882 | WEEK 14-15 04 APRIL 2018
“IK BEN EEN POSITIEF MENS, IK ERGER ME NIET ZO SNEL” Varen als kapitein op de Veerhaven IV is prettig werk
GORINCHEM Wie de Veerhaven IV, ofwel de Neushoorn, onderweg tegenkomt tussen Rotterdam en Duisburg met zes afgeladen bakken voor de kop, voelt vanzelf ontzag voor deze mastodont. Er is een goede kans dat Theo de Groot dan dienst heeſt. Al vanaf het moment dat de Veerhaven IV in 2013 als nieuwbouw van de werf kwam, is hij kapitein op deze duwboot. Hij heeſt op verschillen- de soorten schepen gevaren. “Maar wat ik nu doe is het leukste”, zegt hij. Het is vooral het mooie materieel en de regelmaat die hem goed bevallen. “En het prettige team waar ik mee samenwerk”, vult hij aan.
LIDA SAAIJ
Theo de Groot is geen schipperskind, maar een boerenzoon. Geboren en getogen in Giessenburg, vlakbij Gorinchem. “Ik heb nooit veel op de boerderij gedaan. Na het afron- den van de mavo wist ik niet goed wat ik ver- der zou gaan doen. Ik zat in Hardinxveld op de middelbare school, daar wonen veel schip- pers. Als we dan aan de rivier zaten, dan wa- ren er altijd wel mensen die de schepen ken- den en wisten wie er op zaten. Varen was leuk, werd me verteld. En het verdiende goed. Ik be- sloot dat dan maar eens te gaan proberen”. Het bleek geen probleem om aan werk te ko- men. “Ik ben begonnen bij een particuliere schipper, maar dat beviel me niet. Toen ben ik bij Kruijff Bunkerservice in dienst geko- men”. Daar bleef het niet bij want de volgende
De Veerhaven IV, ofwel de Neushoorn.
stap was het varen op de tankers van Bart Bruijnsma. Daarna kwam hij via de EWT bij Veerhaven.
“Ik heb heel wat schepen gehad. Daar doe je veel ervaring mee op. Ondertussen had ik ook mijn opleiding voor de binnenvaart ge- daan. Bij Veerhaven heb ik de eerste jaren als aflosser op verschillende boten gevaren. Daar leer je veel van en zo leer je alle boten goed kennen. Ik heb ook ongeveer vijf jaar op de Veerhaven V gevaren. Toen in 2013 de Veerhaven IV werd gebouwd heb ik die nieuw uitgehaald en ben er meteen als kapitein op gaan varen. Dat is mooi hoor als je op zo’n nieuwe boot als vaste kapitein wordt aange- steld. Je maakt dan ook de proefvaarten mee en hoe alles wordt afgerond en afgesteld”. Hij glundert er een beetje bij als hij het vertelt.
Vast ritme “Wat ik zo mooi vind, is dat ik met een vaste ploeg mensen vaar. We lopen dezelfde dien- sten. Je weet wat je aan elkaar hebt, bent goed op elkaar ingespeeld Het is goed werken met deze mensen“. Er klinkt waardering door in de stem van De Groot. Het team bestaat uit twee kapiteins, een stuurman, drie matrozen en een machinist. Soms aangevuld met een stagiair. Het ritme van twee weken op, twee weken af en twintig dagen vakantie bevalt hem ook prima.
Theo de Groot
”We werken 162 dagen per jaar, twaalf uur per dag. Als je vrij van dienst bent, heb je voldoen- de comfort. Er zijn negen hutten, voorzien van airco en internet. Iedereen heeſt zijn eigen
Foto Thyssenkrupp Veerhaven BV
toilet en douche. Er is een fitnessruimte met een loopband, crosstrainer en gewichten. Die wordt ook goed gebruikt. Soms moet je zelfs plannen om te kunnen trainen. Via je mobiel- tje kun je de hele wereld volgen”.
Een minpuntje is er ook. “Je kunt nooit van boord. We liggen nooit stil. Negentig pro- cent van alle reizen gaan van Rotterdam – Dintelhaven naar Schwelgeren- Duisburg. We varen de haven in, leggen de volle bakken neer. Op stroom liggen de lege bakken al klaar en het is een kwestie van koppelen en weer te- rugvaren naar Rotterdam. Een enkele keer va- ren we naar Amsterdam, maar wel altijd weer met bestemming Duisburg. De lading is altijd kolen of erts”.
Theo de Groot
Wat ik nu doe, dat is het leukste wat ik tot nu toe heb gedaan
Verbeterde techniek Op de vraag waaraan hij zich ergert in de bin- nenvaart haalt hij als antwoord zijn schouders op. “Wat minder regelgeving zou fijn zijn. Maar ik ben een positief mens, ik erger me niet zo snel. Maar mensen ergeren zich wel vaak aan ons”. Hij kan zich dat wel een beetje voorstel- len. De Veerhaven IV is in zesbaks formatie 22,80 meter breed met een lengte van 270 me- ter. “Dat is heel wat als je dat moet inhalen. We stoppen wel altijd netjes af waar nodig. Bij laagwater hebben schepen ook meer moei- te. We moeten dan de smallere vaargeul de- len. In de afvaart, met lege bakken, kunnen we de koproeren ge- bruiken. Vooral met veel wind is dat lek- ker. Dan hebben we net iets minder ruimte nodig”. Net als veel anderen in de binnenvaart er- vaart hij de toenemen-
Toch verveelt het hem niet. “Doordat we op dit soort duwboten meer mensen aan boord hebben, heb je wat meer administratie. Maar doordat je voor een groter bedrijf werkt, zijn veel zaken ook beter geregeld, zoals het aflos- sen, de loonbetaling et cetera”. En ook al vaart hij altijd op het zelfde traject, hij ziet ook de variatie. “Je bent altijd in beweging. De rivier is steeds anders. Je uitzicht verandert voort- durend. Je hebt te maken met de verschijn- selen van de verschillende jaargetijden, zo- als mist, hoog- en laagwater, storm. Allemaal
de tijdsdruk die op de mensen ligt. Daar staat tegenover dat de techniek steeds beter wordt. “Ondanks de zware motoren - 3 maal Wärtsilä 1850 pk- varen we, gerekend naar liter per ton nog steeds milieuefficiënt. Alles is zo goed ge- isoleerd dat je de motoren nauwelijks hoort”.
Het is duidelijk. Theo de Groot voelt zich aan boord in zijn element. “Ja. Maar als de vrije- tijdsregeling er niet zou zijn, dan zou dat een reden zijn om iets anders te gaan doen. Nu heb ik voldoende vrije tijd om met mijn vrien- den aan de wal te gaan sporten of een keer te gaan stappen. Het scheelt ook dat ik geen partner heb waar ik rekening mee moet hou- den”. Maar voor welk beroep hij dan zou kie- zen? Hij weet het niet.
Scheepvaart krijgt klap mee van wilde staking Duitsland
DÜSSELDORF Het scheepsverkeer heeſt eind maart te lijden gehad onder de wilde staking die de Duitse vakbond Ver.di had uitgeroepen. In de grote ste- den in het Roergebied kwam het openbaar vervoer stil te liggen. Uit solidariteit de- den ook medewerkers van het Wasser- und Schifffahrtsamt (WSA) Duisburg-Meiderich aan de staking mee. Op de laatste drie slui- zen op het Rhein-Herne-Kanaal werd tijde- lijk niet geschut.
Voor bemanningslid Meeuwis Silvius van de cementtanker Rodort 8 kwam de gedwongen pauze door de staking als een verrassing. Hij lag voor Gelsenkirchen “met zo’n twaalf an- dere schepen, schat ik”, een dag te wachten tot zijn schip op 21 maart weer verder kon. De Rodort 8 ging cement laden in Dortmund. Nu zijn de vrachtwagens afgezegd en zal de lading pas op donderdagochtend op het schip worden afgeleverd. “Het is mooi weer, niet meer zo koud en we hebben genoeg te doen,” aldus Silvius, die ontspannen op de vertraging reageerde.
zaken die het vak aantrekkelijk maken”.
Spijt van zijn overstap naar de duwvaart heeſt De Groot niet. Hij is ook niet het type dat als aflosser via uitzendbureaus aan de slag wil. “Ik kies bewust voor een vaste baan, een vast schip, een eigen plek. Anders krijg je geen binding met je werkplek. Wat ik nu doe, dat is het leukste wat ik tot nu toe heb gedaan. Het saaie is dat ik al vijſtien jaar lang hetzelf- de doe, terwijl ik bij de voorgaande werkge- vers meer afwisseling had. Toch bleef ik daar steeds maar enkele jaren. Het mooie mate- rieel van Veerhaven, de regelmatigheid, dat vind ik prettig”.
17
Salarisverhoging Ver.di, de vakbond voor ambtenaren en an- dere medewerkers in de openbare dienst, eist een salarisverhoging van zes procent, met minstens een opslag van 200 euro. Gesprekken met werkgevers liepen op
13 maart vast. Toen had de voorzitter van de vakbond, Frans Bsirske, al wilde stakingen aangekondigd die nog voor Pasen zouden beginnen. “Duitsland heeſt een enorm be- grotingsoverschot, de economie bloeit, dan kunnen ook de salarissen van ambtenaren
omhoog. Net zo sterk als in het bedrijfsle- ven,” vindt Bsirski. Op woensdag is de staking naar andere steden in Noordrijn-Westfalen verlegd: Düsseldorf en Keulen. Daarna kun- nen de stakingen ook in andere delen van Duitsland plaatsvinden.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80
