PSvdW 18 september2010
26
IrmaHaagsma-Hartogbijhaarwoning.
rotstreek, vond Vander Vegt,die nogtot 1995 met zijn Circus Arena rondreisde. “Er is nu niets meerdat aan het circus herin- nert.”
bengeborenin CircusRenz,” zegtPaul juni- or,die naast zijn vader woont.“Hetcircus zit in mijn bloed.” Of ze er rijk vanzijn geworden?Vaderen zoonbarsten tegelijkertijdinlachen uit. Paul junior:“Je doet het omdat het je leven is.” En dan stopt het.“Voor het circus bestaat geenalternatief,” zegtVanderVegt.“Je valt in eenverschrikkelijkgroot gat. Hetisalsof je ziekwordt;jevoeltdingendie je eerst niet voelde. Ik hebtweehartinfarcten gehad, kreeghartritmestoornissen.” In 2006 overleedzijn vrouw, Thea. “Ze ging naar het AMC voor eenblindedarmopera- tie, en is daareen paar dagenlater overle- den. Waterprecies gebeurdis, wetenwe niet.56Jaar.Dat is toch geen leeftijd?”
Z
Bij Circus Herman Renz –tegenwoordigin handenvan de familiesSteijvers,Olivier en Ronday–komen ze niet meer. “Nadedood vanHerman ben ik er twee keer geweest”, zegt Vander Vegt.“Ik voelde dat ik gene- geerdwerd.Niemandpraattemetme.”Paul junior gingéén keer.“Ik ben snelweerweg- gegaan. De familiairesfeervan vroegerwas verdwenen.” Vander Vegt wijst naar zijn zoon. “Hij zou nogiets met het circus kunnen doen.” Paul junior:“Die drangblijfjealtijdhouden.” Dat geldtniet voor Ferry Torrez (41), die op het deel vanhet terrein woont dat ooit be- stemd wasvoor Circus Herman Renz. Zo’n
ijn zoon, Paul vander Vegt junior (36),loopt binnen en gaat aan het barretjezitten in de open keuken. “Ik
FerryTorrezinhetdierenverblijf: ‘Iktreedmetzeop:bedrijfsfeesten,braderieën,scholen.’
tien jaar geleden zei hijhet circus vaarwel. “Ik kanhet missen als kiespijn.Jeleeft zo onderhandin2010,maar het circus blijft hetzelfde.Het reizen, altijdwerken, het ge- doe met waterenstroom.” Metzijn zus groeidehij op in het circus.“We zijnoveral geweest,inFrankrijk,Italië,Spanje,zelfs in Afrika.” Torrez –gemillimeterde hanenkam, tribal tatoeage op zijn schouder –gaat voor naar eenloods op het terrein, eenruimte van zo’ntien bij vijftienmeter.Deachterkant bestaat uit dierenverblijvenmet kunst- palmbomenenwaterbassins.Inwit zand liggen vier alligators.Bewegingsloos. “Ik treed met ze op:bedrijfsfeesten, brade-
hoek staateen emmer met kale kippen. “Voordealligators.” Ookzijn vader,Frank Torrez (65), woont op het terrein.Eenpaarwoonwagensverderop legt hijdelaatstehand aan watschilder- werk. “M’n woonwagenisnuhelemaal wit vanbinnen.”Vriendin Ria, die net als Tor- rezwitte, ledereninstappersdraagtenBe- nidormbruinziet,helpt mee. Twee jaar geleden ontmoettenzeelkaarin café Ruk&PlukopdeLinnaeusstraat. Sindsdien is Ria nogmaar weiniginhaar rijtjeshuis van36vierkantemeter in deWa- tergraafsmeertevinden. “Het is heerlijk hier.Jebent buitenentochindestad.”Ze loopt de woonwagenin, gaat door een
‘Als dievrouwenmoestenplassen, trokkenzemiddenopdewegderokop’
rieën, boerenmarkten, op scholen. Je laat ze zien en vertelterover.” Opzijnkin ziteenlittekenvaneenpaarcen- timeter.Een aandenkenaan het circus.“De act wasdat ik mijn hoofd in de bek vande alligator stopte.”Dat moest eenkeer mis- gaan. “Ergingentweetandendoor mijn wang, en toen hijzichterugtrok, schaafden zijntandenovermijn kin.”’sAvonds trad hij weer op met dezelfde act. “Bijnamijn helehoofd wasblauw vandekneuzingen. Maar ja, je hebt eenboeking. Driemaanden later ben ik met die act gestopt.” Torrez loopt drie traptreden op,naar een gangaaneenzijkantvandeloods.Eenbrui- ne slang tikt met zijn hoofd even tegenhet glas.“Een netpython, vierenhalve meter.” Verder zijnerleguanen, schorpioenen,nog meerwurgslangenenvogelspinnen.Ineen
zwartkoordgordijn met wittepalmboom- opdrukentrekt de badkamerdeur open. Een jacuzzi.“Die hebikniet in de Water- graafsmeer.” Torrez –zijn echtenaam is Polderman – trok 25 jaar met circussen de wereld over. Vooral als clown en internationaal spreek- stalmeester maaktehij furore. Op verzoek toont hij zijn kostuum: eenwit pak met zwartstrikje,zwartezakdoekenzwartelak- schoenen. “Dat washeel modern toen. Het is mijn handelsmerk.” In december,bij het Kerstwintercircus in Eindhoven, gaat hetweer aan. “Daar ben ik als één vandeorganisatoren bij betrok- ken.” Verder heefthij af en toeeen schnab- bel.“Ze kunnen morgenbellen. Of volgend jaar,dat kanook.” Ria tegenTorrez:“Je moet vertellen dat je
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136