search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Veiligheid


Ik zal geheimhouden wat mij is toevertrouwd – onderdeel van de eed die iedere arts heeft afgelegd. Geestelijk vader van de artseneed is Hippocrates. Had hij kunnen vermoeden dat patiëntengegevens ooit digitaal zouden worden opgeslagen, dan had hij dit onderdeel van de eed wellicht wat actiever gefor- muleerd. Want in deze tijd van internet vraagt het beroepsge- heim meer dan zwijgen over wat je is toevertrouwd.


Digitale veiligheid in de praktijk


H


uisarts Willem Vaarkamp (59) voert sinds 1985 een praktijk in Badhoevedorp. “Ik doe het in m’n eentje, dat komt niet veel meer voor. Ik ben dan ook een


solist”, zegt hij over zichzelf. Hij maakt lange werkweken waarbinnen hij ook tijd moet vinden om de steeds complexer wordende administratie op orde te hou- den. Daarbij maakt hij dankbaar gebruik van moderne digitale systemen. Dat aan het werken met die systemen ook de


024 september 2013 ArtsenAuto


nodige risico’s zijn verbonden, bijvoor- beeld omdat vertrouwelijke informatie in verkeerde handen kan vallen, is hij zich nauwelijks bewust. “Er is nog nooit iets gebeurd”, zegt hij terwijl hij bezwe- rend op zijn houten bureau klopt, “dus ik hoop maar dat het regionale informatie- systeem waarbij ik ben aangesloten goed beveiligd is.” Hoewel Vaarkamp zelf slachtoffer is ge-


weest van fraude met zijn bankpas, heeft hem dat ten aanzien van zijn patiënten- gegevens niet alerter gemaakt. Hij weet


bijvoorbeeld niet wat er in het contract met de leverancier van het systeem staat over de beveiliging van patiëntengege- vens. Het wachtwoord heeft hij in de vier jaar dat hij met het informatiesys- teem werkt, nimmer gewijzigd. Elke ochtend logt hij in en pas aan het eind van de werkdag logt hij uit, waardoor de gegevens tijdens zijn patiëntenbezoeken door kwaadwillenden zijn te raadplegen. “Als ik er overdag even niet ben, kunnen de mensen in de wachtkamer in mijn computer”, geeft hij toe, “maar wie heeft


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92