Praktijk Overlijden


Tandartspraktijken zijn bedrijven waar het normaliter op rolletjes loopt. Maar wat is normaal? Een tandarts- praktijkeigenaar kan uitvallen door fysiek letsel of mentale overbelasting. Of door een nog ernstiger calamiteit: hij komt te overlijden. Wat is er in die situaties geregeld?


Waar kun je maar beter op voorbereid zijn? TEKST: KEES ADOLFSEN, FREELANCE JOURNALIST / BEELD: SHUTTERSTOCK


O


m maar met de deur in huis te vallen: het plotseling overlijden van een tandarts is geen hypothetische kwestie. Volgens Harry Korver, senior praktijkadviseur bij de KNMT, komen jaarlijks 10 tot 15


tandartsen onverwacht te overlijden, dus zonder langdurig ziekteproces. “Dat is een statistisch gegeven, op basis van sterftecijfers. En voorbeelden kent iedereen: de tandarts die vóór hij gaat werken nog even de hond uitlaat en wordt geschept door een auto. Of de jonge collega die klaar is om in z’n nieuwe praktijk aan de slag te gaan, maar tijdens zijn vakantie verongelukt. Ook verliezen jaarlijks 10 tot 15 tandartsen – tijdelijk of voor langere tijd – het vermogen zelfstandig beslissingen te nemen. Bijvoorbeeld door een hersenbeschadiging, een CVA, noem maar op.”


Y Bedrijvendokters De KNMT heeft een lijst spoedwaarnemers: in de meeste gevallen gepensioneerde tandartsen die bereid zijn voor een afgebakende periode een collega in de regio te onder- steunen. Daarnaast staan op de lijst enkele tandartsen die van het waarnemen min of meer hun professie hebben ge-


maakt, door Korver 'bedrijvendokters' genoemd. Een van hen is Theo Merkus (65). Hij heeft in de afgelopen zes jaar in 25 praktijken waargenomen, voor kortere of langere tijd. 3 maal schoot hij te hulp vanwege een plotseling overlij- den. Volgens Merkus zijn er uit die 3 gevallen voor de hele beroepsgroep belangrijke aandachtspunten te halen.


Merkus had gedurende 35 jaar met zijn vrouw, ook tand- arts, en een collega een bloeiende praktijk in Bakel. Toen er belangstelling kwam van commerciële partijen en hij eigenlijk de overstap naar de kindertandheelkunde wilde maken, werd besloten de praktijk te verkopen. Merkus: “Na de overdracht ben ik eerst drie weken op Madeira gaan lo- pen om mijn hoofd leeg te maken. Toen ik daar was, belde de eerste collega... Zo ging het waarneemballetje rollen en dat ging wonderlijk snel. Redenen genoeg: lange vakanties, praktijkdrukte, tijdelijke arbeidsongeschiktheid en dus ook drie keer een overlijden. Ik heb de afgelopen zes jaar meer geleerd over ons vak dan in de 35 jaar daarvóór. En ik heb gemerkt dat je voor volkomen onverwachte situaties kunt komen te staan.”


JUNI 2021 NT DENTZ 49


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84