search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
979 | WEEK 51-01 22 DECEMBER 2021


21 Solarluiken na succesvolle zomer klaar voor de markt


droge hete dagen waarbij de temperaturen hoog opliepen en natuurlijk de diverse soor- ten stoffige lading. “Het zijn allemaal situaties waarvan we wisten dat het systeem het aan kan. We hebben alles vooraf uitvoerig getest, maar voelt goed om te zien dat de situaties in praktijk niet anders zijn dan verwacht”, legt Salet uit.


Vooral het laden van sojaschroot zorgt voor flink wat fijn stof dat in alle kieren en gaten gaat zitten. “We hebben alle elektrische onderdelen stof- en waterdicht uitgevoerd. Bovendien is de toplaag van zonnepanelen van vuilafstotend materiaal, dus na het laden van stoffige lading kan je de luiken gewoon even afspoelen met de tuinslang en alles werkt weer naar behoren.”


Solarluiken van Wattlab Ms Kenyro in de vaart, met de solarluiken nu duidelijk zichtbaar aan boord.


ROTTERDAM De proef met zonnepanelen op scheepsluiken van binnenvaartschepen blijkt succesvol. De vooraf ingeschatte opbreng- sten blijken goed overeen te stemmen met de daadwerkelijke resultaten. Daarmee blijkt het project klaar voor de markt te zijn.


Eind juni werd nieuwbouwschip ms Kenyro gedoopt. Dit schip vaart met aluminum scheepsluiken met geïntegreerde zonne- panelen: zogenoemde solarluiken. Door de opgewekte energie uit de zonnepanelen te ge- bruiken bespaart de schipper op de draaiuren van zijn generator. Zo bespaart de schipper di- rect op brandstof of kosten voor walstroom, maar ook indirect in kosten voor onderhoud van generatoren.


Door een gepast accupakket bij te plaatsen kan een schip een nacht of zelfs meerder nachten zonder gebruik van generatoren. Op deze ma- nier is een schippersfamilie minder afhankelijk van walstroom en genieten ze van schone lucht en stille nachten.


De eerste tests met solarluiken startten zo- mer 2020. Sindsdien is er veel kennis vergaard over hoe zo’n solarsysteem aan boord werkt. Op basis van deze kennis is in april 2021 voor ms Kenyro een verwachtte opbrengst bere- kend. “Dit is nog wel lastig, want de locatie van een schip en omstandigheden op een schip zijn moeilijk te voorspellen”, vertelt Bo Salet, medeoprichter van zonne-energie specialist Wattlab. Deze berekening is nu vergeleken met


wat er afgelopen maanden daadwerkelijk is opgewekt.


Door de gemiddelde omstandigheden op een schip te bepalen, komt de vooraf berekende zonne-energie goed overeen met de daadwer- kelijk gemeten zonne-energie. De ene maand is de opbrengst iets hoger dan berekend en een andere maand iets lager, maar gemiddeld komt dit goed uit. Afwijkingen van vooraf gemaakte berekeningen zijn logisch, omdat het weer, en dus de hoeveelheid zon, per jaar verschillend is.


Voor de kiezen gehad De solarluiken hebben de afgelopen maanden ook wel wat voor de kiezen gehad, zo blijkt nu. Zomerse stormen met harde wind en regen,


De solarluiken zijn ontstaan uit een sa- menwerking tussen aluminium lui- kenbouwer Blommaert en zonne- energiespecialist Wattlab. De partijen werken inmiddels zo’n twee jaar samen aan het integreren van zonnecellen op aluminium luiken.


Afgelopen oktober is deze samenwerking geformaliseerd. De laatste maanden heb- ben de partijen veel potentiële klanten gesproken en klantgerichte opbrengst be- rekeningen gemaakt. “We mogen inmid- dels ook delen dat er al handtekeningen voor opdrachten staan. De eerste luiken zijn zelfs al in productie!” zegt Salet. In februari 2022 worden de eerste solarlui- ken geplaatst. Vanaf dat moment zullen de solarluiken steeds vaker op het water te zien zijn.


Stelselmatig overtreden en negeren van eigen wetgeving


“Eerder heb ik al een onthutsend beeld geschetst van de status-quo met betrekking tot de uitstoot van Zeer Zorgwekkende Stoffen naar de vrije atmosfeer door ont- gassende tankers. Een ieder die enigszins over iets meer kennis dan gemiddeld inzake het ontgassen en de daar- aan gerelateerde wetgeving beschikt en in staat is de slechts met de waarheid corresponderende antwoorden in te vullen, moet tot de schokkende conclusie komen dat de realiteit van het ‘ontgassingsdossier’ elke mogelij- ke fantasie ruimschoots overstijgt!


Een werkelijkheid, die naar mijn mening bestaat uit het door de centrale overheid stelselmatig overtreden en ne- geren van de eigen wetgeving ten nadele van de burger en het milieu, het negeren van de universele en grond- wettelijke rechten van ingezetenen en het eveneens ten koste van de burgerij en het milieu zeer selectief hand- haven op bestaande wetgeving. Met betrekking tot de handhaving in het algemeen zijn reeds zeer kritische, vernietigende rapporten verschenen, zoals het rap- port ‘De Markt de baas’ en het rapport ‘Dreigingsbeeld Milieucriminaliteit 2021'.


Behalve deze feiten maakt de overheid zich volgens mij evenzo schuldig aan het faciliteren van criminele activi- teiten, het niet volledig informeren van anderen en het verspreiden van aantoonbare onwaarheden. Veel van deze feiten komen overeen met de bevindingen van de hoogleraren bestuurskunde Brandsen en Mastenbroek in het door hen gepubliceerde artikel ‘Overheid ondermijnt zichzelf’ in dagblad Trouw, november 2019.


Klaarblijkelijk zit de overheid niet in haar maag met het feit dat zij zichzelf ondermijnt, want er verandert weinig tot niets. ‘Het overtreden van het recht door de overheid’, zoals de medewerkers van de Radboud Universiteit be- schrijven, is in het ‘ontgassingsdossier’ evenwel geheel onnodig. Ik zal u uitleggen waarom.


Het is algemeen bekend dat een groot, industrieel com- plex in het zuiden van het land een vergunning heeſt om


circa 630 verschillende chemische stoffen, waarvan de effecten op de lange termijn nog geheel onbekend zijn, met het afvalwater in de Maas te lozen. De rivier, waaruit Nederland een groot deel van het drinkwater haalt. Een absurdistische situatie. Nochtans ben ik niet in staat te beoordelen of deze lozingen bij een mogelijk gebrek aan technieken wel of niet noodzakelijk zijn.


In het geval van de gevaarlijke afvalstoffen uitstoten- de tankers weet ik echter wel dat er technieken zijn, die deze uitstoot in zijn geheel, of voor minimaal 90 procent, kunnen elimineren. Om deze reden is het in mijn optiek totaal onacceptabel en onverantwoord dat de volksge- zondheid en het milieu (het klimaat) momenteel en de komende jaren nog steeds geheel onnodig ernstige scha- de ten gevolge van de ontgassingen (en van de uitstoot van milieugevaarlijke stoffen bij beladingen van tank- schepen) wordt berokkend.


Hierbij komt nog een ander argument. Ter bescherming van het milieu wordt momenteel de gehele maatschappij getransformeerd. Terecht denk ik, wanneer we verantwoording tegenover jongere en nog komende generaties willen nemen. Dit kost de burger kapitalen. De aanleg van een vrijwel nieuwe elektra-infrastructuur gaat tientallen miljarden kosten. Voor het onteigenen van boeren zal de belastingbetaler alleen al een slordige 17 miljard moeten ophoesten. Het sluiten van een centrale op de Maasvlakte kost daarentegen slechts 215 miljoen en de subsidie op het slopen van open haarden en hout- kacheltjes in Utrecht slechts enkele miljoenen; vele mil- joenen maken ook miljarden. De bescherming van het milieu kostte in 2019 bijna 18 miljard. Allemaal betaald met… juist… belastinggeld!


Het simpel handhaven op bestaande wetgeving, waar- door het uitstoten van voor de mensheid en het milieu zeer schadelijke en gevaarlijke stoffen onmogelijk wordt, en het tegelijkertijd realiseren van gesloten ontgassings- installaties ten gunste van de volksgezondheid en het milieu (klimaat) kost de individuele belastingplichtige


feitelijk niets (kosten worden onder alle omstandigheden door het bedrijfsleven gedragen; de discussie hoe, is hier niet ter zake).


Waarom gebeurt er dan niets? Ik ben benieuwd naar uw mening, maar ik vrees dat helaas vooral politieke on- wil en desinteresse in combinatie met een onvoorstel- bare vorm van incompetentie van de beleidsmakers bij de centrale overheid van doorslaggevende betekenis zijn (zie hiervoor bijvoorbeeld het ontbreken van de beno- digde vergunningen voor Schiphol en het ondanks waar- schuwingen blootstellen van werknemers van Schiphol aan gevaarlijke gassen).


Dit is een zeer trieste constatering, maar ik kan met de kennis van nu onmogelijk tot een andere conclusie ko- men. U wel? Zoals de zaken er nu voor staan, zal de tank- vaart de volksgezondheid en het milieu (met name in de ‘dunbevolkte’ gebieden) op een onverantwoorde wijze met steun van de centrale overheid geheel onno- dig blijven schaden. Dit ondanks de inspanningen van een enkele parlementariër, een handvol lokale bestuur- ders, enkele media, een paar verontruste burgers en ondergetekende.


Misschien kan uiteindelijk alleen een gang naar de rech- ter nog verandering in de huidige situatie brengen, wan- neer de algemene opvatting is dat aan deze onwenselijke ontwikkeling zo spoedig mogelijk een einde moet komen en Den Haag weigert tot inkeer te komen? De consequen- tie daarvan zou dan wel kunnen zijn dat een groot deel van het Europese transport van gevaarlijke goederen over water bij gebrek aan ontgaste (schone) schepen kra- kend tot stilstand zal komen!”


Ton L. Quist, Antwerpen


(Door redactie ingekort)


INGEZONDEN


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96