Interview
‘Je moet het wel een beetje aantrekkelijk houden voor investeerders en ze niet onnodig beperkingen opleggen’
de kwaliteit van zorg zou verbeteren. “Privaat geld kan innovaties financieren, waardoor de zorg kan worden verbeterd. Het is absoluut een feit dat innovatie vaak tot kostenstijgingen leidt, maar ik denk dat kwaliteitsverbetering het allerbelangrijkste is. Ingewikkelde robots maken operaties duurder, maar in sommige gevallen ook veiliger. In Duitsland bestaan for profit instellingen naast not for profit en daar doen die eersten het bepaald niet slechter. Het één is ook niet beter dan het ander, het zijn twee mogelijkheden naast elkaar; dit soort ini- tiatieven wordt vaak veel te zwart-wit gebracht. Vaak staan partijen tegenover elkaar, terwijl er ook mogelijkheden zijn waarbij je wel kansen creëert maar ook de risico’s beperkt. Mits je de risico’s juridisch voldoende inperkt, is privaat kapitaal gewoon een goed alternatief.” Een van de risico’s is dat externe financiers
Curriculum vitae Geboren op 13 november 1976
1988-1994 Erasmiaans Gymnasium, Rotterdam 1994-1998 farmacie (cum laude), Universiteit Utrecht 1995-1999 Nederlands recht, Universiteit Utrecht 2000-2005 advocaat De Brauw Blackstone Westbroek 2005-2008 geneeskunde, Universiteit Utrecht 2008-heden aios psychiatrie, UMC Utrecht (verwachte eind- datum 15 oktober 2013) 2009-2011 promotieonder- zoek gezondheidsrecht, UvA (dissertatie Winst in de zorg, bekroond met mr. C.J. Gouds- mitprijs 2013) 2009-heden gast-onderzoe- ker gezondheidsrecht, Faculteit der Rechtsgeleerdheid, UvA
012 september 2013 ArtsenAuto
zeggenschap willen. Het gevaar hiervan is dat het eigenbelang van investeerders ten koste gaat van het belang van de zorginstelling. “Die risico’s zijn niet al te groot, maar ze zijn er wel”, aldus Plomp, “vooral als de concurrentie en transparantie beperkt zijn. Publicaties met argumenten voor en tegen worden vaak zeer se- lectief aangehaald. Er zijn onderzoeken waaruit blijkt dat de kwaliteit afneemt op markten waar ziekenhuizen met winstoogmerk zijn toegela- ten. Maar daar staan weer andere onderzoeken tegenover waaruit blijkt dat de kwaliteit van zorg juist verbetert en dat het tot meer dyna- miek in de markt en tot meer innovatie leidt.”
Rendementen Een van de maatregelen in een wetsvoorstel dat risico’s moet indammen, is een minimale inves- teringstermijn van drie jaar voordat een eerste winstuitkering mag plaatsvinden. Maar volgens Plomp is een dergelijke maatregel helemaal niet nodig. “Het is heel onwaarschijnlijk dat inves- teerders korter dan drie jaar zullen investeren. Op dit moment is de winstgevendheid van zie- kenhuizen buitengewoon laag, zeg 2 procent
rendement per jaar. Dat zijn geen rendementen waarmee je snel rijk wordt, dus het zijn sowieso langetermijninvesteerders die minimaal vijf jaar zullen investeren. Het beeld dat geschetst wordt van sjeiks die ziekenhuizen overnemen, is een karikatuur. Maar vooral bij zbc’s is nog weleens sprake van wat laaghangend fruit. Daar bestaat wél de kans dat partijen er snel weer uit willen stappen, omdat ze hun rendement toch al binnen hebben.” Volgens Plomp is er geen direct gevaar dat
investeerders er met de buit vandoor gaan. “Er is als voorwaarde gesteld dat ziekenhuizen en zbc’s een minimale solvabiliteit van 20 procent moeten hebben. Hierdoor kunnen er geen uitke- ringen worden gedaan die de financiële positie van de zorgaanbieder in gevaar brengen. Dus moet je concluderen dat die hele driejaarster- mijn meer symboolpolitiek is dan dat het wer- kelijk bijdraagt.” Volgens Plomp geldt datzelfde voor de voorwaarde dat er drie jaar lang een po- sitief resultaat moet zijn om winst uit te mogen keren. “Dat is geen logische eis, want eenmalige grote investeringen of het opleggen van een eenmalige korting door de minister om het macrobudget te beheersen, zouden dan direct alle winstuitkeringen voor drie jaar bevriezen. Je moet het wel een beetje aantrekkelijk houden voor investeerders en ze niet onnodig beperkin- gen opleggen.”
Kinderziektes Plomp geniet ervan om discussies rond thema’s in de zorg vanuit haar juridisch denkkader te nuanceren. “Neem marktwerking. Dat is een van de mogelijkheden om ons zorgstelsel in te richten. Het heeft weinig zin om te blijven discussiëren of de keuze daarvoor nou goed is geweest of niet, het belangrijkste is dat het stelsel de tijd krijgt zich te ontwikkelen zonder voortdurende wijzigingen.” Volgens Plomp associëren artsen markt-
werking nogal eens met de bureaucratische rompslomp die bijvoorbeeld ontstaat doordat verzekeraars extra eisen stellen aan de zorg die zij inkopen. “Ik denk dat het belangrijk is om in te zien dat zorgverzekeraars nog bezig zijn om hun rol als zorginkoper te ontdekken, dat er nog nauwelijks sprake is van marktwerking en dat we daarom tot nu toe vooral last hebben gehad van de kinderziektes van het nieuwe stelsel. Het is ongelooflijk lastig om als externe partij de kwaliteit van zorg goed te kunnen beoordelen. Dat overzicht proberen zorgverzekeraars nu te
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
