interviewRutgerCastricum PSvdW
10 18 september2010
Pownedzit inhetpubliekebestel. “Wezeggentegen elkaar: latenwehet voor- al als ééngrote grap blijvenzien, heelveel lol makenenhardlachen om waar we nu staan. Maar ondertussen zit heel diep bij onsook het gevoel: het zou godverdorie toch welheel lekker zijnals we iets neer gaan zetten. Voor zowel mij als Dominique geldtdatwewelgraagietsgoedswillenma- ken.” Julliedoenalsofjeoveraljereetmeeafveegt, maarondertussenwordenjulliedoorbran- dendeambitiegedreven? “Ja, dat is het eigenlijkwel.” Je zitnubijnaaltijd inDenHaag,wordjeniet techummymetdepolitici? “Daar moet ik welvoor uitkijken. Eigenlijk is het mijn doelomhet anderegezicht van politici te laten zien.Mensen snappen niet dat ik aan Mark Ruttevraag of hij nogge- neukt heeft.Zevindendat plat.Prima, die vraagisnatuurlijk ook plat,maar het doel vandevraagisomhemevenaanhet schrik- kentemaken, want het gaat ineens niet over de hypotheekrenteaftrek.Dus dan moet hijschakelen in zijn hoofd, en dat zie je.Die verrassing, dat vindikleuk.” Houjijvanongemakkelijk? “Dat denkikwel, ja.Dat zit heeldiep in mij. Hetheeft ookmet spanning temaken.” Waarombenjezodolopongemakkelijkesitu- aties? “Het gaatomspanning, als dingengaanzo- als ze gaan vind ik ze saai. Ik vind het saai om bij eenverjaardag in eenkringetjete gaan zitten, taartteetenendaar niks vante zeggen. Allemaalgezelligdoen, terwijl ie- dereen ziet dat je weer in het traditionele kringetjezitmettaartopschootengesprek- jesoverhet weer.Ikbenoem dat liever, daar. Dat is ongemakkelijk. Als dingen voorspelbaar worden, word ik eenbeetje nukkig.” Wordjedaarnietmoevan?Hetlijktmeheel onrustig. “Er zit ietsheel onrustigs in mij,ja. Maar ik zou pas moe worden als ik dat níet zou doen.Dan zou ikmezelfforceren.” Als jeopmensenaflooptvooreeninterview, zie jevaakaleensoortpaniekinhunogen.Ze gaanookraarformulerenenhoogpraten.
“Vaakschieten ze gelijkindekramp.Ter- wijlmijn eerstevraagmeestalheelnormaal is.Maar vergeetookniet,als ik draailoopik bepaaldniet ontspannen rond. Alles in mij straaltuit dat ik komommijnwerk te doen, en niet om vrienden te maken. Als ik eerst een praatjezou maken en eenkopje koffie met die mensenzou drinken,wordt het een totaalanderfilmpje.Dusloopikteijsberen, praat ik met niemand,enpas als de camera aangaat begin ik contact temaken.” “TussenFemkeHalsema en mij is bijvoor- beeld altijdeen soortspanning, zowel leuk als ongemakkelijk, maar die zou compleet wegzijn als ik met haar op de koffie zou gaan zitten. En daarna is het nooit meerte redden, dan verpest je het helemaal.Het gaat mijomde filmpjes, nietomhet gezelli- ge koffiemomentje.” Wanneerbegonje ditvoorjezelfteformule- ren? “Gaandeweg. Maar ik merkte weldat ik, toen ikwatbekender werd,moest gaan uit- kijken. Uitkijken dat ik er geen onderdeel vanwerd. Want politici en BN’ersgingen zichineens heelanders tegenover mij op- stellen. Ik wil op eeneilandje blijven, dat vind ik prettig.” MaarjehangtnubijnapermanentinDen Haagrond,waartocheenhechtekliekvanpo- litici,journalistenenambtenarenis. “Het is een enormekliek.” Daarblijf jebuiten? “Er staateen plukje met politici en verslag- gevers,dan eenpaar meter niks,endan ik met mijn cameraman. Ze vinden dat ik hun vakafvlak,zowelmetmijnfilmpjesalsdoor tegenzeteroependat dit toch welhet ge- makkelijksteiswat er bestaat: eenpaar vra- genroependie mijn broertjeook kanver- zinnen.Dat vinden ze vréselijk, dan staan zemeechtzoverbijsterdaante kijken.Geen vrienden maak ik daar. Maar ja, zo denk ik er welover. Hetzijn toch echt de inkoppers die je daarstelt?” Hetdeertjetotaalnietomdagindaguit in zo’n vijandigesfeerteverkeren? “Ik doe zelfs heelerg mijn bestomhet zo te houden. Metvan die verstarde koppen staan ze daar.‘Jezus Christus jongens,toch welerg dat jullie dit allemaalzoserieus ne-
men.Het is maar een paar vraagjes stellen aanpolitici!’Endanhorenzeooknogdat ik aan Mark Ruttevraag of-ie noggeneukt heeft. Ik hoor vanzedat ik het vakvanjour- nalistten schande maak. Datistochheer- lijk! Ik vindhet heel fijn als journalistendat tegenmij zeggen. Ik wilergewoon niet bij horen. Want ik wil nergens bij horen. Waar ik ook kom, ik wil er geen onderdeel van zijn.” Hebjeooitergensbijgehoord,behalvejeva- der,moederenvriendin? “Mijn vriendin is eenjeugdliefde,wezijnal zo’nveertien jaar bijelkaar. Verder hebik een heel hechtevriendengroep.Drie beste vrienden, daaromheennog vijfofzes.We kennenelkaar al sindsdebasisschool.Daar hoor ik bij.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136