FOTO: ROLAND MELSE
FOTO: RUUD PLOEG
ONDERNEMEN
Milieutechno- loog (WUR) en specialist luchtwassers Roland Melse (47) pleit voor een universele chemisch-ana- lytische meet- methode.
‘Huidige geurmetingen zijn niet geijkt’
De stoffen die geur rondom veehouderijen - vooral varkens- houderijen - bepalen, zijn volgens milieutechnoloog en specialist luchtwassers Roland Melse van WUR bekend.
Volgens Melse zijn het zo’n tien tot vijftien geurcomponenten, vooral zwavel- en aromatische verbindin- gen, die de geur veroorzaken. “Geur rondom varkenshouderijen wordt niet bepaald door ammoniak, zoals velen vaak denken. Alleen in heel hoge concentraties is dit goed te rui- ken, maar op een paar meter afstand van een boerderij is dit al vervlogen.” In het lab zijn de geurcomponen- ten meetbaar, maar op locatie nog niet. Melse benadrukt dat metingen van deze verbindingen essentieel zijn om de daadwerkelijke geure- missie te meten. “Op dit moment
worden geurpanels ingeschakeld om geuroverlast te ‘meten’: een gemid- delde neus voor een bepaald stofe. We moeten weg van deze manier. Het is niet geijkt en niet betrouw- baar”, aldus Melse. Een correcte me- thode is een chemisch-analytische, waarin een standaardwaarde wordt gehanteerd die overal ter wereld in elk lab te meten is.
Ontwikkeling van sensoren Er is grote vraag naar accurate geurmetingen en ontwikkeling van sensoren om dit mogelijk te maken, volgens Melse. Uit de reactie van minister Van Veldhoven blijkt ook nog eens dat correcte metingen van (chemische) componenten die geur veroorzaken gewenst zijn, maar op dit moment nog niet of nauwelijks mogelijk zijn en nog in de kinder- schoenen staan.
nabijgelegen bedrijven hier de dupe van worden. Een aanvraag voor een omgevingsvergunning, voor bij- voorbeeld stal(uit)bouw, wordt getoetst op individuele geurbelasting op een woning of ander zogenoemd ‘geur- gevoelig object’.
Uitzondering voor Noord-Brabant
Een uitzondering betreft provincie Noord-Brabant: hier wordt al getoetst op cumulatieve geurbelasting, dus het effect van meerdere bedrijven, op één geurgevoelig ob- ject. Tegelijkertijd wordt via de regeling Warme sanering varkenshouderij al ingezet op reductie van geur. In deze regeling krijgen bedrijven die de meeste geuroverlast veroorzaken voorrang. De bedoeling is dat de regeling komend najaar opengaat.
8
Voor de geurbelasting bestaat een geurnorm, die uitge- drukt is in ‘odour units per m3
lucht’. Deze wordt vooraf
berekend met vaste formules en modellen. Input voor die modellen is bijvoorbeeld de gemiddelde emissie per dier, de gemiddelde uitstoot in de levenscyclus en de gemiddelde prestatie van huisvestingssystemen. Maar gemiddelden zeggen niks over de realiteit op bedrijfsni- veau in de praktijk, zo concludeert de commissie. Dit bevestigt ook specialist omgevingsbeleid Herman Litjens van de ZLTO: “De verschillen tussen bedrijven zijn heel groot. Daar wordt in de praktijk geen rekening mee gehouden.” Volgens Litjens hebben enkele gemeen- ten in Noord-Brabant en Limburg bovendien extreem lage geurnormen toegepast: “Onwerkelijk lage geurnor- men, die niks meer met geurhinder te maken hebben.”
BOERDERIJ 104 — no. 38 (18 juni 2019)
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
