24

DONDERDAG 25 MAART 2010

Opinie&Analyse

De schizofrenie van Le Soir

FRANSTALIGEN KIJKEN NIET GRAAG NAAR EIGEN GEBREKEN

De N-VA heeft bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) een klacht ingediend tegen de krant Le Soir. De krant zou volgens N-VA aanzetten tot haat en racisme. LUCKAS VANDER TAELEN noemt de gewraakte demarche van de krant ‘pervers’.

LUCKAS VANDER TAELEN

Wie? Vlaams parlementslid (Groen!). Wat? De verontwaardiging van Bart De Wever is begrijpelijk, maar niet zo wijs. Waarom? Nu maakt hij de auteurs groter dan ze in feite zijn.

De N-VA gaat klacht neerleggen bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, naar aanleiding van een column in Le Soir waar het Vlaamse woonbeleid in één adem ge- noemd wordt met etnische zuiveringen in Nigeria of het verdrijven van priesters uit Marokko. Wat voor de partij van Bart De Wever niet door de beugel kan, is de foto van een Nigeriaans massagraf als il- lustratie bij het artikel. Le Soir verdedigt zich door te zeggen dat de column slechts een ‘levendige oproep was om de basisprincipes van democratie en broe- derlijkheid in herinnering te brengen’. Ik heb in deze krant al geschreven wat ik denk over bepaalde aberraties van het decreet ‘Wonen in eigen streek’ (DS 4 maart). Ik denk dat het hoog tijd is dat de regels aangepast worden en dat we in Vlaanderen moeten durven nadenken over de onaanvaardbare gevolgen van soms goed bedoelde maatregelen. We moeten als Vlamingen ook tonen dat we onszelf in vraag durven te stellen en over alles een open discussie willen voeren. Maar hoe zeer ik kritische vragen heb ge- steld bij het decreet ‘Wonen in eigen streek’, het zou nooit bij me opkomen dit te gaan vergelijken met vormen van etni- sche zuiveringen in Afrika. Die vergelij- king is zo overtrokken dat het meteen het hele debat onderuit haalt en ieder- een zich ingraaft in zijn eigen gelijk.

FDF

Het is een merkwaardig kenmerk van be- paalde Franstalige columnisten om en- kel over Vlaanderen te schrijven als er daar volgens hen weer eens fundamente- le mensenrechten geschonden worden. Komt daarbij dat ze zichzelf zien als de herauten van de ideeën van de verlich- ting en de Franse Revolutie en ze niet ge- hinderd worden door enige zin voor nu- ance. Maar hun grote zwakte is hun blindheid tegenover de onhebbelijkhe- den van hun eigen cultuur en hun totaal

Bart De Wever kan nu opnieuw worden afgeschilderd als Vlaamse extremist.

© pn/Bert Van Den Broucke

Soms stelt de krant Vlaanderen voor aan zijn lezers. Op andere momenten weegt het verleden, toen Le Soir nog het officieuze partijblad was van het FDF

gebrek aan kennis van de Vlaamse reali- teit, meestal versterkt door hun al even grote onkunde van het Nederlands. Le Soir lijkt last te hebben van een acute vorm van schizofrenie als het gaat over de verhouding met Vlaanderen. Soms neemt de krant lovenswaardige initiatie- ven om Vlaanderen beter voor te stellen aan zijn lezers. Maar op andere momen- ten weegt de erfenis van het verleden, toen Le Soir nog het officieuze partijblad was van het FDF. En dan duiken chroniqueurs op, zoals voormalig hoofdredacteur Yvon Tous- saint die het bekrompen Vlaanderen op- roept om ‘de bedorven lucht te verjagen met frisse wind’. Ze zien zichzelf al te graag als de behoeders van ‘de waarden van gelijkheid, openheid en moderniteit’, strijdend tegen de ‘geobsedeerden van de zuiverheid van het bloed, de heilige grond en het geloof’, zoals te lezen stond in de column van Jean-Paul Marthoz, die aanleiding was tot de klacht van de N- VA. Geef toe, dit soort proza valt niet zo

vaak te lezen in de Vlaamse pers. Maar helaas worden dergelijke hoogdravende volzinnen zelden bovengehaald om het eens te hebben over de kleine kantjes van

de grote culture française.

Ik heb nog nooit een Franstalige column gelezen waarin men zich afvraagt hoe het toch mogelijk is geweest dat het FDF tot ver in de jaren zeventig affiches ver- spreidde waarin ‘Brussel Vlaams’ in goti- sche letters was geschreven en Vlamin- gen zo werden geassocieerd met de na- zi’s. Geen Franstalige intellectueel is toen opgestaan om dit soort verdoken ra- cisme aan te klagen. Net zomin als er ooit ergens een analyse is verschenen waarin een Franstalige op zoek gaat naar de re- den waarom zijn taalgenoten het zo moeilijk blijven hebben om Nederlands te spreken als ze in Vlaanderen komen. Welke intellectueel ten zuiden van de taalgrens zal eens schrijven dat vele Franstaligen last blijven hebben van een nauwelijks verholen cultureel superiori- teitsgevoel? En dat hun zelfverklaarde

openheid zich al te vaak beperkt tot wie hun taal spreekt? Wie zal eens openlijk durven schrijven dat de lamentabele taalkennis van veel Franstaligen lange tijd haast principieel is geweest ? Ik schrijf dit niet graag, omdat ik een zelfkritiek van binnen een gemeenschap veel interessanter vind dan kritiek van een buitenstaander. Daarom heb ik er ook geen probleem mee als Le Soir mijn column over het Vlaamse decreet ‘Wo- nen in eigen streek’ publiceert. Wij moe- ten als Vlamingen tonen dat we niet te beroerd zijn om onszelf in de spiegel te kijken. Franstaligen houden ons echter liever een spiegel voor en kijken niet graag naar hun eigen gebreken. Want hoezeer er bedenkingen geformuleerd kunnen worden bij het decreet, het zou elke Franstalige kritiek erop veel geloof- waardiger maken als men zou durven schrijven dat bijvoorbeeld taalvereisten in Wallonië niet nodig zijn, al was het maar omdat het gewoon ondenkbaar is dat iemand in een Waalse stad het in zijn hoofd zou halen om een andere taal te spreken dan het Frans. Het is natuurlijk leuk zich te amuseren met een zekere verkramptheid van politiek Vlaanderen, door een komiek in het Frans te laten bel- len met het gemeentehuis van Dilbeek en dan aan te klagen dat het personeel al- daar geen Frans mag spreken. Dat is in- derdaad een vrij extreme en voorbijge- streefde vorm van taalflamingantisme. Maar probeer maar eens in het Engels of het Nederlands te bellen naar om het even welk Waals gemeentehuis. Daar zijn geen regels nodig om enkel in het Frans bediend te worden, door de perfec- te eentaligheid van de meeste Franstali- gen.

Massagraf

Ik begrijp de verontwaardiging van Bart De Wever. Het is niet de eerste keer dat Le Soir uitglijdt: in 2008 riep een journa- list op om de hele N-VA te laten verdrin- ken op zee. Dat is onaanvaardbaar. Net zoals de foto van een Nigeriaans massa- graf niet hoort bij een artikel waar men het over het woonbeleid heeft. Dat is een perverse manier om meer te suggereren dan er geschreven staat. Maar ik betwij- fel of De Wever gelijk heeft klacht in te dienen tegen de krant. Hij maakt op die manier de al vrij zelfingenomen auteurs van dit soort proza belangrijker dan ze in feite allang niet meer zijn. Daardoor kan hij eens te meer voorgesteld worden als een Vlaamse extremist die niet kan ver- dragen dat de waarheid geschreven wordt. Misschien moet hij maar eens met zijn gekende scherpe pen deze scha- bouwelijke en abjecte demagogie onder- uit halen.

DE STANDAARD Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88