925 | WEEK 48-49 27 NOVEMBER 2019
‘MEERVOUDIG EFFECT OP LEEFBAARHEID EN ONDERHOUDSKOSTEN’ Pleidooi voor landelijke standaard in bruggenbouw
13
De ‘wisseltruc’ met een derde brugdeel is op zich niet nieuw, wel de omvang van het plan.
ROTTERDAM Gepensioneerd docent bin- nenvaartkunde Chris van Eijmeren (72) uit Rotterdam laat weer van zich horen en wel met een voorstel tot meer eenduidigheid bij de bouw en onderhoud van de honderden grote bruggen in Nederland. Op persoonlijke titel heeſt hij de ‘Visie standaardisering van bruggen in Nederland’ opgesteld.
Door de grote diversiteit in vorm en afme- tingen van deze oeververbindingen is er op dit moment geen landelijk systeem moge- lijk in het toch al kostbare, milieuonvriende- lijke en vaak schadelijke onderhoud van de bruggen. Een standaard zou tevens leiden tot goedkopere nieuwbouw en minder beslag op belastinggeld.
Voormalig STC-docent Van Eijmeren bemoeit zich al jaren met de beoogde nieuwe oever- verbinding in Rotterdam-Oost en de ontwik- keling van Feyenoord City. Hij woont met uit- zicht op de belangrijke Van Brienenoordbrug, die in slechte staat verkeert. Het onderhoud aan de westelijke boog had al in 2018 van start moeten gaan. Dat onderhoud kan tot
gevolg hebben dat er voor een periode van minimaal drie jaar steeds een half jaar twee rijbanen moeten worden afgesloten voor het drukke wegverkeer. Volgens de Rotterdammer zouden de dagelijkse files de kosten van een miljard euro wel eens kunnen verdubbelen.
Vervangen Groot voordeel van standaardisering van bruggenbouw is, in de ogen van Van Eijmeren, dat men daarmee milieuvriendelijker onder- houd kan plegen. Door bijvoorbeeld een stan- daardsectie van een brug dat in onderhoud moet, te vervangen door een nieuwe sectie, kan deze te onderhouden sectie elders op een werf (of andere afgesloten locatie) gereinigd, gerepareerd en gereviseerd worden - zonder dat er schadelijk stoffen in het milieu komen.
Van Eijmeren: “Bouw op een werf één nieu- we brug, bijvoorbeeld ter vervanging van de oostelijke Van Brienenoordbrug en vaar die er naartoe. Zo ging dat ook met het westelij- ke deel: dat werd bij Grootint (nu Heerema) in Zwijndrecht gebouwd”. Zodra die brug in de buurt is, kan de oude op pontons geschoven
Illustratie IV Groep
en weggehaald worden. Dan wordt de nieuwe op zijn plek geschoven en in gebruik gesteld. De oude brug wordt intussen naar een tijde- lijke werf gebracht. Daar kan ze onder ideale omstandigheden helemaal gerenoveerd wor- den, zonder dat iemand er last van heeſt. Van Eijmeren: “Zodra de klus geklaard is, wordt ze naar een volgende te vervangen brug ge- bracht. Zo zou de Van Brienenoordbrug een nieuw leven in de A27 kunnen krijgen, hetzij bij Gorinchem, hetzij bij Keizersveer. De brug die daar verwijderd wordt, kan dan ook opge- knapt en elders opnieuw worden gebruikt”.
Albertkanaal De huidige bruggenoperatie op het Vlaamse Albertkanaal noemt Van Eijmeren als ander voorbeeld. Daar wordt de doorvaarthoogte over de hele vaarweg verhoogd naar minimaal 9,10 meter, om over het hele traject vierlaags containervaart mogelijk te maken. Intussen zijn 35 van de 62 bruggen al verhoogd en zijn 21 andere bruggen over het kanaal in uitvoe- ringsfase. Eind 2022 moet het hele project ge- reed zijn. In Nederland voldoen 99 kunstwer- ken nog niet aan de doorvaarthoogtenormen,
Chris van Eijmeren poseert voor ‘zijn’ Van Brienenoordbrug.
zoals gesteld in RVW2011. Zeven kunstwerken over het Van Starkenborghkanaal voldoen niet aan de doorvaarthoogte bij opwaaiing.
Van Eijmeren: “Standaardisering van bruggen heeſt een meervoudig effect op de leefbaar- heid, milieu, economie en kosten voor onder- houd aan wegen en bruggen. Dit gezien in de huidige problematiek in Nederland van snel- heidsbeperkingen, veestapelvermindering en Pfas-problemen, zou deze standaardise- ring weleens de meest gunstige mogelijkheid aan de regering bieden om al deze problemen mede te helpen minimaliseren.
Van Eijmerens voorstel luidt dan ook om een proef te houden met een verwisselbaar derde boogdeel voor de Van Brienenoordbrug. Zijn conclusie: “Ondanks de investering vooraf, zou het eindresultaat wel eens heel gunstig kunnen uitpakken. Ook kunnen we hier lering mee opdoen voor het vervolg van de stan- daardisering van bruggen”.
ASV: Ligplaatsen Maashaven worden nog steeds bedreigd
ROTTERDAM De ligplaatsen voor de binnen- vaart in de Rotterdamse Maashaven dreigen onverminderd te verdwijnen, zo stelt schip- persbond ASV. Tot ontzetting van de aanwe- zige schippers bleek op een bewonersbijeen- komst van 19 november slechts een van de drie gemeentelijke voorstellen te passen bin- nen de – met de binnenvaart – afgesproken kaders. Eén van de opties besloeg zelfs een derde deel van de Maashaven.
“Bovendien werd in alle drie de opties een brug dwars over de Maashaven voorge- steld, wat het gebruik van de Maashaven nog eens verder beperkt”, zo laat de Algemeene Schippers Vereeniging weten in een vrijdag uitgegeven verklaring. “Bewoners werd ge- vraagd om hun visie te geven op iets wat nooit een voorstel had mogen zijn”.
Volgens de ASV is in 2017 afgesproken dat een deel van de Maashaven benut zou gaan wor- den voor een (toen nog zogeheten) getijden- park. Dat schippers daar niet tegen geprotes- teerd hebben, zou nu tegen hen werken. Uit
de ASV-verklaring: “Rupsje nooit genoeg (de gemeente) vindt dat bewoners meer groen nodig hebben; over het nut van ‘blauw’ - het water - wordt met geen woord gerept. Dus worden groenstroken volgebouwd en vervol- gens moeten de schepen dus wijken om groen te creëren waar het net opgeofferd is”.
Uitgespeeld
Opnieuw de schippersbond: “Het ergste is dat hier de (belangen van) de schippers uitge- speeld worden tegen de (belangen van) de be- woners. Gelukkig hebben we veel bewoners die wél de waarde van de Maashaven inclu- sief de schepen inzien, aan onze zijde. Maar dat beleidsmakers in Rotterdam nog steeds niet doordrongen zijn van het belang van bin- nenvaarthavens in het centrum (ook vanwege waterberging en verkoeling in tijden van op- warming) is om te huilen. Het wordt hoog tijd dat het belang van de binnenvaart weer eens in het hart en hoofd van (Rotterdamse) beleid- smakers komt”.
Een van de inrichtingsvoorstellen: Stad en Park.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64