Tekst: Roel Notten Beeld: Marcel Bakker


‘Het wielrennen is zo conservatief’


deel zouden behalen, dat zij zelf ook maar gingen gebruiken. Niemand wilde achterblijven. Hoewel ik dat absoluut niet goedkeur, kan ik het wel begrijpen. Het is een kwestie van overleven. Juist daarom ben ik trots op het feit dat ik tijdens mijn carrière nooit voor doping ben gezwicht. Vasthouden aan waar je voor staat, kan op korte termijn soms problemen geven, maar op de lange termijn kun je jezelf wel in de spiegel blijven aankijken. Wie vóór 2008 goed wilde zijn, gooide


er een spuit epo of een bloedzak tegen- aan. De trainingsarbeid was secundair. De medische begeleiding kent sinds 2008 een nieuwe aanpak, waarin goede voe- ding, effectieve training en professionele inspanningsfysiologie centraal staan. Er hebben in het wielrennen altijd bij-


zonder veel dubieuze doktoren rondgelo- pen. De echte schurken, zoals Eufemiano Fuentes en Michele Ferrari, die met do- ping vele miljoenen verdienden, worden nu ook allemaal afgemaakt. Zij wisten dondersgoed wat ze aan het doen waren en welke risico’s dit met zich meebracht. Maar de gemiddelde sportarts was echt niet te benijden. Die werkte namelijk voor ploegen waar renners simpelweg zeiden: ‘Ik wil nu pillen, als je mij niet helpt, ga ik het buiten de ploeg zoeken.’ Voor de artsen een enorm dilemma,


want als renners zich volspuiten met prutspul van de zwarte markt, kunnen zij gezondheidsproblemen krijgen met als gevolg dat de sponsors weglopen. Dit maakte de hele gang van zaken met doping in het wielrennen zo inte-


ressant; het was uiteindelijk – ook voor artsen – een tweestrijd. Het is ook wel raar dat de sportarts in een wieler- ploeg medeverantwoordelijk is voor de resultaten van de renners. Dit kan sportartsen verkeerde prikkels geven. Het zou veel beter zijn om een internati- onale pool van artsen samen te stellen, waarbij zij afwisselend voor verschil- lende ploegen werken en niet verant- woordelijk zijn voor de prestaties, maar voor de gezondheid van de renners. Zo


lang pakken op de markt zijn die ern- stige schaafwonden kunnen voorkomen? Tot elf jaar geleden was zelfs een helm niet verplicht. Te idioot voor woorden. Ik vind dat renners veel meer moeten opkomen voor hun eigen gezondheid en veiligheid. Voor Nederlandse wielerfans wordt


het de komende jaren echt genieten. Vorig jaar was er al het succes van ‘Bau en Lau’ (Bauke Mollema en Laurens ten Dam, red.), maar daarachter dient zich


‘De gemiddelde wielerarts was echt niet te benijden’


kunnen ze doen waar ze voor bestemd zijn, namelijk de gezondheid van de renners dienen. Waar ik me ook over verbaas, is de


manier waarop de veiligheid van renners georganiseerd is. Het wielrennen is zo conservatief. Er wordt niet gereflecteerd op de vraag hoe het wielrennen veiliger kan worden. Terwijl dat hard nodig is. Van mijn generatie zijn de afgelopen jaren zo’n 20 renners overleden en vijf goede vrienden van me hebben na een grote crash in coma gelegen. Dat vind ik niet normaal. Je kunt zeggen dat het bij de sport hoort, maar ik zou niet weten waarom. Zeker niet als je ongelukken eenvoudig kunt voorkomen. Waarom dalen renners met 100 km per uur een berg af in een lycra pakje, terwijl er al


alweer een nieuwe, extreem goede gene- ratie aan. Denk aan Wilco Kelderman, Moreno Hofland en Dylan van Baarle, die jongens zijn idioot goed. Zij zijn alle- maal doorgebroken na de opschonings- actie van 2008. Ik verwacht eigenlijk wel een Nederlandse etappezege in de komende Tour. Of Bauke Mollema goed genoeg is voor de eindzege, betwijfel ik. Er zijn al zo veel Nederlandse renners aan die verwachting ten onder gegaan. Als Kelderman zich goed ontwikkelt, gaat hij vast ooit meedoen om de zege, maar of hij de Tour kan winnen, weet ik niet. Dit jaar zal de strijd om de eerste plek gaan tussen Alberto Contador en Christopher Froome. Ik denk dat Contador met het geel om zijn schou- ders op de Champs-Élysées zal staan.


ArtsenAuto juli/augustus 2014


” 055


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132