentse Floraliën van 17 tot 25 april 2010. De grootste bloesemkunstenaars uit de vier windstreken brengen hier hun mooiste tuincreaties tot leven. Geef je over aan de taal der bloemen, laat je vervoeren door vijvers en bomen, begeesteren door zinne beelden langs een schier eindeloos pad doorheen ‘s werelds grootste binnentuin. Kom naar de vijfjaarlijkse kruisbestuiving van passie en tuinmanschap in Flanders Expo.
tickets: www.floralien.be
stond gisteren op het verkeerde feestje. Ze was op de jeugdboe- kenbeurs van Bologna, waar een dag voordien de Hans Christian Andersen Award werd uitgereikt (DS 24/3). Toen bereikte haar het nieuws dat in Zweden de Astrid Lindgren Memorial Award was toegekend. Aan haar. Ze kon het niet geloven. De Astrid Lindgren Memorial Award is de grootse onderschei- ding in de wereld van de jeugdli- teratuur. Hij hoog
is gedoteerd: van
verpletterend vijf
miljoen
Zweedse kronen, of 500.000 euro. Daarom wordt hij de Nobelprijs voor jeugdliteratuur genoemd. Kenners
jeugdliteratuur
slaan haar werk heel hoog aan. Vanaf haar debuut, op haar 24ste, werd haar werk lovend onthaald. Ze geldt als één van de origineel- ste jonge schrijvers in Europa. Crowther verpersoonlijkt het kos- mopolitisme. Ze heeft een Engel- se vader en een Zweedse moeder. Schrijven doet ze in het Engels, omdat ze zich in die taal het meest thuisvoelt. Publiceren doet ze in het Frans, hoewel uitgeverij Que- rido dapper zijn best doet gelijke tred te houden met vertalingen in het Nederlands. Een hele klus, want Crowther heeft inmiddels zowat 35 titels op haar naam. Haar werk is ook vlot zijn weg aan het vinden in andere talen. Ze is geboren in Brussel, woonde daar ook zeer lang, maar heeft on- dertussen de rust van het Waalse Blanmont opgezocht. Ze woont er met haar man en twee kinderen.
Eenzaamheid
Als kind had Kitty Crowther een gehoorstoornis. Daardoor leerde ze pas rond haar zesde praten. Dat isolement heeft haar gete- kend; veel van haar werk gaat over eenzaamheid. Bij haar is het geen zielige, maar veeleer een dy- namische variant. Het is een posi- tie die energie en creativiteit op- wekt. Eén van de hoekstenen van haar werk is te tonen hoe zwakte kan worden omgezet in kracht. Tijdens die ‘stille jaren’ waren boeken en tekeningen haar com- municatiemiddelen. De expressie via beelden is altijd een gevoelig- heid gebleven. Ze volgde kunst- academie en studeerde aan Sint Lucas in Brussel. In 1992, amper afgestudeerd, kreeg ze Franse
illustratorenprijs aankomend talent.
DE STANDAARD
Prent uit ‘Annie du Lac’. © rr
Kitty Crowther. © photo news
‘Ik teken dol- graag mensen met een rot- karakter’
al een voor
Haar alleen illustrator noemen, zou haar oneer aandoen. Crow- ther noemt zichzelf ‘verhalenver- teller’. Ze doet dat in woord en beeld, zodat die twee componen- ten sterk op elkaar afgestemd zijn. In een interview zei ze dat er veel opgekropte woede en ver- drongen emoties in haar boeken zitten. ‘Ik teken dolgraag mensen met een rotkarakter. En kinderen
vinden dat ook wel bijzonder, merk ik vaak. Volwassenen ko- men er in mijn boeken meestal niet zo voordelig uit.’ Crowther tekent heel sober, vaak met potlood of met inktpen. De jury noemt haar dan ook ‘de meester van de lijn en de sfeer- schepping’. Men heeft ook lof voor het mensbeeld dat ze schetst. ‘Ze spreekt de lezer aan op vriendelij- ke en persoonlijke wijze, maar ook met een diepgaand effect. In haar diep doorvoelde empathie met mensen in moeilijkheden, toont ze manieren waarop zwakte kan worden omgetoverd in sterk- te. Haar kunstenaarschap is door- drongen van humanisme en sym- pathie.’ Met Mijn vriend Jim (1996) heeft ze haar naam internationaal ge-
vestigd. In het pikkedonker en Kleine dood en het meisje zijn on-
dertussen mijlpalen in de ge- schiedenis van het prentenboek. Over dat laatste boek schreef on- ze recensente dat het een verhaal is met veel zwart en evenveel wit. Zo goed slaagt Crowther erin om ‘de complexiteit van menselijke relaties en emoties subtiel
in
tekst en beeld te vatten’. Meestal werkt ze aan haar eigen publicaties. Ze illustreerde ook werk van Bart Moeyaert en Toon Tellegen.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88