Column Max Croese
l Eerst
uisteren, b dan pasehandelen!
Tandartsangst is een bekend
fenomeen: er zijn veel patiënten die bang zijn voor een bepaalde tandheelkundige behandeling. De ene patiënt is bang voor naalden, de andere wordt al angstig door het
geluid van een afzuiger. Ook de mate van angst kan per patiënt verschillen, maar een ding is zeker: angst is angst en die moet in welke mate dan ook even serieus worden genomen.
A
ngstpatiënten geven vaak aan dat hun angst is ont- staan als gevolg van een trauma. Zo was bijvoor- beeld een bepaalde behandeling in het verleden heel pijnlijk of geeft het liggen in de tandartsstoel
het gevoel van machteloosheid. Wat deze patiënten hierbij ook vaak vertellen, is dat de tandartsen door wie zij toentertijd werden behandeld nooit eens in gesprek met hen gingen over hun angst maar direct begonnen met behandelen. En al gaven ze aan dat iets pijnlijk of onprettig was, dan werd dit door de
tandarts weggewoven onder de noemer aanstellerij. Het gevolg hiervan is dat patiënten zo angstig worden dat zij niet meer naar de tandarts durven te gaan, soms wel tientallen jaren. Ze lopen liever met pijn rond dan dat ze door een tandarts willen worden behandeld. Als een patiënt dan eindelijk bij een praktijk komt die in angst is gespecialiseerd, is het kwaad meestal al geschied: van het gebit is soms weinig meer over. Angst moet serieus genomen worden, anders moeten wij onszelf geen tandarts meer noemen, maar prothese-arts.
En hoewel ik pas vierdejaars student ben en niet gespecialiseerd ben in psychologie of angst; je hoeft geen specialist te zijn om deze problemen te observeren. En je hoeft al helemaal geen specialist te zijn om met je patiënten in gesprek te gaan. We zijn allemaal mens, praten zit in onze natuur! Stel in plaats van direct te behandelen gewoon een keer de simpele vraag: “Is er misschien een bepaalde tandheelkundige behandeling die u als eng of als onprettig ervaart?” Als een patiënt hier bevestigend op reageert en jij er aandacht aan besteedt, zal de patiënt zich ge- hoord voelen en wordt grote angst voor de tandarts voorkomen. Mijn aanbeveling voor de tandartsen in Nederland is dan ook: eerst luisteren, dan pas behandelen! Z
MAX CROESE, VIERDEJAARS STUDENT TANDHEELKUNDE, ACTA, EN ASSISTENT BIJ DE STICHTING BIJZONDERE TANDHEELKUNDE (SBT).
JUNI 2021
NT DENTZ
71
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
