Profiel
Arjen van Tunen (60) is directeur van Keygene. Dit bedrijf, met hoofdkantoor in Wageningen en vestigingen in Amerika en India, werd in 1989 opgezet door een aantal middelgrote zaadbedrijven. Elk afzonderlijk concurreren met de veel grotere onder- zoeksbudgetten van de hele grote veredelaars zou niet gaan, samen konden ze meer tot stand brengen. De huidige vier strategische aandeel- houders van Keygene zijn Enza, Limagrain, Rijk Zwaan en Takii. Op het kruispunt van fundamenteel en toegepast onderzoek werkt Keygene aan de verbetering van groente- en fruitrassen, maar ook aan gewassen als aardappel, mais, rijst en bloemen.
Traceerbaar Buiten Europa mag veel meer. Genetische modificatie was in de rest van de wereld al geen probleem. En Crispr Cas al helemaal niet. Eu- ropa wil de producten die via deze methoden zijn veredeld als een aparte en goed herkenbare stroom zichtbaar houden. Dat is in het geval van met Crispr Cas aangepaste rassen echter veel moeilijker. “Je kunt aan een tomaat of een aardappel niet zien of de eigen- schappen van het ras erin zijn gekomen via natuurlijke mutatie of via mutagenese. Dus ja, het is denkbaar dat er ‘cowboys’ zullen zijn die producten als klassiek veredeld Europa in proberen te krijgen, terwijl ze dat niet zijn. De enige manier om dat te controleren is via traceability. Een veredelaar moet kunnen aantonen hoe een ras tot stand is gekomen. Wij houden al sinds onze oprichting in1989 van elk project een gedetailleerde onderzoekslogboeken bij. Onder meer vanwege het Nagoya Protocol en voor dossiervorming in eventuele patentaanvragen. Die registratie zal nu misschien nog omvangrijker worden en vaker uit de kast gehaald moeten worden.”
Blue Zone Keygene opent op 20 september een geheel nieuw Innovation Center. “Daar spelen we onder meer in op de nieuwe teeltmoge- lijkheden. Welke eigenschappen maken bijvoorbeeld een toma- tenplant geschikt voor lagenteelt onder led-lampen. Maar ook ver- edelen om producten gezonder te maken. Dat is ook het thema van de open dagen bij de opening: de Blue Zone, oftewel hoe kun-
nen we leren van de plekken op Aarde waar mensen gemiddeld opvallend veel ouder worden dan in de rest van de wereld, zoals op het Japanse eiland Okinawa of delen van het Italiaanse eiland Sardinië. Dat heeft eigenlijk altijd te maken met hun dieet. Hoe kunnen wij als veredelaars bijdragen aan het nog gezonder en te- gelijkertijd lekkerder en aantrekkelijker maken van groente en fruit is een vraag die wij onszelf stellen.”
Ook met de beperking die door het Europees Hof is opgelegd, kan die vraag nog steeds beantwoord? “Ja, we kunnen in ons voorbereidend onderzoek nog steeds tot op gen-niveau kijken en eigenschappen vinden. Alleen de laatste stap van het met mutagenese-technieken tot stand brengen van pre- cies de juiste plant met alle gewenste eigenschappen, die is nu veel moeilijker gemaakt. Het is aan de politiek om ervoor te zorgen dat de regelgeving zo wordt aangepast dat mutagenese niet meer in dezelfde categorie valt als genetische modificatie. Of dat we hier in Europa net als in Amerika en China eerst en vooral kijken naar de veiligheid van nieuwe producten. En niet dat we er hier aan blij- ven vasthouden dat de veiligheid van de methode moet worden bewezen. Dat traject is in mijn ogen ingewikkelder en langduriger dan alle gentechnieken bij elkaar. Maar ik denk dat de politiek ge- zien de opdrachten die ons de komende decennia te wachten staan op het gebied van voedselvoorziening en klimaat, wel zal moeten bewegen.”
▶GROENTEN & FRUIT | 31 augustus 2018 13
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
