049


open en zocht als een bezetene naar een mes of een schaar teneinde de stof door te knippen. Vervolgens snelde hij naar de keuken beneden en zag in zij n spurt door de slaapkamer helaas niet de schaar op het bureau liggen, die hij sneller en makkelij ker had kunnen grij pen. In de keuken trok hij de lade open en pakte twee vleesmessen en een schaar. Toen hij bovenkwam lag Jas- mine al onbeweeglij k op het bed. Noël draaide haar op haar buik en probeerde een vinger tussen haar nek en de stof te wurmen om er ook het mes tussen te krij gen. Haar bewusteloosheid werd niet alleen veroorzaakt door de verstik- king maar ook door het afknellen van de bloedtoevoer naar de hersenen. De eerste keer schoot het vlij mscher- pe mes uit en kwam de punt ervan in haar vlees terecht, maar bij de tweede keer kon hij met veel moeite de snede onder de sjaal krij gen, daarbij met zij n vingers voorkomend dat hij in haar huid zou snij den. Hij moest het mes een paar keer heen en weer bewegen om door de stof heen te komen en de sjaal door te snij den. Toen het eindelij k gelukt hapte hij naar adem en liet zich naast haar neervallen. Schuin keek hij naar haar schij nbaar levenloze lichaam. Pas na enkele seconden drong het tot hem door dat ze echt niet meer ademde.


Amsterdam, twee jaar later, 20 december 1994


“Tien van deze en twaalf van deze”, zegt Sofi e Heuvels in de patisserie aan de Utrechtsestraat, verlekkerd wij zend op de taartjes van meringue, slagroom, chocolade, frambozencoulis en vers fruit. “En doet u er ook maar deze twee appelschnitts bij . Mij n familie is gek op appelschnitt.” Ze plaatst de lekkernij en voorzichtig in haar tas. Dan valt haar oog op de bonbons in de vitrine. “O, en ook een pond gesorteerde bonbons, alstublieft. Dat zou ik bij na vergeten.” Ze rekent af en loopt met de zwaarbeladen tas naar buiten. Daar gaat ze in de richting van de Prinsengracht, als er opeens een rode Alfa Romeo langskomt. De bestuurder


Papa heeft mij iets vreselij ks verteld. Ik heb beloofd het niet door te vertellen, maar ik moet het aan iemand kwij t. Anders word ik gek.


claxonneert, Sofi e stapt in. “Dag schat”, zegt ze, “precies op tij d.” “Zo”, zegt Monica. “En? Heb je lekkere dingetjes?” “Ik heb van alles. Allemaal niet goed voor de gezondheid, maar ja, pa wordt maar één keer vij fenzeventig.” “Da’s waar. Viert hij het trouwens altij d op de twintigste?” “Ja, zolang ik me kan herinneren. Kerstavond is natuurlij k een onmogelij - ke dag om jarig te zij n. Tenminste, dat vond hij altij d. Nou, kom. We gaan. Ik denk dat de rest er al is.” Als ze bij de villa arriveren staat Noël met een heggenschaar in de tuin. “Je gaat toch niet op 20 december de heg snoeien, pa?” roept Roemer vanaf het bordes. Noël reageert niet. Ook niet als Sofi e en Monica uit de auto stappen en de tuin komen ingelopen. “Ik wist niet dat pa zo gek op tuinieren was”, zegt Sofi e lachend tegen Roemer. “Zoals nu heb ik hem nog nooit gezien. Zelfs in december gaat hij aan de gang.” “Nee”, zegt Roemer. “Je zou niet zeggen dat hij al vij fenzeventig is.” “Hallo jongens, ik heb taartjes”, roept Sofi e. Even later wordt Noël van alle kanten gefeliciteerd. Iedereen is er: zij n ex-vrouw Sonja en hun drie kinderen Roemer, Sofi e en Diana. Ook hun aanhang: Mary, Monica en Peter en de kleinkinderen, onder wie Michiel en Nicole. “Zo, dus jij wil tandheelkunde gaan studeren”, zegt Peter tegen Michiel. “Een mooie studie. Wilde ik ook ooit gaan doen, maar het is er nooit van gekomen.” “Maar u heeft nu mooi werk bij de Beij enkorf?” “Eh ja, ja. Jazeker. Zeg dat. Maar broeken en stropdassen verkopen is natuurlij k geen tandheelkunde.”


Na de koffi e wordt er drank geschon- ken. Diana wenkt haar zus Sofi e en vraagt haar mee te komen naar de keuken. Ze heeft grote angstige ogen en kij kt schichtig om zich heen. “O, Sofi e, het is…” Sofi e pakt haar bij de schouders. “Wat is er Diaan? Zeg het maar.” “Ik weet niet of… Ik heb papa beloofd niets te zeggen. Maar ik moet het aan iemand kwij t. Hij heeft mij iets vrese- lij ks verteld. Ik mocht het niet door- vertellen, zei hij . Hij vertelde het mij omdat ik goed geheimen kan bewaren, meende hij .” “Ja? En nu? Moet je het dan wel verder vertellen? Ik bedoel, als je hem beloofd hebt het niet te doen, zou ik er nog even over nadenken.” “Nee, ik kan het niet langer voor me- zelf houden. Ik moet het met iemand delen, anders word ik gek.” “Goed, vertel dan maar.” Diana kij kt weer om zich heen. “Nee”, zegt ze, “niet hier. Kom mee naar de hal.” In de hal staat nog steeds de Engelse klok die zacht en statig de tij d wegtikt. Schuin door de ramen valt plotseling een streep zonlicht. Naast de trap trekt Diana haar zus naar zich toe. Ze brengt haar lippen bij Sofi es rechteroor. “Ik…”, stamelt ze. Sofi e wacht geduldig. “Er ligt een…”, gaat Diana verder, “er ligt een lij k in de brandkast.”


Ook online te volgen: artsenauto.nl/feuilleton


Volgende maand: Wat weet Diana nog meer over de dode in de brandkast? En wat vertelt Noël zijn familieleden?


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108