Achtergrond 027


Strohalm


Na de zomer zal de minister een com- missie instellen die onderzoek gaat doen naar de (onbedoelde) effecten van de jaarverantwoording en eventuele aanpassingen kan adviseren. “Dat geeft iets van hoop, het is een strohalm”, zegt VvAA-adviseur Van Dam. Eerder deed een extern bureau in opdracht van VWS een administratieve lastendruktoets, waarop veel kritiek was, onder meer omdat het praktijkonderzoek een in- terview met slechts één zorgaanbieder omvatte.


Huisarts Arno Krijgsman hoopt nog


altijd dat huisartsen helemaal vrijge- steld worden van de Wtza. De Eerste- lijnscoalitie blijft aandringen op repara- tiewetgeving. Van Dam wil in ieder geval een structurele oplossing: “In algemene zin is er niks mis met verantwoorden van publiek geld, maar dat moet wél op een manier die passend en haalbaar is voor het veld én voor de accountants- en administratiekantoren. Ook in 2025 kunnen we niet de jaarrekeningen voor alle jaarverantwoordingsplichtige klan- ten in zo’n korte tijd ophoesten.” Of het rapport van de Commissie Jaar- verantwoording voor de jaarwisseling verschijnt, is nog maar de vraag.


noodzaak, privacy en uitvoering geeft ze aan de problematiek in de praktij k niet te onderkennen.” Toch komt de minister de eerste lij n


uiteindelij k enigszins tegemoet. Tij dens het Commissiedebat over de eerstelij ns- zorg op 5 juli gaf Helder aan ‘de ogen en oren niet te sluiten voor de geluiden die er zij n’ en daarom ‘de pauzeknop te willen indrukken’ voor zorgaanbieders die zich dit jaar voor het eerst fi nancieel zouden moeten verantwoorden. Eerder had de minister al uitstel aan-


gekondigd voor de nieuwe groep jaarver- antwoordingsplichtigen (in 2023 tot 31 december en in 2024 tot 1 oktober), maar nu zal de eerste verplichte aanlevering dus pas over twee jaar zij n, om ‘de rust terug te brengen in het proces’. VvAA-


Problemen aanpakken Mogelij k kan deze pauze wel worden benut, zo geeft Van Dam aan, om proble- men aan te pakken. Zoals uitvoeringspro- blemen die al voor de zomer aan het licht kwamen toen de eerste zorgaanbieders (zij die al onder de Wtzi jaarverantwoor- dingsplichtig waren en zij die een onder- neming zij n gestart na 1 januari 2022) voor 1 juni hun jaarcij fers op jaarverantwoordingzorg.nl openbaar maakten. “Het intikken van de cij fers zelf is wellicht niet zo moeilij k”, zegt de VvAA-adviseur, “maar waar haal je die cij fers vandaan? Wat moet je wel en niet meerekenen? Wat valt onder zorgverzeke- ringswetopbrengsten en wat niet? Neem een fysiotherapeut die deels basis- en grotendeels aanvullend verzekerde zorg levert, die heeft vaak geen idee wat hij waar moet aangeven. Deze opbrengsten- stromen zij n in de regel niet te splitsen, terwij l dat voor de verantwoording wel verplicht is.” Een boekhouder of accountant die op


de hoogte is, kan daarbij helpen, maar dan nog, zegt Van Dam, “kost het de zorgprofessional veel tij d, want die zal het nodige moeten opzoeken en elders moeten navragen.” Daarbij zij n er zorg- aanbieders die, om kosten te besparen, zelf hun jaarverantwoording aanleveren. “Met als gevolg dat de meest opmerkelij ke zaken voorbij komen op het portaal, zoals ratio’s van 700 of 7.000 procent. Er is een exotische verzameling van rapportages aan het ontstaan.” In theorie kan de NZa een last onder dwangsom opleggen, maar


‘Deze wet kan zelfs averechts effect hebben’


adviseur Van Dam spreekt van ‘een tij delij ke oplossing voor een structureel probleem.’


daarvoor hoeven deze zorgaanbieders niet direct te vrezen. “Eerst zal er een waar- schuwing volgen”, zegt Van Dam, “maar het feit dat je het opnieuw moet doen of alsnog een boekhouder in de arm moet nemen, is frustrerend en zo gaat er nóg meer tij d in zitten.” Op het feit dat iedereen jaarrekeningen


van zorgaanbieders kan inzien, is volgens Van Dam ook wel wat af te dingen. “De re- denatie is dat publieke middelen publiek verantwoord moeten worden, maar zorg die onder de aanvullende verzekering valt, is niet van publiek geld en tóch valt de praktij k van een tandarts of fysiothe- rapeut onder deze regelgeving. Ook al ver- lenen zij maar een snippertje basiszorg, ze moeten over alle opbrengsten publie- kelij k verantwoording afl eggen.” En dus kan Jan en alleman van veel praktij ken (uitgezonderd eenmanszaken) zien wat ze omzetten. De minister benadrukt dat het resultaat niet direct te herleiden is naar een natuurlij k persoon, maar Van Dam zegt: “Zeker bij een wat kleinere maat- schap is het eenvoudig in te schatten wat eenieder eraan overhoudt. Daar kunnen leken maar ook kwaadwillenden allerlei ongenuanceerde conclusies uit trekken. Ik vind het gevaarlij k dat alles op straat ligt.”


Schadelijk voor motivatie Zo lij ken de verplichtingen die voortvloei- en uit de Wtza op verschillende manieren van invloed op het praktij khouderschap, dat al onder druk staat. “Een verdere stij - ging van de werkdruk door de Wtza zou schadelij k zij n voor het enthousiasme van huisartsen in opleiding”, schrij ft huisarts Krij gsman in zij n brief aan de minister. “En de motivatie van startende huisartsen om een huisartspraktij k over te nemen van de vergrij zende groep collega’s is al zorgwekkend laag.” Van die groep stop- pen er bovendien steeds meer vroegtij dig, voegt Van Dam toe. “Niet zelden omdat ze klaar zij n met alle regels die ze over zich heen gestrooid krij gen.” Dat zou er volgens de VvAA-adviseur zelfs toe kun- nen leiden dat de wet een averechts eff ect heeft. “Van de eerste lij n weten we dat fraude daar nauwelij ks voorkomt. Maar nu er steeds minder praktij khouders zij n, springen commerciële partij en in dat gat, waarvan we weten dat daar eerder zorg- cowboys tussen kunnen zitten.”


<


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108